Ísfirðingur - 15.12.1969, Síða 11

ÍSFIRÐINGUR
11

Ferðin frá
Snorri Sigfússon fyrrum
skólastjóri hefir nú látið frá
sér fara aðra minningabók
sína, er hann nefnir: Ferðin
frá Brekku II, en fyrra bindi
hennar kom út í fyrrahaust.
Hafði hann þá lokið náms-
ferli sínum innan lands og
utan og sinnt kennslustörf-
um nyrðra og í bókarlok feng
ið veitingu fyrir skólastjóra-
stöðu á Flateyri. Bók sú var
bæði fróðleg og bráðskemmti-
leg aflestrar. Hlaut hún því
góða dóma.
Nú sendir Snorri aðra bók á
markaðinn, líka að stærð og
hina fyrri, myndum skreytta
og vel úr garði gerða bæði
að útliti og efni. Má það að
vissu leyti til afreka teljast
að setja saman jafnstóra bók
fyrir mann á hans aldri.
Brekkn II.
Höfundurinn er á leið til
„hins fyrirheitna lands“ þ.e.
Flateyrar, er hann hefur frá-
sögn sína. Bókin snýst því
framan af fyrst og fremst um
kennslustörf hans á Flateyri,
við fremur óhæg skilyrði fram
an af, en þó víst öllu skárri,
en víða tiðkaðist þau árin.
Hann rekur og margvísleg af-
skipti sín af hreppsmálum,
enda kom hann þar mjög við
sögu þau árin, sem oddviti
hreppsnefndar. Og öll félags-
málefni lét hann þar til sín
taka, og var þar oft í farar-
broddi. Hann lýsir í stuttu
en þó vel orðuðu máli framá-
mönnum Flateyrar um þessar
mundir og öllum búendum í
Önundarfirði, svo og forystu-
mönnum almennra mála í V,-
Isafjarðarsýslu, sem koma
við sögu þing og héraðsmála-
funda sýslunnar. Eru frásagn-
ir hans af mönnum og mál-
efnum ijósar og vel gerðar.
Þá kemur langur þáttur af
síldarmálefnum, einkanlega
síldarmatinu, þar sem höfund
ur var skipaður yfirmatsmað-
ur og gegndi þeirri sýslan
hátt á annan tug ára. Þar
er líka frá mörgu að segja
og margir menn koma þar
við sögu. Hvíldi mikil ábyrgð
á yfirmatsmanninum í þessu
efni, meðan flestir saltendur
voru óvanir síldarverkun og
því stundum nokkuð vanda-
samt að kveða á um söltunar-
hæfni síldarinnar, og rek ég
ekki þær sögur hér.
Síðast er svo kafli, er nefn-
ist „Römm er sú taug“. Höf-
undur hafði farið á kennara-
þing á Akureyri 1928 og þá
jafnframt skroppið á æsku-
stöðvarnar í Svarfaðardal —
og úr því fór að losna um
hann á Flateyri því haustið
1929 var honum tjáð að kenn
ara vantaði við barnaskólann
á Akureyri. Tók hann því
boði og var kennari þar vet-
urinn 1929—30. Síðan var
hann skipaður þar skólastjóri
haustið 1930, og þar endar
bók hans að þessu sinni.
Þess má geta að Ásgeir
Ásgeirsson fyrrverandi forseti
ritar stuttan en glöggan og
vel orðaðan formála fyrir
bókinni. Kynni þeirra hafa
mikil og góð orðið og farsæl
báðum.
Ýmsum mun finnast að
Snorri sýni einungis glans-
myndirnar sumar nokkuð
íburðarmiklar af ferðafélög-
um sínum á lífsleiðinni. En
mér finnast flestar þessar
myndir hans vel gerðar, sum-
ar ágætar. Um þann frásagn-
arhátt sinn segir Snorri í
formála bókarinnar: „Vel má
vera, að ég beri þessu fólki,
sem á vegi mínum varð of
vel söguna. En því er til að
svara, að ég hefi jafnan opn-
ari augu fyrir hinu skárra í
fari manna og þá líka notið
þess, þótt ég hafi síður en
svo lokað augum fyrir hinu.
Og svo er það líka mála sann
ast að fólkið reyndist mér vel.
Þessi orð eru táknræn fyrir
afstöðu Snorra til samferða-
manna hans, sýna hina já-
kvæðu afstöðu hans til sam-
ferðamannanna.
Virðist mér nú samt að
Snorri hefði mátt gefa sér
nokkuð lausari tauminn með
því að varpa fram spaugileg-
um frásögnum af framferði og
málfari sumra sérkennilegra
náunga, sem hann hefur mætt
á lífsferli sínum. Okkur góð-
kunningjum Snorra verða
minnisstæðar ýmsar slíkar
kýmnisögur er hann hafði
yfir. Og þó ávallt á þann hátt,
að þær særðu ekki.
En hvar sem í bókina er
gripið boðar hún lífstrú, án
þess að prédika, lífstrú, sem
fagnar hverri menningarvið-
leitni jafnt í heimi efnis sem
anda en horfir lítt á misstig-
in spor. Yfir bókinni er blær
hins siðmenntaða höfundar.
En auk þess er hún fróðleg,
skemmtileg og lipurlega samin
á vönduðu máli, og munu
margir, einkum Vestur-Is-
firðingar og Isafjarðarbúar
verða margs fróðari af lestri
hennar.
Saga Snorra Sigfússonar er
þó ekki öll sögð í bók þess-
ari. Skólastjóraár hans á
Akureyri námsstjórastörf
hans í mörg ár, auk margra
annarra trúnaðarstarfa munu
verða meira en nóg til þess
að fylla þriðju bók hans.
Ég vona að honum endist
aldur til að ljúka þriðju og
væntanlega síðustu bók sinni,
og hlakka til að fá hana í
hendur.
Kr. J.
Góðir oestir - Gott skíðaland
Á síðustu Skíðaviku kom
Gullfoss í fyrsta skipti með
Skíðavikugesti. Þessi ferð,
þrátt fyrir óhagstætt veður í
tvo daga, lánaðis mjög vel og
var almenn ánægja meðal
gesta. Eimskipafélagið hefir
nú ákveðið að senda Gullfoss
með fólk á Skíðavikuna í vor
25. marz og aftur 15. apríl
sérstaka ferð með skíðafólk.
Það er mjög ánægjulegt fyrir
ísfirðinga að Eimskipafélagið
skuli senda okkur Gullfoss
með skíðagesti. Hin ágæta
skíðalyfta okkar og skíðaland
á sinn þátt í því. Skíðagestir
búa allir um borð í Gullfossi
meðan á dvöl þeirra setndur,
og eru fluttir á Seljalandsdal
í bílum. Þetta minnir á nauð-
syn þess að endurbæta þarf
Skíðaveginn stórlega á sumri
komanda. Vegurinn er að
verða ónýtur vegna viðhalds-
leysis, þrátt fyrir að bæjar-
sjóður hefir varið nokkru fé
til hans, aðallega ofaníburðar.
Við bjóðum Gullfoss velkom-
inn með skíðagestina, og von-
um að veðurguðirnir verði
okkur og þeim hagstæðir.
Guðm. Sveinsson.
Lækningastofa
Hef opnað lækningastofu í Domus-Medica,
Reykjavík.
Sérgrein: Háls- nef og eyrnalækningar.
Viðtalstími: kl. 13,30—15,00, alla virka daga
nema laugardaga.
Viðtalspantanir I síma: 25545 kl. 9—18.
Daníel Guðnason, læknir.