Eining - 01.02.1949, Qupperneq 8

s
E I N I N G
E i n i n g
Mánaöarblað um bindindis- og menningarmál.
Ritstjóri og ábyrgðarmaöur: Pétur Sigurðsson.
Blaðið er gefið út með nokkrum fjárstyrk frá Stórstúku íslands,
íþróttasambandi íslands og Sambandi bindindisfélaga í skólum.
Árgangurinn kostar 20 krónur. í lausasölu kostar blaðið 2 krónur.
Afgreiðsla þess er á skrifstofu blaðsins, Klapparstíg 26, Rvík.
Sími: 5956.
Stúkurnar, Hekla og Skuld
í Winnipeg sextugar
Systurstúkurnar Hekla og Skuld í Winnipeg áttu nýle«a
60 ára afmœli. í tilefni þess fór fram veglegt hátíóahald
22. nóvember 1948, í húsi stúknanna við Sargent Avenue
í borginni.
Blöóin Lögberg og Heimskringla sógöu mjög ítarlega frá
þessu, dagana 24. og 25. sama mánaSar og birtu einnig
rœ'Sur. Eining vill gjarnan sýna allan sóma hinum ágœtu
bindindishetjum mefial Islendinga i Vesturheimi, og birtir
því liér frásögn ritstjóra Heimskringlu og rœSu prófessors
Richards Beck og ávörpin aS heiman frá Islandi.
Frásögn Heimskringlu
Yfir tvö hundruð manns sóttu afmælissamkomu stúknanna Heklu
og Skuldar s. 1. mánudag. í almennum skilningi var hér um nierkan
viðburð að ræða í félags- og starfslífi V.-íslendinga. Sextíu ára
starf stúknanna er mjög merkilegur og áhrifamikill þáttur í þjóð-
lífi voru, þó þess hafi ekki verið minnst eða viðurkennt að verð-
ugu. Stríðið gegn Bakkusi er stríð gegn púkum og afturgöngum
mannssálarinnar, girndum og afvegaleiddum tilfinningum, sem
alltaf er leitast við að ráða bætur á sem hverjum öðrum aínd-
hælisskap, en illa gengur. — Stúkurnar Hekla og Skuld hafa þrátt
fyrir fámennið, tekið svo drjúgan þátt í þessu starfi, að fá eða
engin félagssamtök af þessu tæi hafa í þessu landi gert betur.
Hafi þetta starf ekki borið fullan árangur, eða eins víðtækan og
óskað er, og ekki verið að maklegleikum viðurkennt, er það eitt
þó víst, að það hefur kynnt íslendinga í þessu landi, sem unn-
endur góðra og göfugra umbótamála og þess vegna oft verið til
þeirra leitað um forustu, að minnsta kosti í áfengismálum, allra
annarra fremur.
En þetta er þó ekki nema ein hliðin á starfi stúknanna. Iiin
félagslegu áhrif þess, hafa fyrir vorn þjóðflokk hér og allt þjóð-
ernislegt starf, engu síður verið mikil. Að þeir komu hér upp
húsi, sem dágott fundarhús má heita, leiddi það, að þar varð mið-
stöð félagslífs þeirra. Og hver getur metið það til fulls, hver áhrif
það hafði, að félagslegar minningar Islendinga hér eru við þetta
hús bundnar. Stúkurnar urðu á blómaárum sínum svo fjölmennar,
að allt að 800 manns tilheyrðu þeim báðum. Sá stóri hópur kynntist
þar ekki einungis bindindishugsjónum, heldur hlaut af því að
leiða margt gott og fagurt í fari þeirra og breytni, sem áhrif
hafði á hugsunarhátt þeirra, þó atvikin höguðu því svo til síðar,
að þeir yrðu vegna burtflutninga að hverfa frá starfinu þar og
félögum stúknanna fækkaði. Maður tekur eftir því, að hvert sem
rnaður fer og hvar sem maður hittir Islendinga, kemur það oftast
upp úr kafinu, að þeir hafi ,,einu sinni“ tilheyrt stúkunum. Áhrif
þau sem hér hefur verið minnst á, hafa því náð til mjög margra,
ef til vill til flestra íslendinga.
Starf stúknanna fer enn fram á íslenzku, eins og það hefur
gert frá byrjun. í fyrstu var ekki óeðlilegt, að íslendingar hneigð-
ust að stúkunum. Þar var ávallt einhverja skemmtun að hafa. Um
félags- og skemmtanalíf hefði varla verið að ræða fyrir þá, ef
stúkurnar hefðu ekki verið til. Líf margra hefði orðið snauðara og
fábreyttara, án þeirra. Nú er þetta breytt. Æskan, sem er horfin
frá ísl. kemur nú ekki í Regluna. Hún lætur sig þennan íslenzka
heim hér litlu skipta. — Æskan réttir þeim ekki sína örvandi
hönd. Dagar stúknanna mega að þessu leyti heitá taldir. En þeir
verða það samt ekki fyrr en íslenzkan er horfin!
