Birtingur - 24.12.1953, Blaðsíða 15

Birtingur - 24.12.1953, Blaðsíða 15
tók hann eftir því að hún hafði ekki opnað flöskuna. Glerið var blautt utan og hann var nærri búinn að missa flöskuna ofan í stéttina. Hann greip hana báðum höndum og laumaðist inn í dinnnt hlandport. Hann mátti ekki glopra henni niður — hún var hans eina lífsvon, þessi litla lokaða flaska. Hann reyndi stundarkorn að ná af henni tappanum með tönnunum og fann hvernig glerungurinn brast og molnaði af án þess nokkurt lát yrði á. í örvæntingu sinni sló hann stútnum í steininn og liann kvarnaðist af og skall ofan í ræsið. Þegar hann var búinn að koma niður fyrsta sopanum og þurrka af sér blóðið á buxnaskálmunum fór hann að hugsa um að fötin voru alveg ónýt. Þessi fyrstu föt sem hann hafði eignazt síðan Iiann komst í fullorðinna manna tölu, — fötin sem sýndu að hann var óumdeilanlega karlmaður, ekki leng- ur strákrollingur í barnaskóla, heldur maður með mönnum kominn upp í æðri skóla -r---- og þessi föt voru svo að segja ný . .. Hann mundi ennþá þegar hann var að skoða öll amrísku stælfötin og tók mest eftir þessum skærbláu fötum því þau voru svo lík á litinn og úníformið á amrísku flugmönnunum. Búð- armaðurinn hafði séð hve hrifinn hann var, dregið þau út úr fatahenginu, haldið herða- trénu hátt, strokið gælulega yfir þau og sveifl- að síðan vinstri hendinni eins og ræðumaður þegar hann sagði: — Nýjasta nýtt frá Amriku — smarl snið, súper fix, — elegant litur, er hlú, — elegant, — ekki satt? Og hann sagðist leyfa sér að sannfæra hann um að þau væru úr pjúr gabardín — perfekt gabardín. Svo voru kaupin gerð. Hami dró upp veskið og taldi peningana frain á borðið eins kæruleysislega og honum var unnt, — eins og hann gerði ekki annað en kaupa föl á 1500 kall. — Er bhi — hvað útleggst himinblátt. Og svona voru þau orðin. Hann mundi allt í einu eftir skólanum. Hann hafði ekki komið í skólann í þrjá daga og ekki ÍHRTINGUK heim í bráðum tvo sólarhringa — hvað mundi mannna halda? Og fötin hans! Hjálpi mér góður! Hvað niundu þau segja heima ef hann kæmi svona útlítandi? Hann stóð sjálfan sig að því að vcra enn á ný farinn að biðja upphátt — hann fullorðinn, karlmaðurinn, og Súper- mann í ofanálag — þetta var ekki hægt. En hann gat ekki stöðvað sig: — Guð minn hjálpaðu mér í gegnum þetta — ó jeremías góður! — ég skal aldrei verða skotinn í stelpu framar ef þú hjálpar mér og lætur þennan djöf- uls pælott drepast og lætur hana koma aftur til mín — ó fötin og mamma! hjálpaðu mér! En það gerðist ekkert kraftaverk, fötin voru jafnblaut rifin og skítug, ekkert svar barst frá guði eða jeremíasi nema dauft bergmál úr slög- uðum veggjum hlandportsins, þvoglulegt hljóð líkast amrísku röfli úr íslenzkum stúlkumunni holt og flátt með þessu gullandi eggjahljóði. Veggirnir iðuðu fyrir augunum á honum, hann reyndi að festa þau á einhverju — á bláa miðanum á glasinu. Þar vorn letruð einhver — RÍKISÚTYARPIÐ Afgreiðslutími úlvarpsauglýsinga er: Virkir dagar, nema laugardaga: 9.00—11.00 og 13.00—13.00. Laugardagar: 9.00—11.00 og 17.00—18.00. Sunnudagar: 10.00—11.00 og 17.00—18.00. Athugið, að símstöðvar ulan Reykjavíkur og Ilafnarfjarðar vcila útvarpsaiiglýsinguni mót- töku gegn staðgreiðslu. V_______________________________- 15

x

Birtingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Birtingur
https://timarit.is/publication/822

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.