Eyjablaðið - 23.12.1947, Síða 13

EYJABLAÐIÍ)
13
MICHAEL GOLD:
Samtal á kreþputímiim
(Óhreinlcg grasfWt i Grecnfioint. Adams Martini, hundraÖ prósent Bandarikja-
skrifstofuinaðiir, sein veriö hefir alvinnulaus 1 þrjú ár, cr aö íesa New iork Tiines.
Kona lians niallar hinn venjulega hadegisniat, steiktar baútiir og kaffit Fianklin
lilli Martini, átld ára kemur til þeirra. Hann er freinur greindarlegur en fölur og er
golt dicini borgarbarns. Hann hefir fengið á sig nierki öreigans eins og fotcldrat
lians.)
FJiANKLIN:
Pabbi, það er maður hérna á
liorninu, sem er að lialda ræðu.
Hann sagði að það væri auðvalds
þjóðíélaginu að kenna að svona
niargir lieiðu enga vinnu. Hvað
meinar liann með því?
HUNDHAÐ PRÓSENT FAÐIR:
Nú já, þær eru þá byrjaðar
einu sinni enn, þessar koinmún-
iátasprautur. Franklin, þú átt
ekki að hlusta á svoleiðis fólk.
SONURINN:
SONURINN:
fá, einn strákurimi ....
I' A-blRINN:
Nú gengur alveg yfir mig. Svo
þetta er það, sem máður fær í
nágrenni við láglaunaskrílinn,
börnunum er spillt. Franklin,
taktu 11 ú eftir, ég verð að leið-
beina þér í þessu. Ivomdu, pabbi
ætlar að segja þér allt eins og er.
SONURINN:
Það var gott pabbi.
FAÐIRINN:
jafngóðir borgarar og þeir, Það
er ekki eins og í Evrópu, þar
sem kongur og aðall öllu ráða.
Hér getur hvert barn orðið for-
seti.
SONURINN:
Já okkur var sagt það í skól-
anum en okkur krökkunum
íinnst það bara bull.
FAÐIRINN:
Hvað ertu að segja strákur?
' SONURINN:
Ég sagði bull.
FAÐIRINN (órór):
Það er ekki bull Franklin. Það
er sannleikur.
SONURINN:
Nei, pabbi, til jaess verða
menn að vera ríkir og lærðir,
en bverjir eiga að vinna í verk-
smiðjunum ef allir verða ríkir
og lærðir?
FAÐIRINN:
SONURINN:
Egvil fá að vita Jrað strax.
FAfílRINN:
Auðvaldsland ér aðeins nafn á
stað, þar sem allir hafa jafnan
rétt. Maður getur rekið sína eig-
in verksmiðju, átt sitt eigið bú,
og safnað rniklum peningum,
eins og maður getur án þess að
vera hundeltur af stjórnmála-
snápum sem reita mann inn að
skyrtunni. Það er Jretta, sem
meint er með auðvaldsskipulagi,
jafii réttur fyrir alla lil að verða
ríkur.
SONURINN:
|;í en hversvegna getur Jrú ]r;í
ekki fengið’ vinnu og orðið ríkur
pabbi?
FAÐIRINN:
Eg hef margsagt þér það væni
minn, það er vegna hinna erfiðu
tíma, — Það er kreppan.
’SONURINN:
I lvað er kreppa, pabbi?
FAÐIRINN:
Af liverju ekki pabbi?
FAtílRINN:
At því að pabbi þinn vill það
ekki. Þeir vilja landinu illt. Þeir
skrökva að okkur.
SONURINN:
Af hverju eru Jreir að skrökva,
pabbi?
FAtílRINN:
Þeir eru ættjarðarleysingjar.
Þeir eru Rússar. Þeir hata þetta
land.
SONUliINN:
Maðurinn sem talaði var
negri. Jiþki eru Rússar svartir.
En hversvegna hatar liann fand-
ið.
