Eining - 01.02.1949, Blaðsíða 12

12
EINING
Ævintýri Collins
Að undanförnu hafa birzt í Einingu
frásagnir af æviferli Collins hins enska,
drykkjumannsins og hrakfallabálksins,
og eru þær nú á enda kljáðar. Þar var
síðast skilið við Collin, sem endir var
bundinn á röskan tuttugu ára langan
aðskilnað hans og konu hans. Frá ævi-
lokum hennar er greint í niðurlagi ævi-
sögunnar, starfi Collins sem bindindis-
manns og heimkomu sonar hans úr her-
þjónustu. Er þar fátt, sem mergur er
í og því aðeins drepið á það helzta. Coll-
in naut skamma stund samvistanna við
konu sína. Heilsa hennar var á þrot-
um í upphafi þeirra og andaðist hún
að tæpu ári liðnu, sátt við guð og menn.
Varð henni auðið þeirrar hamingju, að
sjá mann sinn gerbreyttan til hins betra
og af 'syni sínum hafði hún þær fregn-
ir, að hann hefði gerzt frumkvöðull
bindindisstarfsemi í herdeild sinni á
Indlandi.
Collin lifði mörg ár eftir andlát konu
sinnar og vann þá ótrauður að út-
breiðslu bindindis meðal fyrri félaga
sinna og annarra. Var hann sjálfur hið
bezta dæmi um réttmæti og gildi þeirra
kenninga, sem hann boðaði og ávann
því marga með þeim. Hann lifði það
að sjá son sinn og heppnaðist að kaupa
hann lausan úr herþjónustu. Settist
hann þá að hjá föður sínum og lærði
skósmíði og vann að henni um skeið,
en að fjórum árum liðnum kom nokk-
urt los á líf hans. Lagði hann þá starf
sitt á hilluna og skömmu síðar gekk
hann á ný í herinn og öðlaðist þá brátt
festu og frama. Efri ár Collins voru
friðsæl og fögur og var hann þá svo
virtur og dáður, sem hann hafði verið
aumur og smáður fyrr meir.
Lýsingar Collins á volæði drykkju-
mannsins eru fyrir margra hluta sak-
ir verðar gaumgæfni og hefi ég komið
þeim á framfæri til að efla skilning á
nauðsyn starfs, sem firri menn slíku
böli.
Þýðing mín er gerð eftir 4. útgáfu
ævisögunnar prentaðri í London 1865
og er í sumum greinum endursögn og
ekki án agnúa svo sem vænta má og
bið ég lesendur að virða þá á betri veg.
Hafi þeir svo þökk er hlýddu.
Þórður Tómasson frá Vallnatúni.
Askorun hins danska
ráðherra
Samkvæmt norska blaðinu, Folket,
10. des. 1948, hefur félagsmálaráðherra
Dana, Johan Ström, komizt fyrir nokkru
svo að orði:
,,Ég tel það vafalaust, að allur þorri
manna í landinu kunni að meta það
fræðslustarf, sem bindindismenn vinna
til þess að upplýsa og fræða menn um
hin skaðlegu áhrif áfengisins, bæði fyr-
ir hvern einstakann einn og allt þjóð-
félagið. En okkur bindindismönnum
finnst það æskilegt, að miklu fleiri gefi
sig fram til þátttöku og skipi sér í þá
sveit, er heldur uppi baráttunni gegn
áfengisbölinu.
I þeirri baráttu er þörf fyrir alla
góða krafta, og þar er þörf fyrir mik-
ið framlag peninga til þeirrar fræðslu-
starfsemi, sem er nauðsynleg gegn á-
köfu auglýsingaskrumi öls- og áfengis-
auðmagnsins.
Ég skora, þess vegna, á alla þá, sem
eru vinveittir bindindisstarfinu, að láta
ekki sitja við samúðina eina, heldur
stíga sporið til fulls og fylkja sér til
starfs í sveit okkar bindindismanna. —
Mér finnst það ósanngjarnt, að ríkið
skuli ekki leggja fram meira fé til bind-
indisstarfsins. 85,000 krónur er allt og
sumt, sem ríkið veitir til slíkrar starf-
semi. Það nær skammt, þegar rétt er
litið á verkið, sem þarf að vinna. Auð-
vitað eru kröfurnar til ríkisins mai’gar
og miklar, en þegai' urn annað eins er
að ræða, sem fræðslustarf gegn áfeng-
isneyzlunni, má ríkið ekki skera stuðn-
ing sinn við neglur sér.
Já, vissulega er peninganna þörf, en
ekki síður á þátttöku þinni í starfinu.
— Gefðu þig því fram, einnig vegna
sjálfs þíns“.
