Morgunblaðið - 26.01.2011, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 26. JANÚAR 2011
Til ömmu.
Við systkinin nut-
um þeirra forréttinda
að alast upp í faðmi
fjölmennrar og litríkrar stórfjöl-
skyldu á norðanverðu landshorn-
inu. Aðeins spölkorn frá húsi for-
eldra okkar bjó föðurfjölskyldan,
amma Inga, afi Yngvi, Óli og Jónki
og sömuleiðis föðurbræður okkar
fjórir ásamt sínum fjölskyldum. Á
vestanverðu landinu bjó móðurfjöl-
skyldan, amma Júlla, afi Lalli og
móðursystkini okkar fimm ásamt
sínum fjölskyldum. Hópurinn allur
Júlíana
Guðmundsdóttir
✝ Júlíana Guð-mundsdóttir
fæddist 30. júlí 1918 á
Sigurstöðum á Akra-
nesi. Hún lést á
Sjúkrahúsi Akraness
7. nóvember 2010.
Útför Júlíönu var
gerð frá Akra-
neskirkju 17. nóv-
ember 2010.
verður ekki öðruvísi
talinn en í tugum og
sjaldan, eða trúlega
aldrei, sem allur
fjöldinn hittist í einu.
Ættarlaukar þessa
fjölmenna hóps voru
ömmurnar okkar og
afarnir okkar. Í því
stóra bútasaums-
stykki sem líf okkar
allra er, þá eru þess-
ar fjórar persónur
órjúfanlegur hluti
heildarmyndarinnar.
Þau eru grunnurinn,
þau eru ramminn, þau eru gylltu
þræðirnir sem halda hinum ólíku
bútum saman. Núna í nóvember
síðastliðnum kvöddum við þann
síðasta í þessum kæra hóp. Hana
ömmu Júllu, þá rúmlega 92 ára
gamla.
Elsku amma Júlla, þú varst okk-
ur svo margt. Guðhrædd, kær-
leiksrík og umhyggjusöm kona.
Hjálpsöm, kraftmikil, ákveðin og
vinnusöm. Heiðarleg, heilsteypt og
hreinskilin. Glæsileg og falleg í út-
liti og innræti. Við erum heppin að
hafa átt þig að og við erum óend-
anlega þakklát fyrir allan þann
tíma sem við fengum að eiga með
þér. Fyrir öll þau skipti sem þið
afi dvölduð hjá okkur í sveitinni og
fyrir öll þau skipti sem við máttum
heimsækja ykkur og njóta gest-
risni ykkar og hlýju. Fyrir fiski-
bollur, kökur og kræsingar. Fyrir
heimsins fallegustu lopapeysur og
hlýjustu vettlinga og sokka. Fyrir
ást þína og umhyggju, fyrir að þú
skulir hafa sýnt okkur með lífi
þínu og fordæmi hvað raunveru-
lega skiptir máli.
Eins og kær frænka hefur sagt:
„Þá hefur ættarlaukurinn nú fært
sig um set,“ en það breytir því
ekki að þið afi Lalli ásamt ömmu
Ingu og afa Yngva munuð um ald-
ur og ævi lifa innra með okkur
systkinunum sem órjúfanlegur
hluti ljóslifandi minninga sem hluti
af lífi okkar, persónuleika og því
sem við erum og verðum. Þið eruð
grunnurinn, þið eruð ramminn. Þið
eruð alltaf hjá okkur, þið eruð
okkar gylltu þræðir.
Lárus, Aldís Birna, Ingibjörg,
Soffía Kristín og Júlíus Gunn-
ar Björns- og Ástubörn.
Jón Bragi Bjarnason vann mik-
ilvæg störf fyrir Félag háskóla-
kennara á erfiðum tímum. Verk
hans skiluðu félaginu áleiðis til
betri kjara eftir langvarandi
stöðnunarskeið og hann steig
ásamt stjórnarmönnum sínum
fyrstu skrefin í átt til mats á
vinnuframlagi félagsmanna sem
síðar hefur gengið undir heitinu
framgangskerfi háskólafólks.
Fyrir hönd félagsins færi ég
þakkir fyrir þessi störf öll: stjórn-
arsetu 1979-1981 og síðan for-
mennsku 1984-1986 og síðast setu
fyrir hönd félagsins í Háskólaráði
1984. Þá vil ég votta aðstandend-
um samúð félagsmanna.
F.h. Félags háskólakennara,
Jörundur Guðmunds-
son, formaður.
Sjarmatröllið og lífskúnstner-
inn Jón Bragi er fallinn frá. Jón
Bragi var stór maður, ekki bara
hávaxinn heldur stór maður með
stórt, gott og viðkvæmt hjarta.
Faðmur hans var ofurstór, röddin
hljómfögur og sterk og skapferli
hans geðríkt. Þar sem hann fór
var aldrei logn og stilla heldur
ávallt hreyfing og iðandi líf.