FAtílRINN:
Al' því að slíkt fólk kann ekki
að meta |rað land, sem gefur því
1 ílsu ppeldi.
SONURINN:
Hvað er lífsuppeldi pabbi?
I AtílIUNN:
Svona larðu nú, ég get ekki
Jiolað þessar eilífu spurningar
rétt á meðan ég er að lesa blöðin.
SONURINN:
En pabbi, ég víl fá að vita
hvað maðurinn meinti Jregar
liann sagði að þetta væri auð-
valdsland.
FAÐIRINN:
Svona Franklin, vertu ekki að
ergja liann pabbá Jrinn.
SONURINN:
Ég er ekkert að ergja pabbi,
ég vil bara fá að vita. Við krakk-
arnir vorum að tala um þetta og
nú langar okkur til að vita Jrað.
1-AtíIRlNN:
Eruð þið pottormarnir virki-
lega að þvaðra urn slíka hluti?
Það fyrsta, sem þú átt að vita
og muna, er að Jxuta land er
land frelsisins. Hér eru að vísu
auðmenn, en Jreir eru ekki rétt-
hærri heldur en ég og þú.
SONURINN:
Hafa þeir meira að borða en
við?
FAtílRINN:
Ó já, víst hafa Jjeir Jrað — en
það skiptir ekki mestu máli. Það
sem máli skiptir er, að við erum
Svo það er Jretta, sem þú lærir
af Jressum götustrákum. Þetta er
hræðilegt. Voðalegt. Svona farðu
nú. Lofðu mér hafa lestrarfrið.
SONURINN (eftir nolikra þögn):
En pabbi,'Jrú lofaðir að segja
mér hvað’ auðvalds.þjóðfélag
væri.
FAtílRlNN:
Ég skal segja þér það einhvern-
tíma seinna.
Helir pabbi ekki oft sagt þér
það. Kreppa er tímabil þegar at-
vinnulífið lamast vegna Jress að
fólk jnissir trúna á landið sitt.
SONURINN:
Hversvegna missa menn trúna
á landið sitt?
FAtílRINN:
Vegna þess að stjórnin er lé-
leg. Hoower var vondur forseti,
en nú lröfurn við fengið betri
forseta og nú gengur Hka allt
betur. ^
SONURINN:
Mamma segir að nú gangi allt
verr.
FAÐIRINN:
Hún les ekki blöðin, hún hd'-
ir ekki vit á pólitík.
SONUllINN:
Hún segir maturinn sé nú dýr-
ari en áður.
FAtílRINN:
Forsetinn gerði það. Það eru
fyrstu skrel viðreisnarinnar.
SONURINN:
. Hvað er viðreisn pabbi?
FAÐIRINN:
. Það er þegar allt gengur betur.
SONURJNN:
Gengur allt betur?
FAtílRINN:
Já, víst er allt að lagast.
SONURINN:
Þetta sagðir þú líka í fyrra,
þegar þú lofaðir að gefa mér bók
ina í' jólagjöf, en gazt Jrað ekki
vegna Jjcss að ekkert hafði lag-'
azt.
FAÐIRINN:
En nú er Jjetta alveg satt nú
gengur allt betur.
SONURINN:
Segðu mér nú í alvöru pabbi,
Framhald á 14. síðu.
„Margur veröur aj auruin aþi,“ segir i hinni fornu vlsu. Auöjöfufr Banda-
rikjanna hafa i hinum tveiin heinissty rjöldum auögazt um einn dollar fyrir
hveriu-droþa iiiannlegs blóðs, sem skolað hefir klaþþirnar, runniÖ niður í
svörðinn eða litað sjóinn rauðfin. Og við hvern dollar hafa þeir þokazt. ofur-
litið hœrra tiþþ i tréð. Nii dreymir þá um þriðju heimsstyrjöldina, kjarnorku-
styrjöld til gjöreyöingar siðinenningunni, jtví aö hvað hafa aþar viÖ siðmenn-
ingu að gera?