Norðurland - 27.09.1979, Qupperneq 3

„Gísl“ á Dalvík
Leikfélag Dalvíkur hefur nú
hrist af sér „sumardrungann"
og eru æfingar hafnar á leikrit-
inu GISL eftir Brendan Behan.
Leikstjóri er Sólveig Halldórs-
dóttir 25 ára Akureyringur.
Hún hóf nám í Sál og lauk því í
leiklistarskóla ríkisins um vorið
1976. Eftir það lék Sólveig hér
og þar, meðal annars með
leikhópum erlendis. Þetta mun
ekki vera frumraun Sólveigar í
leikstjórn, þar sem hún hefur
sett upp hjá menntaskólanum í
Kópavogi, Puntila og Matta og
Strompleik. Núna æfir hún af
fullum krafti með L.A. í Galdra
karlinum í Oz, samhliða því að
leikstýra á Dalvík. í L.D. eru 83
félagar og er mikill áhugi
ríkjandi innan þess. Allvel gekk
að manna stykkið og verður
spennandi að sjá árangurinn í
nóvember, en þá er stefnt að
frumsýningu.
Nýr bœklingur
Skóli og þjóðfélag
Norðurlandi hefur borist bækl-
ingur sem nefnist „Skóli og
þjóðfélag". Útgefandi er Mið-
stjórn Alþýðubandalagsins.
Tildrög að útgáfu bæklings-
ins eru að dagana 31. mars til 2.
apríl 1978 efndi Alþýðubanda-
lagið til ráðstefnu um skólamál.
Ráðstefnan var öllum opin og
fjölsótt. Hún var undirbúin með
tvennum hætti: í fyrsta lagi voru
fengnir menn til að semja erindi
til flutnings á ráðstefnunni. í
öðru lagi var listi yfir umræðu-
efni í spurnarformi, sendur til
margra aðila sem vænta mátti
að áhuga hefðu á umræðu um
skóla kerfið. Listinn var einnig
birtur í þjóðviljanum. Alls voru
flutt 12 erindi á ráðstefnunni, og
í bæklingnum birtast úrdrættir
úr þeim.
Jónas Pálsson skólastjóri
hefur umræðuna með, „Hvernig
skóli og menntastefna tengjast
öðrum þáttum félagsmála." Þá
fjallar Loftur Guttormsson
lektor um, ,,„Frjálshyggjuna“
og mat sósíalista á hlutverki
skólans í félagslegu samhengi.“
' Sigurjón Björnsson pró-
fessor: „Um félagsfræðilega
könnun sem sannar áhrif stétt-
arskiptingar á hagi unglinga í
skólakerfinu."
Gunnar Arnason sálfræðing-
ur: „Sjálfsagt er að berjast fyrir
umbótum á borgaralegum
skóla, en ekki staðnæmast við
þær einar.“
Hallur Páll Jónsson ísafirði:
„Af hverju er menntunarhug-
takið ekki skilgreint þegarskóla
kerfi eru sett opinber mark-
mið?“
Jónas Sigurðsson fram-
kvæmdastjóri INSÍ: „Verknám-
ið þarf að endurskipuleggja sem
hluta af samræmdu framhalds-
námi.“
Björn Bergsson Vestmanna-
eyjum: „Alþýðuskóli sem val-
kostur gagnvart hinum hefð-
bundna skóla.“
Guðný Guðbjörnsdóttir
lektor: „Skólinn á að ala upp
fólk sem fært sé um að taka
sjálfstæðar ákvarðanir.“ Olafur
Ólafur Proppé uppeldisfræð-
ingur: „Megintilgangur náms-
mats er örvun nemenda og
námshjálp."
Þórir Konráðsson verkstjóri:
„Um samtök þeirra sem áhuga
hafa á breytingum í skóla
málum.“r
Gísli Ásgeirsson og Haukur
Viggósson kennáranemar: „I
Kennaraháskólanum kristallast
vandamál íslenska skólakerfis-
ins.“ '\
Hörður Bergmánn náms-
stjóri: „Kröfur um breytingar í
átt til valddreyfingar, aukins
lýðræðis og jafnréttis innan
skólakerfisins."