Sannfærandi vísindamaður og
eldhugi sem var stór, hugsaði
stórt og stefndi hátt.
Í góðra vina hópi var Jón hrók-
ur alls fagnaðar, söng hæst og
lengst og á sinn einstaka hátt með
öllum líkamanum. Þar sem Jón
Bragi var fór ekki fram hjá nein-
um að hann var til staðar. Hann
hafði alls staðar verið, talaði öll
heimsins tungumál og þekkti alla.
Hann flutti „I have a dream“-
ræðu Martin Luther King betur
en Martin Luther King sjálfur
svo maður tali nú ekki um Gettys-
burgarávarpið hans Abraham
Lincolns. Hann var skemmtileg-
ur, óvenjulegur og óútreiknanleg-
ur, gáfaður og glæsilegur. Hann
var vinum sínum hlýr og einlæg-
Jón Bragi
Bjarnason
✝ Jón Bragi Bjarna-son, prófessor í
lífefnafræði við efna-
fræðiskor raunvís-
indadeildar Háskóla
Íslands, fæddist í
Reykjavík 15. ágúst
1948. Hann lést í
Maryland í Banda-
ríkjunum 3. janúar
2011.
Jón Bragi var jarð-
sunginn frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík
14. janúar 2011.
ur. Hann var Jón
Bragi.
Hann sagði sögur
með slíkum sannfær-
ingarkrafti að allar
urðu þær sannar
fyrir vikið, sögur af
frægu fólki og ekki
frægu sem hann
hafði hitt á ferðum
sínum um heiminn
eða selt Pensím.
Sögur af hópferðum
útlendra Pensím-
aðdáenda til lands-
ins til að berja Pen-
símgoðið augum eru ábyggilega
sannar eða ættu að minnsta kosti
að vera það. Menn hafa ferðast
lengra fyrir minna.
Hann var vísindamaður, sann-
færður um gæði sinnar vöru, sem
við vitum af eigin reynslu að
læknar mörg mein og er reyndar
alltof falið leyndarmál enn.
Við horfum enn á Skype-fangið
hans og eigum allt eins von að sjá
hann koma þar enn og gleðja geð
okkar eins og svo oft áður en vit-
um jafnframt að heimurinn er
miklu leiðinlegri fyrir þær sakir
að Jón Bragi er horfinn á braut.
Við söknum Jóns Braga, við
söknum kraftsins, ákefðarinnar,
sannfæringarkraftsins, gleðigjaf-
ans, stóra persónuleikans og
sanna Íslendingsins.
Fjölskyldunni vottum við sam-
úð okkar, þau hafa mikils misst
eins og við öll. Jón Bragi gleymist
aldrei þeim sem voru svo heppnir
að eiga hann að vin.
Ragnheiður Ebenezersdóttir,
Stefán Friðfinnsson.
Jón Bragi tók mikið rými og
hann skilur eftir sig mikið rými.
Það er sárt að standa yfir moldum
hans. Við kynntumst í R-bekkn-
um í stærðfræðideild MR. Hann
var tiltölulega nýkominn frá
Bandaríkjunum og hafði vakið at-
hygli íslenskra tollvarða er hann
arkaði í gegnum hlið þeirra, skæl-
brosandi og sólbrúnn með amer-
ískan Stetson-kúrekahatt á höfð-
inu. Jón Bragi var eins og
ameríski draumurinn: Allt var
gerlegt, alltaf frjáls og taumlaus,
uppátektasamur, bjartsýnn og án
efa eða landamæra; sveif eins og
örninn yfir mannaheimum.
Við vorum þrír í menntaskóla-
bekknum sem bundumst sterkari
böndum en flestir enda allir öfl-
ugir gleðimenn: Jón Bragi, Ragn-
ar Kvaran, Jón Ásbergsson og ég.
Nú eru tveir farnir; Ragnar og
Jón Bragi. Blómin fölna á einni
hélunótt. Jón Bragi var ekki ein-
skorðaður við raunvísindi. Reynd-
ar vorum við margir sem spáðum
Jóni Braga framtíð í hugvísind-
um, jafnvel að hann yrði rithöf-
undur eða skáld. Hann náði ágæt-
iseinkunn í skólaritgerð um
skógrækt sem einmitt var uppá-
haldsáhugamál Magnúsar Finn-
bogasonar íslenskukennara okk-
ar, sem fæstir okkar mátu sem
bókmenntamann. Ég tók bók-
menntir og texta of alvarlega á
þessum árum og reiddist Jóni
Braga fyrir að slá sér upp við
Magnús á þessum tíma meðan við
textaspekingar lentum í neðstu
skúffu íslenskukennarans.
„Hvernig er hægt að skrifa rit-
gerð um skógrækt?“ spurði ég
Jón hneykslaður á þessum árum.
Hann eyddi sárindum mínum með
því að leysa efnafræðiverkefnin
mín sem gáfu mér góða einkunn.
