Eining - 01.11.1949, Side 2

2
EINING
i
sem bezt gat gagnað þessum mönnum.
Nú eru kenndar margar námsgreinari
við skólann, svo sem danska, enska,
þýzka, líffræði, ýmislegt verklegt, vél-
fræði, smíðar, bókband og ýmis önnur*
handavinna, sem heitir Þáttur heimilis-
ins. Þar er veitt alls konar tilsögn, er
bezt má gagna húsmóður og heimilis-
föður.
Læknisrannsókn er látin í té ókeypis,
sömuleiðis öll lögfræðileg leiðbeining
og aðstoð, og nú er nýlega stofnaður,
út frá þessum skóla, nýr þjálfunarskóli,
og þar er aðallega reynt að kenna at-
vinnulausum unglingum landbúnaðar-
störf og snúa hug þeirra í þá átt, og
vinna þannig gegn flóttanum úr sveit-
unum.
Margir bezt menntuðu menn Dana
hjálpa hr. Kofoed við kennslustörfin.
Fræðslan er því fyrsta flokks. Prófessor-
ar, kennarar, prestar og kennslukraftar
frá miðskólunum, flytja daglega fyrir-
lestra við skólann. Allir dagar eru hag-
nýttir sem bezt. Á vetrum er kennslu-
skráin eitthvað á þessa leið:
Mánudag: lífsskoðun, þriðjudag: bók-
menntir, fimmtudag: þjóðleg menning.
Á miðvikudögum eru kynningarkvöld,
en söngkennsla föstudagskvöldin. Auk
þessa er svo kristindómsfræðsla og áð-
urnefndar námsgreinar og margvísleg
kennsla.
Huað suo um fjármálin?
Þessi frábæra menningarstofnun, þar
sem þrjú til fjögur þúsund nemendur
stunda nám og fá holla tilsögn og leið-
beiningar, er ekki kostuð af ríkinu.
Hans Kofoed vill að slíkt þjóðþrifastarf
sé hugðarefni fólksins og stutt af fóm-
fýsi einstaklinganna. Aðeins bæjar-
stjórnin í Kaupmannahöfn veitir 5000
kr. árlega, en annars bjargast öll starf-
semi skólans á gjöfum, styrkjum og
innsöfnun með hlutaveltum. En allir,
sem eitthvað geta, vilja styrkja Kofoed-
skólann. Viðkvæði skólastjórans er
þetta: ,,Við verðum að þjóna, fórna og
elska“.
(Lausleg endursögn úr Folket)
Hverjum ber að
þóknasl.
Enginn maður getur þóknazt öllum.
Hann verður að velja á milli, hverjum
þóknast skal.
Þegar, til dæmis, sumir göfugustu
menn þjóðarinnar tjá ritstjóra Einingar,
að þeir lesi hvert orð í blaðinu, þeim til
ánægju, þá vill hann miklu fremur
þóknast þeim, heldur en hinum, sem
amast við öllu, er tengir mennina öðru
áhrifavaldi en þeirra yfirdrottnunar-
áformum.
Göfugum mönnum er líka gott að
þóknast, því að þá er gert að göfugra
manna skapi, þegar sannleikanum er
þjónað, sannleikurinn sagður, og sann-
leikurinn aðeins.
Dr« B. J. Brandsson
heiðraður.
Sunnudaginn 29. júlí 1949 fór fram
í kirkju hins fyrsta lúterska safnaðar í
Winnipeg hátíðleg athöfn til minningan
um dr. B. J. Brandsson, göfugmennið,
mannvininn og snillinginn. Þá var af-
hjúpuð minnistafla, er söfnuðurinn
hafði látið gera til sæmdar dr. Brands-
son. Auk nafns hans og mikilla nafn-
bóta, og nafns gefanda, eru á töflunni
þessi orð: Kennari, grœðari, skurðlœkn-
ir, mannvinur, sannmenntaður, kristinn
scemdarmaður. — Allir, sem þekktu
'þig, elskuðu þig og nefndu nafn þitt
aðeins í lofsorði.
