Austurland


Austurland - 15.12.1991, Blaðsíða 3

Austurland - 15.12.1991, Blaðsíða 3
JÓLIN 1991. 3 Austurland MÁLGAGN ALÞÝÐUBANDALAGSINS Utgefandi: Kjördæmisráð Alþýðubandalagsins á Austurlandi Ritnefnd: Elma Guðmundsdóttir, Guðmundur Biamason, Einar Már Sigurðarson, Smári Geirsson og Steinunn Aðalsteinsdóttir Ritstjóri: Elma Guðmundsdóttir (ábm.) © 71532 Ljósmyndari: Ari Benediktsson Ritstjórnarskrifstofa: S 71750 og 71571 - Fax: 71756 Auglýsingar og dreifing: Sólveig Hafsteinsdóttir S 71571, 71750 og 71930 Ritstjórn, afgreiðsla og auglýsingar: Egilsbraut8 • Pósthólf 75- 740 Neskaupstaður • S 71750 og 71571 AUSTURLAND er aðili að Samtökum bæjar- og héraðsfréttablaða Prentun: Nesprent Jólaskemmtun Lionsklúbbs Norðfjarðar fyrir eldri borgara og öryrkja verðurhaldin í Egilsbúðþann27. desembernk. og hefst kl. 1430, húsið verður opnað kt. 1400 Óski fólk eftir akstri þá vinsamlegast hringið f síma 71323 milli kl. 1300 og 1430 þann 27. desember Sjáumst hress og kát Með Lionskveðju Lionsklúbbur Norðfjarðar Gleðileg jól FARSÆLT KOMANDI ÁR Þökkum viðskiptin á árinu, sem er að líða Atlas hf. Ármúla 7 Reykjavík Norðf irðingar - Mjófirðingar Guð gefi ykkur öllum frið og fögnuð heilagra jólahátíðar. Við óskum ykkur gleðilegs nýs árs og þökkum hjartanlega fyrir ánægjulegar samverustundir á liðnum árum. Sjáumst á nýju ári. Auður, Svavar og börn Þorlákshöfn. Jólahugleiðing Svartasta skammdegið hellist nú yfir okkur. Hvert með sínum hætti erum við farin að hugsa til mestu hátíðar ársins, jólahátíð- arinnar. Jólin eru vissulega sú hátíð sem hvað mestan þátt á í að létta okkur og lýsa upp þenn- an myrkasta tíma ársins. Á jóla- föstunni styttum við okkur stundirnar með jólakökubakstr- inum. Við njótum þess að láta aðventukertin varpa notalegri birtu um stofuna okkar. Jólin gefa okkur tilefni til að gefa og þiggja og hitta vini og ættingja. Umfram allt njótum við þess þó að fá hvíld frá amstri hversdags- ins og eiga góðar stundir í faðmi fjölskyldunnar. Ef við erum spurð, af hverju við höldum jól, höfum við svör- in þá ekki á reiðum höndum? Segjum við ekki við börnin: „af því að Jesús fæddist á jólunum" eða „litla Jesúbarnið á afmæli á jólunum?“ Við sem komin erum til vits og ára, höfum e. t. v. einhvern tíma heyrt, kannski í sjónvarpinu eða þá hjá prestin- um, að jólin séu haldin hátíðleg af því að á hinum fyrstu kristnu jólum hafi Guð gerst maður? Jú, vissulega vitum við, eða teljum okkur a. m. k. vita, hvers vegna við höldum jól. En hvað eigum við eiginlega við, þegar við segjum við börnin að „Jesús eigi afmæli á jólunum?" Hvað eiga þeir við sem segja að á jólunum hafi „Guð gerst maður?“ Er þetta ekki bara innantómt orðagjálfur sem segir okkur sára lítið þegar öllu er á botninn hvolft? Heyrum nú stutta sögu sem kann að svipta hulunni, þótt ekki nema að litlu leyti sé, ofan af leyndardómi þessarar mestu kristnu hátíðar ársins, jólahá- tíðarinnar. Það var liðið langt fram á að- fangadaginn. Sú stund nálgaðist óðum er jólaklukkunum skyldi hringt. Hann stóð við gluggann og horfði út. Úti fyrir gnauðaði napur norðanvindurinn og brátt myndi myrkrið grúfa sig yfir bæinn. Hroll setti að mannin- um. Hann hugsaði með sér, að best væri að sleppa jólaguðs- þjónustunni í ár og vera heldur heima í hlýrri, bjartri stofunni. Þetta væri hvort eð er ekkert annað en sama blaðrið ár eftir ár. Hver í ósköpunum gæti trú- að því að Guð, ef hann þá væri til, hefði gerst maður? Þar sem hann stóð þarna við gluggann, varð honum litið niður í garðinn sinn. Sá hann þar hóp snjótittl- inga er norpuðu þarna í kuldan- um í leit að æti. Þessi sjón snart viðkvæman streng í brjósti mannsins. Hann sótti vetrar- frakkann sinn, greip poka með fuglafræi og gekk út í