Morgunblaðið - 10.03.2011, Qupperneq 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. MARS 2011
✝ Anna Guðrúnfæddist í
Reykjavík 24. júní
1925. Hún lést á
Hjúkrunarheim-
ilinu Eir 2. mars
2011. Foreldrar
hennar voru Að-
alsteinn Björnsson,
vélstjóri, f. 13.6.
1896, d. 4.5. 1971,
og Björg Stein-
grímsdóttir, f.
17.10. 1895, d. 24.9. 1963. Bróðir
hennar var Guðsteinn Að-
alsteinsson, skipatæknifræð-
ingur, f. 12.4. 1923, d. 13.8.
1986.
Þann 24. desember 1949 gift-
ist Anna Guðrún Kristjáni Jökli
Péturssyni, húsasmíðameistara,
f. 11.12. 1919 á Hákonarstöðum,
Jökuldal, d. 6.5. 1994. Foreldrar
hans voru Pétur Sigbjörn Krist-
jánsson, bóndi, f. 3.10. 1876, d.
15.11. 1921, og Guðný Margrét
Torfadóttir, f. 1888, d. 1948.
Börn þeirra eru: 1) Guðný Aðal-
björg Kristjánsdóttir, f. 4.5.
1949, hennar börn eru: a) Torfi
Hermann Pétursson, lyfsali, f.
23.3. 1968, kvæntur Margréti
Tamayo, sundlaugarverði, f.
27.7. 1982. c) Íris Kolbrún Að-
alsteinsdóttir, nemi, f. 9.2. 1987,
í sambúð með Agli Axfjörð Frið-
geirssyni, verkfræðinema, f.
26.1. 1987, dóttir hennar er Kol-
brún Telma Pálsdóttir. d) Anna
Sigrún Margunnur, f. 16.9. 1996.
Anna Guðrún ólst upp í for-
eldrahúsum í Reykjavík, hún
gekk í Austurbæjarskóla allt
þar til hún hóf nám í Iðnskól-
anum í Reykjavík en þar lauk
hún sveinsprófi í hattasaum
undir handleiðslu Ingibjargar
Bjarnadóttur. Fljótlega eftir
nám fór hún ásamt vinkonu
sinni til Danmerkur, nánar til-
tekið til Sorø, þar stundaði hún
nám við húsmæðraskóla. Á þess-
um tíma eignaðist hún fjölda
vinkvenna sem hún tengdist
órjúfanlegum böndum. Er heim
var komið hóf hún búskap en
stærstan hluta ævi sinnar varði
hún heima við, við barnauppeldi
og heimilisstörf. Anna Guðrún
og Kristján byggðu ásamt for-
eldrum Önnu hús að Kvisthaga
15 og fluttu þangað 1953, og bjó
hún þar allt til ársins 2001, er
hún fluttist í þjónustuíbúð aldr-
aðra að Hlíðarhúsum 3-5. Árið
2008 fluttist hún að Hjúkr-
unarheimilinu Eir.
Útför Önnu fer fram frá Nes-
kirkju í dag, 10. mars 2011, og
hefst athöfnin kl. 13.
Jónu Höskulds-
dóttur, lyfsala, f.
25.4. 1972, börn
þeirra eru: Magda-
lena Anna, Helena
Lilja og Diljá Dögg
Torfadætur. b)
Anna Björg Þor-
grímsdóttir,
sjúkraliði, f. 10.9.
1978, gift Ragnari
Eyþórssyni, kvik-
myndagerð-
armanni, f. 26.10. 1978. c) Guð-
mundur Jökull Þorgrímsson,
hugbúnaðarsérfræðingur. 2)
Aðalsteinn Jökull Kristjánsson,
húsasmíðameistari, kona hans
er Kolbrún Ásdís Valdimars-
dóttir, skólaliði, f. 24.5. 1958.
