Ísfirðingur - 11.12.1991, Side 19

ISFIRÐINGUR
19
Skólamenn á Ströndum funda
Það var föstudaginn 25. októ-
ber, að skólamenn á Ströndum
héldu tvíheilagt og funduðu tvisvar
að lokinni vinnu þann dag. Fyrst
var haldinn fundur skólastjóra og
yfirkennara. Var hann haldinn í
skólanum á Drangsnesi í boði
skólastjórans þar, Braga Melax og
foreldrafélags skólans, sem bauð
upp á veitingar. Næsti fundur var
svo haldinn í skólanum á Klúku,
en hann fjallaði um umhverfis-
mennt og umhverfisfræðslu. Var
hann haldinn í boði starfsmanna
skólans og Fræðsluskrifstofunnar
á ísafirði.
Fundur skólastjóra og yfir-
kennara hófst strax að loknu há-
degi og voru allir skólastjórar á
Ströndum mættir, auk yfirkennar-
ans á Hólmavík, en þar er ráðinn
yfirkennari frá síðasta hausti.
Aðalefni fundarins var gerð
starfsáætlana og námsskrár. Reif-
aði Bragi Melax, skólastjóri á
Drangsnesi það mál og rakti hvað
hann teldi nauðsynlegast að kæmi
fram í slíkum plöggum og hvernig
vinna skyldi. Síðan sagði Matthías
Kristinsson frá samstarfi skóla-
stjóra í Vestur- Húnavatssýslu, en
hann hefur verið þátttakandi í því.
Þar er m.a. verið að vinna sýslu-
námskrá. Hefur verið varið til þess
fagstjórnarkvóta frá skólunum og
auk þess fengist styrkur til
verksins. Eftir nokkrar umræður
varð svo að samkomulagi að fela
skólastjóra og yfirkennara á
Hólmavík að leiða þetta starf og
skyldu allir aðrir skólastjórar skila
til þeirra tillögum sínum.
Framhald þessa starfs hefur svo
meðal annars verið, að skólarnir í
Kaldrananeshreppi hafa um helg-
ina 16.-17. nóvember lokið endan-
legri gerð sinna tillagna í málinu
og senda þær áfram. Síðan munu
skólastjórarnir hittast að nýju,
funda um málið og vinna úr því.
Síðari hluta dagsins hófst svo
fundur kennara í Strandasýslu, í
Klúkuskóla, með Þorvaldi Erni
Árnasyni og Hjördísi Hjartardótt-
ur um umhverfismennt og um-
hverfisfræðslu.
Þorvaldur Örn reifaði málið og
sagði frá reynslu sinni og annarra
í þessum efnum. Benti hann á við-
fangsefni, sem valin væru úr nátt-
úrlegu umhverfi skólans, en einnig
úr manngerðu og menningarlegu
umhverfi skólanna. Síðan tóku
margir til máls og sögðu frá því
hvernig þeir leystu þessi verk af
hendi, miðað við umhverfi hvers
skóla og sérkenni byggðarinnar í
Strandasýslu. Var gerður góður
rómur að máli frummælanda og
honum þakkað. Einnig voru
fræðsluskrifstofunni þakkað fyrir
að hafa efnt til fundarins og gefið
kennurum tækifæri til að hittast og
bera saman bækur sínar um þessi
mál.
Á fund þennan mættu 20 manns.
Mun það vera fjölmennasti fundur
kennara í Strandasýslu sem hald-
inn hefur verið til þessa og mikil
ánægja meðal fundargesta. Var
því hreyft að gera fleiri tilraunir til
að halda slíka fundi um ýmis sér-
mál í kennslunni og reyna að hafa
þá ýmist að hausti eða vori þegar
allir geta komist ferða sinna fyrir
veðri.
Jón Kr. Olafsson
Platan með hinum góðkunna söngvara
Jóni Kr. Olafssyni, Bíldudal er enn fáanleg
í hljómplötuverslunum.
Þá er líka hægt að panta hana beint
frá söngvaranum, sem býr hana til
jólagjafasendingar ef óskað er eftir.
Síminn hjá Jóni Kr. Ólafssyni er 94-2186.
Tilvalin jólagjöf
m
Frá fundi skólastjóra í Strandasýslu. Frá vinstri: Ragnhildur Birgisdottir, skólastjóri Finnbogastaða-
skóla, Erlingur E. Halldórsson, skólastjóri Broddanesskóla, Matthías Kristinsson, skólastjóri Borðeyr-
arskóla, Sigurður H. Þorsteinsson, skólastjóri Klúkuskóla, Bragi Melax, skólastjóri Drangsnesskóla,
Skarphéðinn Jónsson, skólastjóri Hólmavíkurskóla og Victor Örn Victorsson, yfirkennari Hólmavíkur-
skóla.