Stúknasamkomunni stýrði A. S. Bardal, sem hefur allra íslend-
inga lengst unnið hér að stúknamálum, bæði inn á við og út á við.
Hann er ungur þó á níræðisaldri sé og stendur enn þar í fylkingu,
sem bardaginn er harðastur eins og fyrr.
Skemmtunin fór fram hið bezta og var vel staðið við allt sem
auglýsingin lofaði. Ræða dr. R. Beck um sögu stúkunnar Heklu
birtist í þessu blaði; ræða dr. R. Marteinssonar um Skuld þó
óskrifuð væri, ef til vill einnig síðar og ræða dr. Sig. Júl. Jóhann-
essonar.
Annars var skemmtiskráin fjölbreytt; með tvísöng var skemmt,
gítar — fiðlu- og píanóleik eins og auglýst var og kvæðaupplestri
af Lúðvík Kristjánssyni.
Hreyfi- eða talmyndin sem sýnd var á ensku, þótti hrífandi þó
hörmuleg væri. Hún var af ungum unnendum, er lífið horfði bjart
við, en fór á aðra leið vegna slyss, er áfengisnautn orsakaði.
Þá þótti öllum er bindindi unna, skemmtilegar kveðjurnar frá
Stórstúku íslands og Pétri Sigurðssyni ritstjóra bindindisritsins
Einingar í Reykjavík. Er það blað oft mikið lesið hér á stúku-
fundum. Línum þessum fylgir og kveðja til stórtemplars sr. Kr.
Stefánssonar, fyrir mikla velvild sýnda okkur hjónum (Stefáni
og Kristínu Einarsson) er við vorum heima 1946, með því að
bjóða okkur til veizlu í Stórstúkunni og til sumarbústaðar Góð-
templara fyrir utan Reykjavík. Með beztu kveðju til allra er
þátt tóku í þessu. Stundin með þeim verður okkur ógleymanleg.
Það var hér að framan minnst á að nú væri lið stúknanna hér
fámennara en áður. Alls munu templarar í Winnipeg þó vera hátt
á annað hundrað og fjöldi þeirra lífstíðarfélagar. En þó fáliðað
sé, heldur starfið áfram. Templarar hér eiga húsið sitt skuldlaust
og af rekstri þess er nokkur hagur á hverju ári.
Fréttirnar að heiman, eftir því sem þeim er þetta ritar var
sagt, um að þar væru nærri 11,000 manns í bindindisfélögum
og stúkum, er templurum hér mikið gleðiefni. Það lætur nærri að
vera 1 af hverjum 14 manns á landinu og mun vera met.
Blómgvist og blessist starf stúknanna Heklu og Skuldar og
bindindisstarfsemin heima og hvar sem er.
r s
Avarp Stórstúku Islands
í nafni Stórstúku íslands og allra Reglusystkina heima á gamla
Fróni sendum við stúkunum Heklu og Skuld í Winnipeg bróður-
legar kveðjur og hamingjuóskir í tilefni sextíu ára afmælis þeirra.
Sömu óskir og kveðjur viljum við jafnframt færa Stórstúku
Manitoba, en þar vitum við, að íslenzkir bræður og íslenzkar systur
hafa löngum verið starfskraftarnir og eru enn.
Við minnumst með gleði þess samstarfs, sem Stórstúka íslands
hefur á ýmsum tímum átt við íslenzka templara í Vesturheimi,
bæði Stórstúku Manitoba og stúkurnar í Winnipeg, og vonum, að
það samstarf slitni aldrei, en fari vaxandi. Mættu vel þau bönd,
er þann veg hnýtast milli íslenzks þjóðernis og íslenzkrar menn-
ingar í Vesturheimi styrkjast í framtíð.
Við göngum þess ekki duldir, að starf stúknanna Heklu og Skuld-
ar hefur mikla blessun af sér leitt í sextíu ár. Megi blessun Guðs
hvíla yfir starfi stúknanna í framtíðinni, svo að þær geti lagt fram
arjúgan skerf til þess, að hugsjónir Góðtemplara reglunnar verði
að veruleika í syndum spiltum heimi, því að
,,að vera læknir lífsins meina,
er listin fagra, stóra, eina“.
Mættu víðar og verkmiklar dyr opnast stúkunum Heklu og
Skuld til starfs og dáða, svo að þær gætu innt þá fögru og miklu
list af höndum sjálfum þeim til sóma, en mörgum til gagns og
hamingju.
Bróðurlegast. í trú, von og kærleika.
Kristinn Stefánsson, Stórtemplar.
Jóh. Ögm. Oddsson, (St. R.).