Börn þeirra eru: a) Valdimar
Þór Halldórsson, hugbún-
aðarsérfræðingur, f. 29.9. 1976,
kvæntur Sigríði Árnýju Sigurð-
ardóttur, margmiðlunarfræð-
ingi, f. 17.2. 1979. Börn þeirra
eru: Bjarki Þór Valdimarsson,
Agnes Engla Valdimarsdóttir
og Daníel Árni Valdimarsson. b)
Kristján Jökull Aðalsteinsson,
sundlaugarvörður, f. 9.6. 1979,
kvæntur Dagne Caridad Tailt
Ég var 6 ára og skóladagurinn
búinn og eins og ávallt hljóp ég
heim til ömmu en í þetta sinn var
hún ekki heima sem var mjög
óvenjulegt því hún var vön að
taka á móti mér þegar ég kom
heim úr skólanum. Útundan mér
sá ég hvar hópur af krökkum
hafði hópast kringum ömmu. Ég
hljóp af stað því þetta vakti að
vonum forvitni mína, þegar ég
hafði brotist gegnum krakka-
skarann sá ég að amma hélt á
blóðugum skógarþresti í hend-
inni og var að þerra blóðið af hon-
um og hlúa að sárþjáðum fugl-
inum. Seinna komst ég að því að
amma hafði bjargað fuglinum úr
klóm kattar. Það er fátt sem lýsir
ömmu betur en þessi litla minn-
ing mín en hún mátti ekkert aumt
sjá, yndislegri, hjartahlýrri og
umhyggjusamari konu er vart
hægt að hugsa sér. Amma var
mín uppeldismóðir en ég bjó öll
mín uppvaxtarár hjá ömmu og
afa að Kvisthaga 15. Það voru
forréttindi að fá að alast upp hjá
svo góðri konu sem amma var,
hún var ávallt til staðar enda var
hægt að leita til hennar með
hvaðeina sem var. Ég á margar
góðar minningar um samveru-
stundir okkar ömmu sem eru mér
mjög kærar enda vorum við mikl-
ir vinir alla tíð og áttum gott skap
saman þó ólík værum á margan
hátt. Amma var mjög heilsu-
hraust framan af ævi, það var því
mikið áfall þegar hún greindist
með liðagigt en hún hrjáði hana
mikið það sem eftir lifði. Hversu
vel hún tókst á við veikindi sín, en
ég minnist þess ekki að hún hafi
nokkurn tíma kvartað þrátt fyrir
mikinn sársauka sem þessu
fylgdi, sýnir það vel hvernig
amma tók þeim áföllum sem hún
varð fyrir um ævina. Amma var
mikið fyrir matseld og bakstur en
hún gat varið tíma sínum klukku-
stundum saman inni í eldhúsi að
stússa enda einstök húsmóðir.
Um leið og ég kveð þig, amma
mín, með þessum fátæklegu lín-
um vil ég segja eitt að lokum:
Elsku amma, þín verður sárt
saknað.
Torfi Pétursson.
Elsku besta amma mín, það er
svo skrítið til þess að hugsa að þú
sért farin. Að þú verðir ekki með
okkur aftur um jólin, áramótin og
páskana og á öðrum gleðistund-
um eins og þú hefur alltaf gert.
Þessar gleðistundir verða aldrei
eins án þín.
Það var alltaf svo gaman og
notalegt að koma að heimsækja
þig og afa á Kvisthaganum og
alltaf tókst þú svo vel á móti
manni. Þú hafðir svo góða nær-
veru, vildir allt fyrir alla gera
enda ein jákvæðasta kona sem ég
hef hitt. Ekki má gleyma epla-
grautnum sem ég fékk hjá þér.
Hann var svo góður og enginn
gat gert hann jafn góðan og þú.
Eftir að afi dó þá komst þú og
varst heima hjá pabba og
mömmu hver einustu jól, áramót
og páska og það var svo gott að
hafa þig og eiga góðar gleði-
stundir með þér. Ekki má gleyma
bústaðaferðunum í Víðihóla þeg-
ar ég var lítil og þú og afi komuð
alltaf með, enda dýrmæt stund
sem við áttum saman þar og lifir í
minningunni.
Þegar ég var ólétt að Kolbrúnu
Thelmu okkar þá kom ég oft eftir
langan dag í skólanum og alltaf
dekraðirðu við mann eins og
prinsessu og maður fékk alltaf
dýrindismáltíðir hjá þér. Ég er
svo þakklát að stelpan mín fékk
að kynnast svona góðri og já-
kvæðri konu eins og þér og aldrei
heyrði maður þig kvarta, þú
horfðir alltaf á björtu hliðarnar
þrátt fyrir veikindin þín.