Nemendur að störfum í Klúkuskóla. Frá vinstri: Jóhanna Guðbrandsdóttir, Eysteinn Pálmason, Finnur
Ólafsson, Harpa Guðbrandsdóttir, Aðalbjörg Guðbrandsdóttir, Victor Guðbrandsson, Sölvi Þór Bald-
ursson, Steinar Þór Baldursson og Sigrún Ásgeirsdóttir. Myndin ertekin að loknum heimilisfræðitíma.
Búið er að baka, elda og leggja á borð.
Guðmundur Ingi Kristjánsson:
Hnúkaþeyr úr Súgandafirði
Komin er út ljóðabók eftir Frið-
bert Pétursson, áður bónda í Botni
í Súgandafirði. Þetta er önnur bók
höfundar og heitir Hnúkaþeyr
með þessum inngangsorðum:
„Strýkur um vanga sem hendi hlý
hnúkaþeyr á björtu vori
og loftið ilmar og angan ný
eltir þig í hverju spori.“
Segja má að þessi vísa lýsi þeim
ríkjandi blæ sem er yfir kvæðun-
um, og er þar þó um margvíslegt
yfirbragð að ræða.
Friðbert er orðinn 82 ára en
þrátt fyrir aldurinn hefur hann
ekki setið auðum höndum því að
kvæðin í þessari bók, 54 að tölu
munu að mestu vera ort á síðustu
6 árum eftir að fyrri ljóðabók hans
kom út.
Ekki er að vænta stórbrotinna
nýjunga frá manni á þessum aldri,
en Hnúkaþeyr geymir glögg við-
horf gamals manns til liðins tíma.
Þar er víða bjart yfir að líta:
„Unaðar æfibrag
yrkir mér sólskinslag.“
Þó er ekki allt saknaðarlaust:
„Ég saknaði bernsku og blóma
og barnsins í sjálfum mér.“
Og höfundurinn hugsar til
barnsins sem litast um í veröldinni
nýfætt:
„Þú litla barn, hvert leitar hugur þinn
er ljósið eygir þú í fyrsta sinn
og hendur fálma hægt í ljóssins átt
er heiminn nýja tekur þú í sátt.“
En í kvæðinu „Lítil hendi“ fjall-
ar hann um stálpaða barnið:
„Þú lagðir þína litlu hendi
í lófa minn.
í augum þínum ungum las ég
allan trúnað þinn.
t>ú vaktir upp í vitund minni
vanmáttinn.
Ég á að vísa þér veginn
og varða hann,
leiða þig á lífsins göngu,
lýsa illt í bann.
Ég á að segja þér sögu
sem ég illa kann.“
í samræmi við þetta kemur víða
fram í kvæðunum löngunin til að
gera betur og hafa orkað meira.
Margar náttúrulýsingar í
Hnúkaþey eru fagrar og blíðlegar.
Tökum dæmi:
„Ölduþök glóa yst við sjónarrönd.
Aftanskin dagsins merlar haf og land.
Bára af hafi byltir sér við strönd,
baðar hlein og klett sem vinarhönd
og hleypur léttfætt yfir svartan sand.“
Friðbert Pétursson yrkir yfirleitt
með fullum stuðlum og rímuðum
bragarháttum. Þó bregður öðru
fyrir. í kvæðinu „Af heimahlaði"
er þessi vísa:
„Man ég dýrðlega drauma
lyfti mér vængjuð von,
bar mig víðfaðma vegu
um ókunnar álfur og lönd,
þá var ég ungur enn.
Kvæði sem heitir „Jörðin og við“
hefst á þessa leið:
„Jörðin snýst um sjálfa sig
og þú um þig.
Hring eftir hring.“
I öðrum kvæðum fellir höfundur
lýsingar sínar léttilega að bragar-
háttum gömlu rímnanna og gró-
inna alþýðuskálda, t.d.:
„Signir landið sólarglóð
sveipað möttli grænum.
Lífið kveður ljúfan óð
létt í sumarblænum."
Og:
„Gamlir draumar ganga aftur gengna vegi.
Læðist um þig líkt og tregi
lifnar við á hverjum degi.“
Kvæðin í Hnúkaþey eru yfirleitt
stutt eins og hæfa þykir nú á
dögum. Þó eru nokkur frásagnar-
kvæði sem skera sig úr. Þar má
nefna kvæði um sýn og bæn
Habakuks spámanns, annað um
baráttuna við Elli kerlingu sem
enginn getur sigrað og hið þriðja
um gamla sögu úr kaupstaðarferð
fyrir jólin. Kvæðið um Habakuk
hefur sérstöðu, þar er varpað ljósi
spámannsins á heimsmálin á okkar
dögum.
Undir bókarlokin er stutt bæn
Friðbert Pétursson.
þar sem höfundur ávarpar hinn
mikla eilífa anda að hætti’ Davíðs
Stefánssonar. Bænin endar á þessa
leið:
Gefðu mér það að geta
glatt hinn hrjáða mann.
stutt hann til átaks aftur
og elskað hann.“
Vestfirðingar mega gleðjast yfir
þessari ljóðabók Friðberts Péturs-
sonar og vel myndi hún sóma sér á
hátíðaborði þar sem jólabögglarn-
ir eru opnaðir.