Austurland - 17.09.1998, Qupperneq 7

FIMMTUDAGUR 17. SEPTEMBER 1998
7
ÞRASAÐ VIÐ ÞOKUNA Hjn™!
Sauðnautakjöt líkist helst þessar hæðir og hóla, það stóð á
lambakjöti. Það er villibráðar- endum að þegar hann var
bragð af því. Boas setti kjötið í kominn til okkar og hafði slökkt
Kyrrðin í landinu stóra var rofin þegar borgarísinn klofnaði.
Inúítinn Boas tottar pípuna í ofhlöðnum bát sínum.
stóra pottinn sinn og sauð það.
Það var eins gott að við höfðum
sterkar tennur því kjötið var
ólseigt þegar það kom uppúr
pottinum. Mikið var samt gott
að fá nýtt kjöt eftir að hafa lifað
við hið ítalska eldhús meira eða
minna í tíu daga. Eftir þetta hitt-
um við veiðimenn reglulega næstu
daga og var sauðnaut á diskun-
um okkar fimm daga í röð.
Ari hafði verið svo forsjáll að
hafa með sér hitamæli. Einn
daginn sló hann upp í tuttugu
gráður. Við fengum sól alla
seinni vikuna í ferðalaginu.
Fyrri vikuna var veðrið mjög
milt. Þama inni í þessum þröngu
fjörðum ríkir mikil veðursæld.
Fyrri vikuna rigndi svolítið á
okkur en alltaf sá í heiðan him-
ininn a.m.k. hálfan dag. Góð
uppbót fyrir þá sem hafa
upplifað sumarið eins og það var
í ár á Austfjörðum. Oft hafði
maður skoðað veðurkortið og
horft öfundaraugum á hæðina
yfir Grænlandi. Það blés köldum
vindi af jöklinum, og þegar sólin
fór hrundi hitinn niður. Þó
fengum við aðeins eina nótt þar
sem kuldinn fór niður fyrir frost-
mark.
Síðasti dagurinn rann upp
bjartur og fagur. Eftir að hafa
borðað hinn hefðbundna morgun-
mat fóru flestir í það verkefni að
taka saman. Fararstjórinn okkar
vissi ekki hvenær flugvélin
myndi koma að sækja okkur. Eg
settist því fyrir utan tjaldið,
sötraði te í rólegheitum og var
að lesa í bók þegar Valur kom út
úr tjaldinu og sagðist heyra í
flugvél. Eg hafði heyrt í flugvél
af og til allan morguninn og
lagði því ekki trúnað á þetta
strax, en svo varð hljóðið sífellt
sterkara, og að lokum sást glitta
í jámfugl út við sjóndeildar-
hring. Þá var rokið af stað,
tjöldin rifin niður og gengið frá
dótinu. Þegar flugvélin var lent
þurfti hún að keyra smá spöl.
Twin Otterinn fór hægt yfir
á hreyflunum var allt tilbúið. Nú
beið okkar flug heim með
millilendingu á Constable Pynt.
Þegar við komum til Akur-
eyrar kom frændi Ara á bílnum
hans Vals að sækja okkur og við
fómm í sund. Það var dásamlegt
að komast í heita sturtu og
heitan pott eftir fimmtán daga
útiveru. Þessari ógleymanlegu
ferð lokið en á henni eigum við
ömgglega allir eftir að lifa lengi.
Tæknin breytir öllu. Tæknin er
alltaf að breyta öllu svo maður er
varla búinn að átta sig á einni
breytingunni þegar önnur er orð-
in staðreynd. Þessi sífellda breyt-
ing sem gerist a.m.k. að hluta
vegna breyttrar tækni hefur verið
nokkuð áberandi í greinaskrifum
í Austurlandi að undanförnu,
m.a. í grein eftir Sigurpál Ingi-
bergsson 26. tbl. og allmörgum
pistlum um nýjungar í kennslu
sem færa Austfirðingum nú
heim námskeið á háskólastigi.
Sigurpáll benti á í sinni grein
hve miklir byggðahagsmunir eru
samtvinnaðir nýjungum í upp-
lýsingatækni. Hann veit, eins og
aðrir sem starfa nálægt hjarta
tækniframfaranna, að framundan
eru nýjungar og tækifæri sem
við ýmist getum spáð í dag eða
sjáum alls ekki fyrir. Þeir sem
framsýnastir eru munu hafa
forskot og gildir þá einu hvar
þeir eru niður komnir, niðri á
fjörðum, uppi á Héraði eða í
París.