Alltaf fékk hún alla þína at-
hygli þegar við komum í heim-
sókn til þín og kallaðirðu hana
alltaf litlu skottuna þína enda
þótti henni afar vænt um þig og
hún talar oft um þig.
Elsku besta amma mín, tárin
renna niður kinnarnar þegar ég
hugsa til baka þegar ég fer yfir
allar þessar skemmtilegu minn-
ingar í huganum. Þú varst svo
lífsglöð, góðhjörtuð og hörkudug-
leg kona.
Elsku besta amma mín, takk
fyrir allar þær góðu stundir sem
við áttum saman og hvíldu í friði.
Ég mun ávallt varðveita minn-
ingarnar um þig og deila þeim
með skottunni okkar sem þér
þótti svo vænt um. Ég bið góðan
guð að passa þig, elsku amma
mín.
Íris Kolbrún Aðalsteins-
dóttir og Kolbrún Thelma.
Elsku besta amma mín. Það er
svo erfitt að trúa því að þú sért
farin frá okkur. Þegar ég hugsa
til þín koma margar minningar í
huga minn. Það var alltaf svo gott
að koma í heimsókn til þín, hvort
það var á Kvisthagann eða í nýju
íbúðina þína í Hlíðarhúsum. Ég
var samt sem áður enn svo lítil
þegar þú bjóst á Kvisthaganum
og eru þær minningar ekki eins
margar.
Aldrei gleymi ég laugardags-
heimsóknunum til þín og fékk ég
alltaf hafragrautinn þinn góða
sem var ávallt tilbúinn þegar ég
kom. Þú hugsaðir mjög mikið um
heilsuna og vildir gefa barna-
börnum allt það besta.
Ég átti alltaf mjög erfitt með
að læra kapal en þú varst sú eina
sem gast kennt mér hann, einnig
spiluðum við oft saman ólsen-ól-
sen. Ég var svo ánægð að þú gast
komið og fagnað með mér ferm-
ingunni minni, það var ógleym-
anleg stund. Öllum jólum eydd-
irðu með okkur og það er svo
skrítið að þú munir ekki vera með
okkur næstu jól. Jólin verða aldr-
ei eins án þín.
Það er svo erfitt að hugsa út í
það að þú sért farin en við vitum
fyrir víst að þú ert vakandi yfir
okkur og passar að gæfan fylgi
okkur um alla framtíð. Það er
gott að ég á svona margar minn-
ingar um þig. Ég á eftir að sakna
þín mikið, hvíldu í friði.
Anna Sigrún Margunnur.
Anna Guðrún
Aðalsteinsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Takk amma fyrir allar
góðu stundirnar sem ég átti
með þér.
Ég sakna þín.
Kveðja,
Helena.
Við ólumst upp
saman á Seltjarnar-
nesinu, þar sem allt var svo spenn-
andi og ævintýrin voru endalaus.
Sigurjón var þessi snaggaralegi
strákur, smár en fimur, með sítt
og mjög slétt, ótrúlega ljóst hár.
Hann var þrælsnjall í handbolta
og fylginn sér, í fyrsta bekk í
gaggó brilleraði hann í reikningi.
Sigurjón var elstur af 4 systkin-
um, á eftir komu Egill, Kristín og
Örn.
Lífið á Nesinu var fínt: að
renna sér í Plútóbrekkunni, spila
brennó, brenna sinu, teika bíla.
Einnig orrustur á Valhúsahæð-
Sigurjón
Markússon
✝ Sigurjón Mark-ússon var
fæddur í Reykjavík
12. ágúst 1961.
Hann lést í Helsinki
22. febrúar 2011.
Jarðarför Sig-
urjóns fór fram frá
Dómkirkjunni 4.
mars 2011.
inni. Einn bardaga-
daginn áskotnuðust
okkur Sigurjóni
tveir vígalegir molo-
tof kokteilar og við
litum hvor á annan
og sögðum: vá kjarn-
orkusprengjur. Svo
mælti Sigurjón með
að við sturtuðum
þessu niður áður en
stórslys yrði af, sem
við gerðum enda var
búið að sleppa Hákoni vini okkar.
Seinna pókerkvöld eða útilegur
á Land Rovernum hans pabba
(sem brotnaði í miðjunni á holótt-
um vegi í einni ferðinni, við bund-
um hann bara saman) eða þjóðhá-
tíð í Vestmannaeyjum. En samt
var tími til að læra heima, þýddi
ekkert að heimsækja kappann á
fimmtudagskvöldum, þá lá hann
yfir bókunum, hann ætlaði sér
eitthvað langt í lífinu.
