Nýr Stormur - 17.12.1965, Page 1

1. árgangur
Föstudagur 1 7. d e sember 1965
Reykjavík
13. tðlublað
Og Jesú gekh inn í helgidóm Guðs og rak út alla er seldu og keyptu í helgidóntinum, og
hratt um borðum víxlaranna og stólum dúfnasalanna og segir við þá: Ritað er: Hús mitt á
að nefnast btenahús, en þér gjjörið það að rteningjabœlL
Ef vlð reynum að gleyma
stund og stað og líta aft-
ur í tímann í huganum,
allt til þeirrar stundar er
Kristur prédikaði hinar ný-
stárlegu kenningar sínar
austur I Júdeu, myndi okk-
ur finnast allt frumstætt,
sem fyrir augun bæri. Við
myndum undrast að nokk-
Talin eru liðin 1965 ár frá fæðingu Jesú Krists. Á þessum 1965 árum, hefir trúar
hreyfing sú, er hann skóp, orðið að voldugu afli, sem haft hefir meira afgerandi
áhrif á líf og starf manna á jörðinni, en nokkur önnur, þótt kristnir menn hafi aldrei
skipað meirihluta jarðarbúa. I nafni kristinnar trúar hefir verið meira gott gjört og
illt framið, heldur en í sambandi við nokkurt annað málefni, fyrr og síðar. Hugsjón
kristinnar trúar er fögur, svo fögur, að ekkert annað kemst til samanburðar. Hér
verður lítillega rætt um meðferð þá er þessi hugsjón hlýtur nú á dögum, bæði í
sambandi við daglegt líf og jólin sjálf.
kalkaðar grafir fullar af »
dauðra manna beinum." |
Kærleikskenning krist- >}
innar trúar er hismi eitt í >;
daglegu lífi. Svartasta kúg >;
un, sem um getur í mann- •>
kynssögunni, hefir verið >;
framin í nafni þessarar trú '\
ar.
Þótt margt hafi verið \
gert gott í nafni hennar, í;
hjaðnar það gjörsamlega í í
samanburði við allar hörm
ungarnar, sem mennirnir |
hafa framið í þessu skálka |
skjóli. Ef Kristur hefði get- \
að séð það allt fyrir, hefði \
hann sennilega aldrei sagt \
orð. Mikill meirihluti
þeirra, sem játa kristna •
trú, trúa í raun og veru
ekki orði af því, sem stend ;:
ur í Heilagri ritningu. Þeir \
fylgjast bara með og vilja |
sem minnst um málin ræða
til að láta ekki bera á trú- ;:
leysi sínu.
Kærleikur er flestu fólki >;
áskapað. Þörfin á að elska '>•■
og fórna fyrir aðra er ákaf >■-
lega ríkur eðlisþáttur í fari >;
margra. Til þess þarf ekki |
Kristna
yrði, sem þá voru fyrir
hendi. Öllu sem nú myndi
teljast til frumstæðustu
þæginda, myndum við sjá
ábótavant, eða þá alls ekki
fyrir hendi. Menning og
menntun fólksins fyrir neð
an allar hellur, að ókkar
dómi. Og samt voru þarna
sögð orð, sem aldrei gleym
ast og við teljum nú það
bezta og fegursta, sem enn
hefir verið sagt á þessari
jörðu.
Þessi orð voru sögð af
alveg ómenntuðum manni,
manni, sem var líflátinn
á unga aldri fyrir kenn-
ingar sínar, sem ekki þóttu
henta ráðandi mönnum.
Meira hefir verið rætt og
ritað um þennan mann og
hið stutta, en mikla æfi-
starf hans, en um nokkurn
annan. í nafni hans hafa
verið gerð fleiri góðverk,
en í nafni nokkurs annars
manns. í nafni hans hafa
verið framin fleiri fólsku-
verk, en nokkurs annars.
Svona erum við mennimir
heimskir og engu betri en
á dögum Jesú.
Þótt lifskjör og svoköll-
uð menning hafi breytzt,
hafa mennirnir ekkert lært
á þessum 1965 árum. Þeir
hafa enn á sér yfirskin
guðhræðslunnar, en af-
neita krafti hennar. Þeir
prédika á götum og gatna-
mótuwi, en eru hið innra
Þessi þörf |
finnst einnig hjá fólki, sem >|
aldrei hefir heyrt Krist >|
nefndan. Hinsvegar gerir >|
Kristur þessa þörf að meg fe
inuppistöðu í kenning”m
sinum. p
Við lifum á öld mikillar ||
tækni og framfara. Við lif íg
um einnig á öld mikillar |
andlegrar menningar. Að |
vísu má segja að andleg g
menning hafi ekki vaxið að
sama skapi og tæknifram-
farir, en samt sem áður ^
eru að minnsta kosti mögu jp
leikar nú til andlegs þroska s
sem áður fundust ekki, þar p
sem menntunarskilyrði eru á
góð, að mlnnsta kosti í okk M
Frh. á bls. 2. >1
„eins og kalkaðar grafir, in samtíð, góðir hálsar?!
fullar af dauðra manna Það skyldi þó aldrei vera
beinum.“ Þannig lýsir Jesú að lýsingin ætti alveg eins
Kristur samtiðarmönnum við í dag, og fyrir 1965 ár-
slnum. Kannist þið nokkuð um? Allt þjóðlí'f okkar í
við lýsinguna úr ykkar eig- dag er einmitt gegnsýrt af
nákvæmlega sama andlega
ástandinu og var á dögum
Krists. Þrátt fyrir allar
framfarirnar, bæði á and-
legu og veraldlegu sviði,
erum við ennþá, „eins og