Eining hefur nýlega birt ræðu
menntamálaráðherra, Eysteins Jóns-
sonar, sem flytur sanxskonar boðskap,
og þó öllu sterkari, eins og þessi orð
danska ráðherrans. Og að þessu sinni
flytur blaðið skorinorta ræðu rektors
Háskóla íslands.
Þingtíðindi Stórstúku
Islands
Þingtíðindi frá síðasta Stórstúku-
þingi komu út um áramótin. Eftir að
síðasta próförk af þeinx hafði verið les-
in og leiðrétt, rugluðust línur í prent-
smiðjunni í fyrri hluta 95. bls. svo
mjög, að ólæsilegt er. Þetta er skrá
yfir þæi- skipaðar, fastar nefndir, sem
störfuSu á jnnginu, aðrar en regluhags-
nefnd. Mun leiðrétting verða birt í
næstu Þingtíðindum; en þar eð langt
er þangað til þau koma út, er Eining
beðiix að birta kaflann. Hamx var
þaixnig:
Slcírteinanefnd: Jóh. Ögm. Oddsson,
Árni Johnsen, Hannes J. Magnússon,
Jóix Einarsson, Jón Þ. Björnsson.
Áfengislaganefnd: Haraldur S. Norð-
dahl, Felix Guðmundsson, Sigurgeir
Gíslason, Jónas Tómasson, Þórarimx
Hjálmarsson.
Fræðslunefnd: Björn Magnússon,
Friðrik Hjartar, Jarþrúður Einai’s-
dóttir.
Blaöfregnanefnd: Halldór Kristjáns-
son, Sigfús Sigui’hjai'tai’son, Pétur Sig-
urðsson.
Laganefnd: Indriði Iixdriðason,
Guðnx. R. Ólafsson, Kristnxuixdur Þor-
leifsson, Jens E. Níelssoix, Sigurður
Guðmundssoix (úr st. Fi’eyju nr. 218).
Ferðakostnaðarnefnd: Guðjón Bach-
nxamx, Jón Guðnason, Kristján S. Sig-
urðsson.
Dagskrárnefnd: Gísli Sigurgeirsson,
Steiixdór Björnsson, Stefán Árnason.
Það bagalega óhapp vildi til við
prentun Dagatals bindindisnxanna
1949, að nafn júlímánaðar lenti yfir
dagatöflu desember, en nafn desember
yfir töflu júlímánaðar. Byrjar því ann-
ar mánuðurinn einunx degi of snemma,
en hinn einunx degi of seint.
Nú hefur verið prentuð leiðrétting
og verður lxún send til allra útsölu-
manna dagatalsins, svo að þeir kaup-
endur, senx vilja snúa sér til þeiiia,
geta fengið þessa leiðréttingu og límt
hana á viðeigandi stað í dagatalinu.
í Reykjavík geta menn fengið leiðrétt-
inguna ýmist hjá afgreiðslu Einingar,
Klapparstíg 26, eða í bókabúð Æskunn-
ar, Kirkjuhvoli.
Kaupendur dagatalsins eru beðnir
afsökunar á þessu leiðinlega óhappi.
Sú ómenning, senx reynir að dylja
mai’gvíslegar svívirðingar, svindl,
brask, óheiðai’leik, viðskiptaklæki, svall
og ólifnað undir blæju hins í’angnefnda
kristindóms þjóða, sem fremur íxxættu
heita heiðnar en kristnar, — telur það
nauðsynlegt og tilheyraixdi siðmeixix-
ingu að áfeixgisdi’ykkja sé iðkuð í veizl- *
um höfðiixgja og fyrirmaixna. Lágkúru-
legir ái’óði’ai’seggir áfengistízkuixnar
kvarta sí og æ, ef eiixhvei’jar hönxlur
eru lagðar á slíka siði og tala um „hala-
ixegramenningu“ ef vökvinn flýtur ekki
tálmunarlaust.
En nú skulum við gefa gaunx því, senx
trúarbók kristinna manna segir um
þetta:
„Ekki sæmir konungum að drekka vín,
né höfðingjum áfengir drykkir.
Þeir kynnu að drékka og gleyma iögunum
og rangfæra málefni alira aumra manna“.
(Oröskv. 31, U, 5.).
Þetta er úrskurður hins vitra manns,
senx upplýstur er af anda Guðs — anda
sannleikans. En menning myrkri hjúpuð
og á valdi ósanninda og blekkinga
heimtar áfengi í veizlunx höfðingjanna, ,
sem eiga að semja lög, gæta laga og
vaka yfir heill lands og lýðs. Slíkt er
iðkað, og því engin furða þótt réttu
máli sé oft hallað, í’angsleitnin haldi
velli, og nxenn „gleymi Iögunum“,
gleymi því, sem rétt er og skyldum
sínum.
r
Afengisdrykkja
höfðingja
Áríðandi leiðrétting