Reykjavík, Reykjanes,
Isafjörður, Egilsstaðir,
Neskaupstaður og
Hornafjörður saman í
kennslustund
I síðustu viku voru mörkuð
ákveðin tímamót í fræðslutækni
Loksins, loksins er Keikó kom-
inn heim - og í kvína sína sem
hvalúðarfullir menn hafa látið
gera honum. Þar með getum við
farið að syngja Keikó minn í kví,
kví, þótt hendingin sé raunar ögn
ofstuðluð.
Haft ég skilið rétt mátti það
ekki seinna vera að hinir sið-
ferðilega háþroskuðu vinir vorir
og vemdarar í Gvuðs eigin landi
losnuðu við vánhveli þetta heim
til vor, eskimóta norður hér, úr
því það var tekið upp á þeim
andskota að fremja ógnarklám-
fengin leikaraskap fyrir augun-
um á almennilega siðuðu fólki
sem bara roðnaði og vissi ekkert
hvað segja skyldi þegar saklaus
böm spurðu hvað hann keikó
væri eignlega að gera. Var svo
helst að skilja á fréttum að ýmsir
nágrannar Islendings þessa væru
í rauninni steinhissa á því að í
veröldinni fyrirfyndist nokkur sá
kynflokkur af Adamsætt og Evu
er treystist til að búa við svo
siðfatlað kynkvendi í sjónmáli.
En því miður. Hér með var
sálarkvölum Kana út af siðferð-
ismálum ekki lokið. Nú sitja þeir
með fangið fullt, ekki af friði og
ró, eins og stendur í fallegri vísu
hér á landi. Þá var í fyrsta sinn
notaður myndsímabúnaður til að
flytja kennsluefni til margra
staða samtímis. Segja má að
landið hafi á þeirri stundu verið
ein kennslustofa 103 þúsund
ferkílómetrar, ef mér skjátlast
ekki. Kennarinn var staddur í
Odda, einni af byggingum
Háskóla íslands. Þar voru einnig
nokkrir nemendur en fleiri vom
þó í Reykjanesbæ, á Isafirði,
Egilsstöðum, í Neskaupstað og á
Höfn í Homafirði. Þessi fyrsta
kennslustund sem kennd er hér-
lendis með þessari aðferð lofar
góðu og þótt ýmsir byrjunar-
örðugleikar hafi gert vart við sig
þá er alveg ljóst að hér er um
notadrjúga nýjung í upplýsinga-
tækni að ræða. Myndsímatækni
hefur áður verið notuð með góð-
um árangri til að flytja kennslu-
efni milli tveggja staða, einkum
Reykjavíkur og Akureyrar. Það
er svokölluð byggðabrú sem
Byggðastofnun hefur komið upp
í samvinnu við Landssímann
sem gerir fjölda myndsímanot-
enda kleyft að tengast samtímis.
Þannig skapast grundvöllur fyrir
ýmsa fræðslustarfsemi sem
venjulega krefst nokkurs fjölda
nemenda svo hægt sé að halda
námskeið. I þessu tilviki vom
nemendur á vel þriðja tuginn og
sem allir kunna, heldur óútyfir-
sjáanlegum hrellingum vegna
kvennafars forseta sína.
Frásagnir af þessu skelfilega
kvennafari era sagðar svo viður-
styggilegar að bandarískum
bömum er bannað að hlusta á
þær í útvarpi að því er fregnir
herma. Hver er að kíma í laumi?
Ætli bandarísk börn hafi aldrei
komist í klámið á intemetinu?
Hafa þau e.t.v. aldrei fengið að
horfa á sláturtíðarsenur eins og
þær gerast í amersíkum bíó-
myndum sem hellt er yfir oss ís-
lendinga daglega í sjónvarpi?
Skyldu þeir Kanar eingöngu
framleiða svoleiðis skemmtan til
útflutnings handa óæðri kynþátt-
um?