Ég var á sjónum alltaf á sumrin
og reddaði Sigurjóni plássi á skip-
inu. Hann byrjaði sem messagutti
en var kominn á dekkið eftir 7
daga og þaðan í langsiglingar er-
lendis. Það var þvælst til Kanada,
Karíbahafsins og um Miðjarðar-
hafið með ávexti eða saltfisk. Síð-
an lá leiðin í Stýrimannaskólann, í
Shipping í Englandi og að lokum í
hagfræði í Kanada. Sigurjón varð
reyndur stýrimaður á fragtskip-
um en hélt síðan til Rússlands.
Þar út úr Kamtsjaka-þokunni
steig yndisleg kona sem ákvað að
Sigurjón skyldi verða hennar
maður og hún Elvira er hlátur-
mild og góð. Þau eignuðust tvö
yndisleg og falleg börn, Stefaníu
Ingu og Alexander Markús. Elv-
ira, við elskum þig fyrir að vera
svona góð kona og svona góð við
Sigurjón.
Sigurjón vann lengi fyrir Sam-
skip í Rússlandi og náði síðan á
toppinn, varð forstjóri (CEO) hjá
Containerships, skipafyrirtæki í
Finnlandi, aðeins 47 ára að aldri.
Með eljusemi og snilld náði hann
frábærri útkomu og fyrirtækið
keypti sambærilegt fyrirtæki í
Miðjarðarhafinu.
Kannski var Sigurjón okkar
eiginlegi sanni víkingur, skilaði
góðu verki, laus við oflæti. Það
dillaði í honum hláturinn ef maður
lumaði á brandara, sem maður
gerði iðulega af því að það var svo
gaman að sjá hann hristast af
hlátri. Skemmtilegast var að sjá
hann hlæja og reyna að segja sögu
í leiðinni. Þá hristist hann allur af
gleði og hamingjan skein af andlit-
inu og sagan bögglaðist einhvern
veginn út úr honum á milli hlát-
urkviðanna. En svo tók náttúran
fram fyrir hendurnar á okkur og
sendi ósýnilegan brotsjó í veg fyrir
Sigurjón. En það er ekkert að gera
núna nema bíta á jaxlinn og halda
áfram svo við kveðjum nú besta
vin okkar og félaga.
Við sendum Elviru og börnun-
um, móður hans, systur og bræðr-
um og allra þeirra mökum og fjöl-
skyldum, og vinum og
samstarfsfólki hjá Containerships
okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Gísli Ólafsson,
skipaverkfræðingur í Seattle.
Ég kynntist Sigurjóni og Ellu í
september 2001 þegar ég hóf nám
við Ríkisháskólann í Pétursborg í
Rússlandi. Með okkur tókst góð
vinátta sem hefur styrkst og dafn-
að síðan. Maður var svolítið ráð-
villtur í nýju landi en gat alltaf
treyst á Sigurjón, Pétur Óla Pét-
ursson og Ragnar Tryggvason
þegar eitthvað bjátaði á. Þeir voru
stofnendur, stjórnarmenn og eig-
endur Íslendingafélagsins í Pét-
ursborg; formaður, gjaldkeri og
varaformaður. Fleiri voru með-
limirnir ekki. Húmorinn og gleðin
skein í gegn, þetta eru ótrúlegir
menn hver á sinn hátt og nú er
einn þeirra farinn frá okkur. Ég
mun aldrei gleyma Sigurjóni og
þeim ótrúlega tíma sem við upp-
lifðum í Rússlandi. Hann var
ávallt einstaklega hjálpsamur,
hann flutti jólapakkana og kortin
milli Íslands og Rússlands fyrir
mig og Steinþór vin minn jólin
2001 og bauð okkur ósjaldan í mat
og drykk á heimili sínu. Einnig
lánaði hann okkur vídeósafnið sitt
yfir köldustu vetrarmánuðina
þegar frostið fór stundum í –30°C.
Þá komumst við að því að hann
átti nánast allt Gene Hackman-
safnið. Þvílíkur fjársjóður hugsuð-
um við Steinþór og fórum varla út
fyrir hússins dyr næstu vikurnar.