Enda fór það svo að ég endaði
sem ritstjóri og rithöfundur en
Jón Bragi varð doktor og prófess-
or í efnaverkfræði við Háskóla Ís-
lands. Hin síðari ár hlógum við
Jón Bragi mikið að þessari sjálfs-
bjargarviðleitni okkar. Þessi
gamli hópur okkar hló saman og
hittist reglulega fram á hinsta
dag.
Jón Bragi var ekki aðeins efna-
fræðingur. Hann var einnig hug-
sjónamaður. Vildi skapa hagvöxt
á Íslandi. Hans stóra áhugamál
var að einangra ensím úr fiskum
og nýta. Hann stofnaði fyrirtækið
Ensímtækni og hóf framleiðslu á
smyrslinu Pensími sem skóp
fjölda starfa á Íslandi og víðar.
Hann var kominn af stað með fjöl-
þjóðlegt samstarf þegar hann féll
í valinn.
Jón Bragi var hrifnæmur og
sannur rómantíker. Hann dáðist
að sögum og ljóðum Oscars Wil-
des og vitnaði oft í skáldið. Flug
Jóns Braga var mikið; hann sveif
yfir hæstu tindum en renndi sér
einnig í dýpstu dali. Svo var og
með sálu hans. Það voru sveiflur í
huga Jóns Braga. Kannski þekkti
enginn eða skildi Jón Braga til
hlítar, og allra síst hann sjálfur.
Hann var fyrst og fremst maður
glaðværðar augnabliksins og
gætti þess að láta engan og ekk-
ert trufla þá stund. Hann geislaði
af vináttu, hlýju, yl og skopskyni
og í því ljósi sáu hann flestir.
Á menntaskólaárunum las Jón
Bragi oft fyrir bekkinn sögu Wil-
des um eigingjarna risann. Líkt
og í sögulok liggur nú risinn Jón
Bragi látinn í blómabeði eftir að
hafa opnað garð sinn fyrir hlýju
og ást svo sól og hlýja mætti
streyma inn og börnin gætu átt
sér þar leikstað. Guð blessi þig
Jón Bragi. Öllum aðstandendum
votta ég dýpstu hluttekningu.
Ingólfur Margeirsson.
✝
Elsku móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐMUNDA Þ. GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Núpi í Fljótshlíð,
Kleppsvegi 52,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli mánudaginn
17. janúar, verður jarðsungin frá Áskirkju fimmtu-
daginn 27. janúar kl. 15.00.
Katrín Guðmannsdóttir, Steingrímur Guðjónsson,
Matthildur Guðmannsdóttir, Þórir S. Magnússon,
Olga Steingrímsdóttir,
Guðmann Þórisson,
Birgir Þórisson,
Katrín Steina Olgudóttir.
✝
Hjartkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma okkar,
VIGDÍS THEODÓRA BERGSDÓTTIR,
Dósý,
Bjarnastöðum,
Vatnsdal,
verður jarðsungin frá Þingeyrakirkju laugardaginn
29. janúar kl. 14.00.
Ellert Pálmason,
Pálína Bergey Lýðsdóttir, Bjarni Kristinsson,
Hekla Birgisdóttir,
Pálmi Ellertsson,
Oddný Rún Ellertsdóttir,
barnabörn og fjölskyldur þeirra.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma,
SIGURLAUG JÓHANNSDÓTTIR,
Safamýri 42,
Reykjavík,
sem andaðist mánudaginn 17. janúar, verður
jarðsungin frá Seljakirkju föstudaginn 28. janúar
og hefst athöfnin kl. 13.00.
Jóhann Hjartarson, Jónína Ingvadóttir,
Hjörtur Ingvi Jóhannsson,
Sigurlaug Guðrún Jóhannsdóttir.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
LEIFUR SÆDAL EINARSSON,
Heiðarhorni 6,
Keflavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Hlévangi föstudaginn
21. janúar.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju föstudaginn
28. janúar kl. 14.00.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Krabbameinsfélag Suðurnesja.
Oddný Guðbjörg Leifsdóttir, Björn Ólafsson,
Leifur Gunnar Leifsson, Brynja Hjaltadóttir,
Bryndís María Leifsdóttir, Friðrik Friðriksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát eiginmanns,
föður, tengdaföður, afa og langafa,
KRISTJÁNS PÉTURSSONAR,
Löngumýri 57,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjartadeildar og
gjörgæslu Landspítalans við Hringbraut.
Ríkey Lúðvíksdóttir,
Vilhjálmur Kristjánsson, Guðfinna S. Bjarnadóttir,
Kristín Kristjánsdóttir, Jón Sigurðsson,
Brynja Kristjánsdóttir,
Hildur Kristjánsdóttir,
Þór Kristjánsson, Birna Jóna Jóhannsdóttir,
Arnar Kristjánsson,
afabörn og langafabörn.