Bæklingurinn er til sölu á
ritstjórn Norðurlands að Eiðs-
vallagötu 18 og kostar 500
krónur.
Nýtt
trúarskáld
Það barst norður yfir fjöll að á prestastefnu sl. sumar hefði
einn af framsögumönnum vitnað í kveðskap eftir Starra í
Garði. Þá varð strák nokkrum að orði.
Ég þekki mann er róttækum lagði lið
og ljóð sín kvað Stalín til dýrðar og sór honum hylli,
en hefur nú verið hafinn í öðrum sið
á hæsta trón sökum fágætrar skáldskaparsnilli.
Það skáld er sinn lífsveg tölti með tóman sekk
og tafðist þá gjarnan í dægurmálanna þrasi,
því hafa nú feðgar á himnum skipað á bekk
með Hallgrími presti og séra Matthíasi.
Auglýsið
Norðurlandi
Leiðrétting
Ranghermt var í síðasta blaði að
Passíukórinn hyggðist flytja
kantötu eftir Bach á jólatón-
leikum sínum. Hið sanna er að
kórinn mun flytja Ceremony of
Carols eftir breska tónskáldið
Benjamin Britten.
Það er undarleg reynsla að
finna sig staddan í köldum
norðangusti þessa haustnapra
árs við Sundahöfnina í Reykja
vík til að mótmæla komu
NATOherskipa og þátttöku
íslands í hernaðarbrölti og
svínaríi. Reynslan er ekki
undarleg fyrir þá sök það sé
ekki sjálfsagt að fara á þennan
stað með beiskjuna í hjartanu,
heldur vegna þess sem var. Sá
sem man Þingvallafund og
Hvalfjarðargöngu trúir vart
sínum eigin augum. í Norðan-
gustinum fremst á bryggjunni
híma nokkrar sálir. Þær hafa
þorskhausa á prikum, kúst-
sköftum, einn er með hross-
haus úr plasti á endanum á
trönurá úrskreiðarhjalli. Inni í
bíl einhvers staðar í grennd-
inni er einhver að lesa ljóð. Ég
sé hann ekki, og hljóðið er eins
og vanalega, loðið og matt. Ég
heyrði ekki hvaða Ijóð þetta er,
en mig grunar að það sé
ættjarðarljóð, sennilega ættað
úr Borgarfirði. Nokkrarhetjur
fyrri tíðar heilsa mér, við
horfumst andartak í augu,
kannski brennur hjarta okkar
svipað. Skömm reiði, sorg.
Svo lítum viðundan. Ráðherra
frú kemur á ská aftan að mér,
fólk fer að reyna að syngja
fjöldasöngva. Hún tekur ekki
undir sönginn. Ég herði mig
upp og reyni að skipta orðum
við þetta fólk, einu sinni hélt
ég að ljósið landsins logaði í
hjörtum þeirra. Skyldi það
hafa slokknað þegar Mondale
kom í heimsókn? Og fólk
heldur áfram að reyna að
syngja, hjáróma og dálítið
feimið, rokið ber söng þess
undir stefnið á freigátunni
Karlsruhe. Hvað erum við
mörg? 70? Eða kannski 150?
Það er erfitt að átta sig á því.
Svo er spilað lag af plötu inni í
bílnum með hátalarann á
þakinu. Fundi erslitið. Gömlu
hetjurnar þreyttu draga sig í
hlé. Horfa niður fyrir fætur
sér, færa sig nær bílum sínum.
Geðveikur maður er að reyna
að ausa rauðri málningu á
fólk. Það gengur illa, fólk er
svo fátt. Fræðimaður fær á sig
slettu, gömul kona nokkra
dropa. Svo er maður tuskaður
til, laminn. Hann liggur óvígur
efst á bryggjunni eftir smá
stund. Hann liggur þar áfram
þegar ég lít þangað næst.
Krakkarnir í Fylkingunni
eru komin í ham. Þau stóðu
fyrir aðförinni að manninum
með málninguna. „Útsendari
Heimdellinga,“ - heyri ég að
þau segja: „helvítis löggan."