kuldann. Maðurinn opnaði upphitaðan bílskúrinn og dreifði korninu þar um gólfið. Fór hann síðan inn aftur og hélt áfram að fylgj- ast með snjótittlingunum. Þeir nálguðust bílskúrinn, en hörf- uðu strax undan og héldu áfram að norpa úti í kuldanum. Mað- urinn gerði þá aðra tilraun og dreifði enn meira fræi um gólf bílskúrsins. Allt kom fyrir ekki. Fuglarnir voguðu sér ekki nærri bílskúrnum. Maðurinn hugsaði með sér: „bara að ég gæti talað við fuglana og sagt þeim að koma inn í hlýjuna, bara ef þeir skildu mig“. Þá hringdu kirkjuklukkurnar. Nú rann upp fyrir manninum ljós. Hann skildi allt í einu leyndardóminn að baki jólun- um. Hann skildi núna af hverju Guð hafði orðið að gerast maður. Til þess að koma inn í okkar aðstæður, og til þess að við mættum nálgast hann, gerð- ist Guð einmitt einn af okkur. í syni sínum Jesú Kristi, gerðist Guð maður, maður rétt eins og þú eins og ég. Þetta er leyndar- dómurinn að baki jólahátíðinni. Þetta eigum við að muna, þegar við segjum við börnin, að „Jesú eigi afmæli á jólunum". Jesús var því ekki eins og hver annar afburðasnjall leiðtogi eða óskaplega meðvitaður siðferðis- frömuður. Auðvitað var hann þetta hvorttveggja. En þegar við tölum um Jesú og boðskap hans, þegar við sýnum börnunum glansmyndirnar af litla brosleita Jesúbarninu, megum við ekki gleyma því, að bamið Jesús, að maðurinn Jesús, var enginn ann- ar en Guð í heiminn kominn, kominn til þín og til mín. Við vitum að heimurinn er langt frá því að vera fullkominn. Ófullkomleiki heimsins endur- speglast í okkur sjálfum, í lífi okkar, sem oft á tíðum leikur okkur grátt. Þrátt fyrir þann gleðigjafa sem jólin eru, reynast þau þeim, sem um sárt eiga að binda, oft ákaflega erfiður tími. Ljúfsárar minningar sækja þá e. t. v. meira á en ella. Vanlíð- anin kann því að verða þyngri eftir því sem birta og hamingja eykst allt um kring. Tilvera Guðs í heiminum, líf Jesú Krists, var heldur engin glanstilvera. Hann umgekkst tollheimtumenn, konur, jafnvel vændiskonur. Hann rétti út hönd sína til hjálpar sjúkum, fötluðum, útlendingum. Allt voru þetta hópar, sem á dögum Jesú voru fyrirlitnir, útskúfaðir, rétt eins og við sjáum gerast enn í dag, meira að segja í okkar eigin landi. Sjálfur þoldi hann þjáninguna eins og hún gerist sárust, fyrirlitninguna í sinni dýpstu mynd. Kvöl hans og niðurlæging náði hámarki er hann var deyddur á krossi eins og hver annar ótíndur glæpa- maður. En Guð reisti son sinn upp frá dauðum. Þannig sigraði hann kvölina, dauðann. Hann þekkir lífið í svörtustu mynd þess. Hann þjáist með okkur, hann er ein- mana með okkur og sorgmædd- ur. Guð er alltaf með okkur. Með vitneskjuna um sigur hans í far- teskinu, er okkur gefin von. Sigur Guðs gefur okkur kraft til þess að berjast gegn misréttinu sem hvarvetna blasir við, kraft til þess að rétta þeim hjálparhönd sem einmana eru, sorgmæddir eða eiga um sárt að binda af einhverj- um sökum. En Guð er líka með okkur á gleðistundum. Hann tekur þátt í jólaundirbúningnum með okkur. Hann hlær með okkur í góðra vina hópi. hann finnur smákökuilminn í eldhúsinu. Hann gleðst yfir birtu aðventu- ljóssins í stofunni okkar. Um leið og við njótum þessar- ar birtu, skulum við minnast þess að Guð þráir að vera tneð okkur og býður okkur að slást í för með sér á lífsins leið. Þiggj- um þetta boð hans. Guð gefi okkur öllum gleöileg jól. Séra Ingileif Malmberg f Oskum viðskiptavinum okkar gleðilegra jóla og farsældar á komandi ári Þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða Gjörvi sf. Grandaskála, Grandagarði, Reykjavík

x

Austurland

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Austurland
https://timarit.is/publication/808

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.