Skemmtilegri og hlýlegri fjöl-
skyldu en Sigurjón, Ellu og börn
er ekki hægt að hugsa sér. Eftir
að heim til Íslands var komið héld-
um við áfram að hittast; Sigurjón
og Ella komu til Íslands á sumrin
og á jólum. Það var alltaf mikil til-
hlökkun að hitta þau á þessum
tíma ásamt börnum þeirra; Ingu
og Alexander. Skemmtilegri og
klárari krakka er sjálfsagt ekki
hægt að finna. Með þrjú tungumál
að vopni er framtíð þeirra svo
sannarlega björt. Sigurjón var ein-
staklega fróður um pólitík bæði á
Íslandi og erlendis. Rússnesk saga
og pólitík voru honum hugleikin og
það voru ófáar kvöldstundirnar
sem við áttum saman þar sem rætt
var um fortíð, nútíð og framtíð
Rússlands og var þá rússneskur
vodki gjarnan við hönd. Þessi
kvöld eru ógleymanleg. Sérstak-
lega er mér minnisstætt þegar
Sigurjón gaf mér bók um Nikita
Krúshjov, fyrrum Sovétleiðtoga.
Bókin var gefin út árið 2004 að mig
minnir og hafði fengið Pulitzer-
verðlaunin eftirsóttu. Ég vissi að
þessi bók var rándýr og sagði við
Sigurjón að ég gæti ekki tekið við
svona dýrri gjöf. Þá sagði hann:
„Það er allt í lagi, Kalli, ég á aðra
heima.“ Kvöldið fór síðan í að ræða
Krúshjov-tímann. Ég mun sakna
samtala okkar. Sigurjón var einn
af snjöllustu mönnum sem ég hef
kynnst. Fádæma þekking hans á
pólitík, mönnum og málefnum
gerði öll samtöl okkar lífleg og
skemmtileg. Hvíl í friði, kæri vin-
ur.
Elsku Ella og börn, við Natalia
vottum ykkur okkar dýpstu samúð
á erfiðum tímum.
Karl F. Thorarensen.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
SÓLVEIG RÓSA BENEDIKTA
TRAUSTADÓTTIR
sjúkraliði,
andaðist á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi laugardaginn 5. mars.
Útför hennar fer fram frá Hvítasunnukirkjunni
Fíladelfíu föstudaginn 11. mars kl. 15.00.
Þeim sem vilja heiðra minningu hennar er bent á Aglow –
Ísland, kristileg samtök, 0526-26-7110, kt. 711094-2539.
Sigurður S. Wiium,
Hrefna Rós S. Wiium, Ívar Halldórsson,
Sigurður Heiðar S. Wiium,Gerður Rós Ásgeirsdóttir,
Elva Ósk S. Wiium, Þórarinn Friðriksson
og barnabörn.
✝
Elskuleg móðir, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGRÍÐUR FRIÐRIKSDÓTTIR
frá Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
föstudaginn 11. mars kl. 13.00.
Jón Berg Halldórsson, Helga Sigurgeirsdóttir,
Guðmundur, Halldór Berg, Sigurbjörg,
Ólafur Þór og fjölskyldur.
✝
Elskulegur faðir okkar og afi,
SNORRI GÍSLASON,
Skeljagranda 7,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi miðviku-
daginn 2. mars.
Útför fer fram frá Laugarneskirkju föstudaginn
11. mars kl. 11.00.
Anna Stella Snorradóttir, Þórður C. Þórðarson,
Áki Snorrason,
Una Snorradóttir, Pétur Sveinsson
og barnabörn.
✝
Útför okkar ástkæru
KATRÍNAR KOLKU JÓNSDÓTTUR
hjúkrunarfræðings
fer fram frá Hallgrímskirkju föstudaginn
11. mars kl. 13.00.
Eiríkur Valdimarsson,
Valdimar Kolka Eiríksson,
Ingibjörg Sólveig Kolka, Jón Bjarnason,
Bjarni Jónsson,
Ásgeir Jónsson, Gerður Bolladóttir,
Ingibjörg Jónsdóttir Kolka, Guðmundur Sæmundsson,
Laufey Erla Jónsdóttir,
Páll Valdimar Kolka Jónsson, Sandra Sif Einarsdóttir.