„DjÖfuls löggur," - segir
annar, - „blóðhundar,“ - segir
sá þriðji, „tökum skipin,“
segir sá fjórði: „Djöfuls
löggan“
Löggan verður óróleg.
öftustu Fylkingarkrakkarnir
ýta á þá fremstu sem lenda á
„varnarmúr lögreglunnar.“
Varnarmúrinn brestur, djöfuls
löggan, tökum skipin.
Svo er farið að lemja lögg-
una. Enn ýta öftustu Fylk-
ingarkrakkarnir á þá fremstu.
Þorskhaus lendir á lögreglu-
haus. Kylfa fer á loft. Til hliðar
við kösina sem er að myndast
og umbreytist senn í beðju
handa og fóta, blóðs og tára,
bölvs og forbæna stendur
Birna Þórðardóttir. Gamla
kempa, - líður þér líkt og mér?
Þannig er þá orðið allt okkar
strit í sjöhundruð sumur. En
Bima lætur ekki þau orð falla,
hún lætur ekkert orð falla.
Nokkrir lögregluþjónar koma
grenjandi, hrínandi. Þetta eru
ungir menn, greinilega hrædd-
ir. Takið þið helvítið, - segir sá
elsti. Ungu löggurnar ráðast á
Birnu, vöðla henni saman í
hnút, troða henni inn í bíl, aka
af stað með hana í steininn, -
burt. Hvað gerði hún af sér? -
Af hverju var ég ekki tekinn
líka? Og við sem erum orðin
sómakær og dáltið kuldvís
drögum okkur ofar á bryggj-
una, mjökum okkur inn í
bílana okkar, dokum þar við
og horfum á, - æ, með sorg í
hjarta. Kösin berst fram og
aftur um bryggjuna. 20-30
Fylkingarkrakkar tuskast við
40-50 lögregluþjóna, svívirða
þá, lemja þá með þorsk-
hausum, velta af þeim húf-
unum og fínnst þeir vera að
gera byltingu. Lifi frelsið.
Nokkrar nasaæðar springa,
lögreglunni er sárt um húf-
urnar sínar, sárara um mann-
orðið. Blóðhundar, segja
krakkarnir í Fylkingunni,
handleggur brotnar, níra
springur. Lögreglan þefur
fengið sérþjálfun í að bæla
niður uppþot. Við ökum burt
og þorum ekki að horfast í
augu.
Af hverju tók ráðherrafrúin
ekki undir íjöldasönginn?
Daginn eftir kemur Þjóð-
viljinn með myndir og fréttir.
Voðalega er löggan vond, hún
lætur varnarmúr sinn bresta,
þvílík lögga. Hún lætur. líka
beinin bresta, þeir handleggs-
brutu hana Veru litlu, djöfuls
blóðhundarnir, á forstðu með
fólsku þeirra, - seljum vel í
lausasölu í dag. Líka á
morgun, fleiri myndir, djöfuls
löggan. - - blaðið rýkur út. Það
sýnir samstöðu með málstaðn-
um, djarfa, einarða, flokkur-
inn vill ekki hafa þennan her,
hann vill hann alls ekki, -
fsland úr NATO, herinn burt;
Næsta dag skal líka koma ný
mynd, - - úr því fer þetta að
verða leiðinlegt. Heppni að
hafa þessa Fylkingarkrakka,
ekkert sýnir betur einarðan
vilja okkar í hermálinu, - þau
taka heldur engin atkvæði frá
okkur, - svo til engin. Nei, það
hefur sýnt sig og sannað, -
einmitt það sem við þurftum á
að halda, - að við erum bæði á
móti ofbeldi lögreglunnar og
aðild íslands að NATO.
Stjórnarsáttmálinn var nátt-
úrulega helvitis vandræða-
plagg, - en hvað gerir maður
ekki, hveiju fórnar maður
ekki, þegar verið er að kveða
niður verðbólgudrauginn? Og
í mörgum tilfellum hefur þessi
stjórn næstum því staðið við
sumt sem hún lofaði, því getur
enginn neitað. Við bara
gleymum okkur þégar hann
Mondale var í heimsókn.
ísland úr NATO og herinn
burt eða alla vega þannig.—-
Böðvar Guðmundsson.
NORÐURLAND - 3