Framsóknarblaðið - 20.12.1969, Blaðsíða 15

JÓLABLAÐ FRAMSÓKNARBLAÐSINS 1969,—
Einar Sigurfinnsson, Hveragerði
W
■ séJ
ítil ferðasaga
Vetur er kominn. Norðri
konungur lætur ekki bíða eft
ir sér og fremur kalt andar
hann á íslandsbörn. Um meg-
inhluta landsins hefur gengið
eitt hið erfiðasta sumar, svo
dimmt og drungalegt, að fá-
dæmum sætir og skilur eftir
næsta þungar búsyfjar. Og
svo leggst vetur að með fann
fergi og svellalögum, svo hag
leysi og torfærir vegir auka
erfiði og ískyggilegar fram-
tíðarhorfur. En góðviðrisdag-
ar eru líka með í leiknum
og þá ber að þakka, og þeir
eru vissulega notaðir ræki-
lega. Þótt kalt blási Kári,
kölnar ei andans glóð. Hug-
glaðir horfa menn og konur
fram á leiðina og vita, að
enn á þjóðin það þrek og
þol, sem þrautir yfirstigur,
að máttur samtaka margra
getur greitt úr hverjum
vanda.
Það var stillt og svalt síð-
degis 14. nóv., þegar 2 góðir
drengir knýja dyra og segjast
vera komnir skrítinna erinda.
„Okkur datt í hug, hvort þú
vildir slást í för til Vest-
mannaeyja á morgun og
sækja kjördæmisþing með
öðrum sunnlendingum. Varð-
skip tekur hópinn í Þorláks
höfn og skilar honum þangað
aftur á sunnudagskvöld. Bíl
ferð verður að og frá skips-
hlið. „Okkur væri ánægja að
hafa þig með og teljum lík
legt, að þú hefðir gaman af
að sjá Eyjarnar."
Um málið var rætt stundar
korn. Kona mín, umhyggju-
söm að''.vanda, taldi mig varla
mann til þessa, „um hávetur
yfir sjó, — en auðvitað ertu
sjálfráður,“ sagði hún, og
boðið var þegið.
Kl. 8 að morgni stanzaði
bíllinn við húsdyr mínar, og
traustar hendur lyftu mér
upp í sætið. Veður var stillt
og bjart og vegurinn greið-
fær. Við bryggju í Þorláks-
höfn bíður Óðinn ferðafólks-
ins, félagarnir leiddu mig upp
landganginn og til sætis í
björtum og hlýjum sal, slík
var umhyggja þessara ágætu
félaga. Brátt voru festar leyst
ar og Óðinn lagði út á sæinn
bláa ,sem lognaldan gáraði og J
ruggaði hægt farinu fagra. |
Þó hæg væru sætin var |
ekki setu unað heldur litazt j
um. Undrafögur var land- j
sýnin ,snævi þakin fjöll og {
Einar Sigurfinnsson
hlíðar nutu sín svo vél yfir
logntæran hafflötinn. Dætur
Drafnar háðu sinn eltinga-
leik og risu nokkuð hærra
þegar austar dró, svo nokkr-
ar skautuðu hvítu þegar nálg
aðist Þrídranga. Eyjarnar
snæþaktar heilsuðu hýrar á
svip þessum heimsækjendum.
Kunnuglega var horft á klett
ana þverhnýpta og húsafjöld
ann og fljótlega voru festar
bundnar við bryggju í Frið-
arhöfn. Ferðamenn stigu á
land og góðkunningjar heils
uðu hlýlega komumönnum.
Mjög fljótt var ég kominn
inn á hlýtt heimili ástvina,
sem tóku mér opnum örm-
um, þótt koman væri mjög
óvænt.
Seinna um daginn hófust
þingstörf. Þar var margt
manna, fulltrúar úr öllum
sýslum Suðurlandskjördæm-
is. Elztur að áratölu var ég
þeirra sem þar skipuðu sæti,
enda hlaut þá nafnbót að
kallast aldursforseti þings-
ins, þótt fjærri væri að ég
væri til forustu fallinn enda
reyndi ekki á neitt slíkt.
Kjörnir þingforsetar stjórn-
uðu fundum af rögg og festu.
Oítast var í forsæti vinur
minn Sveinn Guðmundsson.
Næsta dag voru fundir
nema dálítið miðdegishlé. Þá
stund gekk ég um bæinn og
rifjaði upp minningar frá ár-
unum, sem ég fór þar um að
skila símskeytum og öðrum
erindum. M. a. gekk ég í
kirkju og átti þar unaðslega
stund við heilaga mesu. Þar
sá ég mörg kunnug andlit og
gat á eftir þrýst hendi all-
margra góðkunningja. En
ekki var tími til samræðna
og því síður til heimsókna,
sem boðnar voru.
Þingstörf og þingslit fóru
fram samkvæmt áætlun, og
á þiljur Óðins voru farþegar
komnir kl. tæplega 8 um
kvöldið, þegar landfestar
voru leystar hófu ferðamenn
háróma söng nokkurra ætt-
jarðsrljóða, og þökkuðu Eyja
búum góðar móttökur og sam
starf með húrrahrópi, sem
bergmálaði í standbergi
Heimakletts. Óðinn skreið
hægt frá bryggju og brátt
var komið út á sollinn sæ,
sem nú var orðinn nokkuð
kvikur vegna suðvestan golu,
sem olli undiröldu. Sumir
kenndu sjósóttar. Konum,
sem voru með í förinni, var
boðið „kojupláss" sem af
sumum var þegið. Hlýtt var
í sölum skipsins og notalegt,
er aldan ruggaði undir þægi-
legum sætum. í hug einhvers
kom:
Margan gleður drenginn dátt
drósin skarti búna.
Ægis meyjar klappa kátt
kinnar Óðins núna.
Margra vaknar munaðs þrá,
myrkar vökunætur,
klappar Óðni kinnar á
kátar Ránar-dætur.
Brátt voru festar bundnar
í Þorlákshöfn. Ferðafélagar
kvöddust og bílarnir runnu
af stað. Ekki er löng leið til
Hveragerðis og heim að hús-
dyrum er mér fylgt af mín-
um góðu félögum — þökk sé
þeim. Gott var að koma heim
í hlýtt og vinalegt eigið hús
við alúðarviðtökur ástvinar.
„Heima er bezt“.
Mjög góðar minningar á ég
um þessa för, sem ég gleð
mig við lengi með þökk í
huga.
Að síðustu er innileg
kveðja með jóla- og nýárs-
óskum til Vestmannaeyinga
og þakkir fyrir allt gott, sem
liðið er.
Einar Sigurfinnsson.

Heimaklettur skautar.
Einkaumboðsmenn á íslandi fgrir HIRATA SPINNING
COMPANY, Ltd., Osaka, Japan, er framleiða hin viðurkenndu
HIRATA ÞORSKANET.
Óska öllum. viðskiptamönnum sínum í Vestmannaeyjum
GLEÐILEGRA JÖLA
og farcœls komandi árs.
Þakka viðskipti og samvinnu á árinu, sem er að líða.
isiisalan b. f.
Sími 14690. Reykjavík
Nef h. f.
Vestmannaeyjum