Ísfirðingur - 15.12.1969, Page 3

ÍSFIRÐINGUR
3
GlSLI VAGNSSON:
Fjallfoss
Sjáið Fjalla fossinn prúða
falla niður bergsins stalla.
Glitrar röst í geisla úða,
gullið hrynur niður í salla.
Það er til að þungum rómi
þrumi hann svo hjörgin falla
ísabrota beint í djúpið
bröttum fram af hamra skalla.
öldum saman sorfið hefur
sóknar harður bergið stinna.
Aungvar stundir grið því gefur,
greipa mjúkur, stórt skal vinna.
Þegar hamast hrungnir fossa
hristist jörð að dýpstu rótum.
Svo getur hann löngum leikið
ljúflings brag á þíðum nótum.
Fjallfoss
Frá Arnarfirði. (Ljósm. Jón Páll Halldórss.)
GlSLI VAGNSSON:
Arnarfjörður
Fjörðurinn kær
í fjallanna armlögum hvílir þinn sær.
Sól geisla bönd
sveipast um hlíðar og dalanna lönd.
Háreist og fögur
hamranna kögur
hugsjónir vekur í æskumanns sál
og magn í mál.
Hetjurnar ólst.
Hagsæld og gnægðir við brjóstin þín fólst.
Miðin þín mörg
miðluðu ljúflega dýrmætri björg.
I draumfögrum dölum
dunar í sölum
dvergheima fossanna söngur mót sól
um byggð og ból.
Sögunnar blæ
sveipar af Eyri um arnfirzkan bæ.
Drengskap og dáð
drýgði hann Hrafn, því er ævi hans skráð.
Arfur frá sögum — ómur af brögum
orkar á niðjanna framtíðar spor
með þrótt og þor.
Forsetans byggð
frelsið og manndáðin voru þér tryggð.
Bræðralags bönd
bindast og vefjast um dali og strönd.
Að forsetans dæmi
fjörð ykkar sæmi
framtíðar æskan, svo göfug og fríð
um alla tíð.