Ritstjóri Einingar átti því láni að
fagna, að kynnast þessum afburða
lækni, og sanna göfugmenni, og njóta
læknisaðstoðar hans um árabil. Hann
var sómi stéttar sinnar, sómi tveggja
þjóða, frægur fyrir afrek í læknisstörf-
um, hollvinur kristindóms, bindindis og1
fagurra siða. Hann sótti kirkju, var í
Reglu Góðtemplara, var hvarvetna fyr-
irmynd, elskaður og virtur af öllum,
sem kynntust honum. Hann var göfug-
menni og mikilmenni. Blessuð sé minn-
ing hans.
Hvernig varð
þessi iil?
Vínið bergja bændurnir,
búnir ergju forhertir,
leiða hvergi lán af sér,
loks á vergang útreknir.
í vísunni er auðvitað ekki átt við
sveitabændur sérstaklega, heldur merk-
ir orðið bœndur þar eiginmenn, eða
karla yfirleitt.
Bezta iegrunarlyfið.
Á kvennasíðu Morgunblaðsins 9. júlí
1943 birtist eftirfarandi grein. Á Þess-
ari öld kvöldgölturs og næturlífs, er víst
óhætt að endurtaka nokkrum sinnum
þann mikilvæga sannleika, sem þar eri
sagður:
NÆGUR SVEFN.
„Ekkert vopn dugir betur í barátt-
unni við ellina en langur og nógur*
svefn. Ekkert fegrunarlyf gefur húðinni
jafnfallegan blæ. Þótt þér notið allar
mögulegar tegundir krema og andlits-
vatna, munuð þér komast að þeirri niðc
urstöðu, að það hefur lítið að segja, ef
þér farið ekki í rúmið fyrr en um miðj-
ar nætur og snemma á fætur. Það
kemur okkur fljótlega í koll að vaka
lengi fram eftir. Einn góðan veðurdag
förum við að sjá hrukkur kring um
augu okkar og þrota í augnalokunum.
Tíminn fer alveg nógu illa með okkur
konurnar, þótt við ekki hjálpum honum
til að vinna bug á æsku okkar og þrótti.
Flestar okkar vinna frá morgni til
kvölds, annað hvort að hússtörfum eða
verzlunar- og skrifstofustörfum, og eru
því oft þreyttar, þegar komið er fram á
kvöld. Hið eina rétta í þeim tilfellum er
að leggja höfuðið á koddann og vona,
að svefninn aumkist yfir okkur.
Ef þér vinnið frá morgni til kvölds,
og sjáið yður þó ekki fyrir nægum
svefni, getið þér ekki með nokkrum
rétti tautað og nöldrað yfir því, hvernig
þér lítið út, þar eð þér getið einungis
sjálfri yður um kennt.
Það þarf engin, sem fer óútsofin
á fætur að ímynda sér, að hún standi
jafnvel í stöðu sinni og hún annars
getur. Heili hennar er ekki jafnskarpur
og venjulega, drungalegar hugsanirí
gera vart við sig og göngulagið verður
þunglamalegt. Engu að síður eru marg-
ar starfandi konur, sem þrátt fyrir ann-
ríki alla daga, vaka fram eftir nótt eftiri
nótt. Fyrr eða seinna kemur að því,
að þær ofbjóða líkama sínum, og missa
heilsuna.
Við þurfum meiri svefn á veturna en
á sumrin, vegna þess, að þá höfum við
minna sólskin og minni útivist.
Og gleymið því ekki, að þér getið
orðið of þreytt til að geta sofið. Það
stafar af því, að taugakerfið er að mót-
mæla, gera uppreisn. — Sumir læknai?
segja, að svefnleysi sé mjög að færast
í aukana. Látið það ekki sannast á
yður, eins og það gerir, ef þér eruð
ekki á verði gegn óvinum heilsunnar“.
Beztu þakkir
vill blaðið tjá þeim ágætu kaupend-
um, sem senda greiðslu reglubundið og
skilvíslega. Slíkt er mikils metið. Þeir
eru alltaf nokkuð margir, sem eru góðir
viðskiptamenn í hverri grein, og þeir
eru hinn heilbrigði hluti þjóðarinnar.

f
4
*
♦
D