Skólablaðið - 01.12.1957, Qupperneq 13

45 -
GAMLI spekingurinn hafði setið aleinn
og hugsað um nýja tímann í mörg ár og
verið áhyggjufullur, er loks kom til hans
ungur rnaður, sem settist á kollinn við
fætur hans og sagði honum allt af letta.
Þá hýrnaði yfir gamla manninum í fyrsta
skipti í öll þessi ár„ hann strauk skegg
sitt og gaf unga manninum ráð til þess
að leysa vandann skynsamlega og bað
hann hlýða þeim ráðum.
Það kom annar ungur maður til gamla
mannsins, en sá ungi maður sagði ekki
allt af létta, því hann þóttist svo vitur.
Þó hýrnaði aftur yfir gamla manninum,
hann strauk skegg sitt og gaf unga mann-
inum nokkur ómetanleg lífsheilræði og
bað hann hlýða ráðum sínum. En ungi
maðurinn hélt sig vita betur en gamli
maðurinn, svo að hann glotti og honum
vegnaði vel í lífinu, en hann skildi aldrei,
og hann var alltaf að flýta sér og þess
vegna. kom hann aldrei aftur til gamla
mannsins.
Aftur sat gamli spekingurinn lengi einn
°g hugsaði. Þá kom enn til hans ungur
maður, sá hinn sami, sem forðum hafði
þegið ráð hans og hlýtt þeim, sá hinn
eini ungi maður af öllum ungum mönnum.
Hann settist á stólkollinn við fætur gamla
mannsins og sagði honum aftur allt af
letta. Og gamli maðurinn leiðbeindi hon-
um af speki sinni og bað hann hlýða ráð-
um sínum.
Allar líkur benda þá til, að þetta séu
ekki einu ástæðurnar fyrir skrifum þess-
um, lieldur muni fleira koma til. Höfum
vér fregið, að maðurinn hafi t. d. setið
10 nefndir í landprófsdeild. Fylgir það
og tíðindum, að Þ. G. hyggi gott til trun-
aðarstarfa í Menntaskólanum, og sé því
greinin í og með skrifuð í auglýsingar-
skyni. Ef svo er, hefði höf. heldur átt
að notfæra sér auglýsingadálka blaðsins,
enda munu auglýsingar betur þegnar en
Ungi maðurinn kom oft eftir þetta til
þess að segja gamla manninum allt af
létta og hlýða á lxfspeki hans og reynslu.
Hann varð vitur og skildi, hann naut
þess að skilja, en honum vegnaði ekki
vel í lífinu.
Dag einn dó gamli maðurinn og ungi
maðurinn settist niður og sat áhyggju-
fullur í mörg ár og hugsaði og varð
gamall. Alltaf vonaði hann, að til sín
kæmi ungur maður til þess að segja
sér allt af létta og þiggja ráð hans.
En enginn kom því að allir voru orðnir
svo vitrir, allir höfðu vitkast svo þegar
í vöggu, að enginn gat vitað meira.
Og ungi maðurinn, sem var nu ekki
lengur ungur, heldur gamall og grár,
beið og hugsaði engum til gagns þangað
til hann dó um leið og allt annað fólk
í sprengingunni miklu, sem það hafði
búið til af vizku sinni.
Númi.
EÐLISFRÆÐI í 6.-X
Kennarinn skýrir fyrir Ornólf Briem :
"Þegar straumurinn minnkar, minnkar
elektrómótoríski krafturinn, og þá vex
straumurinn og elektrómótoríski kraftur-
inn eykst, svo að straumurinn minnkar og
elektrómótoríski krafturinn líka og þá
eykst straumurinn og elektró. . . - ja þið
skiljið, strákar. "
vitlausar áróðursgreinar.
Vonum vér, að 3.-bekkingar hafi betri
mönnum á að skipa til að reka hugðar-
efna sinna á ritvellinum en andlegum
krossfiskum sem þessum. Þá vonum vér
og, að skólayfirvöldin sjái sóma sinn í
að stuðla að því með ráðum og dáð, að
tolleringarnar fylgi jafnan Hinum lærða
skóla framvegis sem hingað til.
Sigvaldi.