Miklar ógnarþjáningar eru
hér lagðar á eina þjóð og vand-
séð hvenær og með hverjum
hætti þeim má af létta. Vafasamt
er að minna en sæmilegt stríð,
helst vel lukkað, fái dreift huga
hennar frá þessum ósköpum, t.d.
slagtarí á borð við Víetnamgrín-
ið eða eitthvað í þá áttina.
Að sjálfsögðu höfum við fá-
fróðir, íslenskir sveitamenn, sem
enn þraukum af án internets og
við óglögga sýn á fréttir Stöðvar
dreifðir nokkuð jafnt urn landið.
Hvaða þýðingu hefur þessi
tækni fyrir fámenn byggðarlög?
Geysimikla, er stutta svarið og
ekki dregur úr þýðingu upplýs-
ingatækninnar þegar því er bætt
við að umrædd myndsímatækni
er aðeins ein af mörgum tækni-
nýjungum sem nú era að gjöi-
breyta allri aðstöðu til fjamáms.
Veraldarvefur, tölvupóstur o.fl.
eru orðin nauðsynleg áhöld í
skólastarfi og bestu vinir þeirra
sem vilja læra heima í stað þess
að flytjast búferlum til náms.
Eins og sagði í inngangi þessa
greinarkorns þá vitum við ekki
nákvæmlega hvaða verkfæri
tæknin færir okkur næst en
vitum þó upp á hár að hún hefur
ekki numið staðar.
Sveltur sitjandi kráka -
fljúgandi fær
Það er svolítið skemmtilegt til
þess að vita að Austfirðingar
hafi verið manna fyrstir til að
taka framkvæði að þeim undir-
búningi sem þarf heima í héraði
til að tækninýjungamar nýtist.
Þá á ég við háskólanefnd Egils-
staðabæjar sem varð háskóla-
nefnd SSA og síðar Fræðslunet
Austurlands. Nú hafa sambæri-
legar stofnanir orðið til í öðrum
landshlutum enda mönnum ljóst
I itillti —J III
tvo, cnn L
s c m I
komið cr þ?
a ð c i n s SPwSll . i
o f a n í -
fleyting af tíðindum af áður-
nefndu tómstundargamni Banda-
ríkjaforseta. Það grófasta, sem
ríkisútvarp vort hefur sent frá sér
þegar þessi orð eru fest á blað, er
það að hvítahússbóndi hafi eitt
sinn þegið handayfirlagningu
plús, að því er helst varð skilið,
einhvers konar svæðanudd af
ólaunaðri snúningastúlku meðan
hann talað við einn af ráðherrum
sínurn í síma.
Hamingjan hjálpi forystuþjóð
vestrænnar menningar lendi hún
einhvern tíma í þeirn hremming-
um að kjósa sér í forsetaembætti
konu sem reyndist, þegar til kæmi,
álíka þurftug fyrir hjálpræði af
hálfu karlpenings og til dæmis
Valería sáluga Massalína sú
frægasta af fimm spúsum Cládí-
usar Rómverjakeisara ellegar
Katrín heitin mikla Rússadrottn-
ing. Þá verður, má segja mér,
„Hamagangur á Hóli“, eins og
þar stendur.
S.Ó.P.
að um fjarkennslu gildir gamalt
lögmál sem hljóðar svo: það
flýgur ekki upp í nrann steikt
gæs. Tækniframfarirnar gerast á
eigin forsendum og hirða ekki
um hvort þessi eða hinn kveiki á
perunni. Án þeirra skrefa sem
Fræðslunetið og háskólanefndin
hafa tekið fyrir hönd Austfirð-
inga væri umrædd tækni enn
gagnslaus fyrir námsþyrst fólk í
fjórðungnum. Umræddar nýj-
ungar í fræðslustarfsemi eru því
skýrt dæmi um hvemig frum-
kvæði getur skilað sér í framför-
um. Svo skulum við bara vona
að vel gangi. Algjör einhugur er
meðal þeirra sem taka þátt í
framkvæmd þessa verkefnis að
ryðja öllum hindrunum úr vegi
svo hér megi teljast kominn
fræðsluvettvangur til framtíðar.
. Ókeypis smáar
Til sölu
Sjóhús að Egilsbraut 22 í
Neskaupstað.
Uppl. ís. 477-1471
Steinþór Þórðarson
103 búsund ferkílómetra kennslustofa