Eining - 01.11.1949, Blaðsíða 4

4
EINING
Reglunnar Kér á landi. Hann bar í
brjósti djúpa samúð með öllum þeim,
sem eiga erfiðum kjörum að sæta, og
var virkur þátttakandi í líknarmálum,
bæði á vegum Reglunnar og annarra
samtaka.
Vér stúkusystkin séra Arna söknum,
hans sárt, og munum jafnan minnast
hans sem eins hins bezta félaga, er vér
höfum eignazt. Vér þökkum störf hans
og góðvild, og biðjum Guð að blessa
ávöxt lífs hans, fyrir Reglu vora, fyrir
kirkjuna og fyrir þjóð vora í beild,
Séra Árni Sigurðsson var fæddur 13.
september 1893 í Gerðiskoti í Sandvík-
urhreppi. Voru foreldrar hans Sigurður
Þorsteinsson, er síðar bjó í Flóagafli og;
oft er kenndur við þann bæ, og kona;
hans Ingibjörg Þorkelsdóttir hrepp-
stjóra í Óseyrarnesi Jónssonar. Eru þau
bæði enn á lífi, háöldruð. Á unga aldri
hneigðist hugur hans til náms, og
stundaði hann fyrst nám í efnafræði og
efnafræðirannsóknir hjá Ásgeiri Torfa-
syni efnafræðing um skeið. Taldi hann:
sig síðar hafa haft gott af því námi,
enda þótt hann sneri sér að öðru, er
hann hóf menntaskólanám. Hann lauk
stúdentsprófi utan skóla vorið 1916, og
embættisprófi í guðfræði 13. febrúar
1920, með mjög góðum vitnisburði.
Stundaði síðan framhaldsnám í trúar-
heimspeki og trúarbragðasögu við há-
skólann í Kaupmannahöfn og Uppsöl-
um tvö háskólamisseri. Hann var kjör-
inn prestur Hins evangelisk-lútherska
fríkirkjusafnaðar í Reykjavík, og var
vígður prestsvígslu 27. júní 1922. Hélt
hann því starfi til dauðadags, en hann
andaðist hinn 20. september s.l. á,
sjúkrahúsi hér í bæ. Hann var lengi
ritari við próf í Guðfræðideild Háskól-
ans, og síðan prófdómari frá 1938.
Hann gegndi ritarastörfum í stjóm
Prestafélags Islands frá 1936. Hann
tók mikinn þátt í störfum Bamavinafé-
lalgsins Sumargjafar, Vetrarhjálparinn-
ar í Reykjavík og ýmissa annarra fé-
laga, og gegndi fleiri trúnaðarstörfum.
Séra Árni kvæntist 10. ágúst 1922
Séra Magnús
Bjarnarson.
Séra Magnús Bjarnarson fyrrv. pró-
fastur frá Prestbakka á Síðu lézt í
Reykjavík að heimili sonar síns, sr.
Björns prófessors, 10. sept. s. 1., 88 ára
að aldri.
Séra Magnús var Húnvetningur að!
ætt, fæddur að Leysingjastöðum í Þingi
23. apríl 1881, og stóðu að honum
traustar bændaættir. Hann varð stú-
dent 1885 og lauk tveim árum síðar
guðfræðiprófi. Séra Magnús var vígður
til Hjaltastaðar 1888, en árið 1896
var honum veitt Kirkjubæjarklausturs-
prestakall. Gegndi hann því embætti,
unz hann lét af prestskap árið 1931,
og sat að Prestbakka, en við þann staðj
var hann jafnan kenndur. Upp frá því
átti séra Magnús ávallt heimili hjá syni
sínum, Birni prófessor, fyrst að Borg á
Mýrum, en síðustu árin í Reykjavík.
Séra Magnús Bjarnarson á merka
sögu sem prestur og prófastur, sem for-
stöðumaður sveitar sinnar um áratugi,
sem trúnaðarmaður hins opinbera í
ýmsum málum. Hér verður hans minnzt
sem bindindismanns og templars í rúm-
lega sex tugi ára.
Á skólaárum sr. Magnúsar hófst starf-
semi góðtemplarareglunnar í Reykjavík.
Tvær stúkur voru þá í höfuðstaðnum,
og gekk hann í aðra þeirra, stúkuna
Eininguna nr. 14.
Á Jónsmessu 1886 var Stórstúka ísr
lands stofnuð í lestrarsal Alþingis. —
Bryndísi Þórarinsdóttur prests að Val-
þjófsstað Þórarinssonar. Eiga þau þrjú
börn, dæturnar Ragnheiði og Ingi-
björgu, sem báðar eru giftar hér í bæ,
og einn son, Þórarinn, er stundar
menntaskólanám.
Björn Magnússon.
Stofnendur voru 16 frá 13 stúkum.
Meðal stofnendanna, sem allir voru eða
urðu þjóðkunnir menn, voru tveir guð-
fræðistúdentar, þeir séra Þórður Ólafs-
son, síðar prófastur að Söndum og séra
Magnús Bjarnarson. Lifðu þeir lengst
stofnendanna, voru báðir templarar til
dauðadags og áhugasamir um gengi
Reglunnar og bindindismálsins. — Um
aldamótin stofnaði séra Magnús tvær
stúkur í Skaftafellssýslu, eða var hvata-
maður að stofnun þeirra, Ársól í Fljóts-
hverfi og Aldamót á Síðu. Var hann
forustumaður hinnar síðarnefndu, með-
an hún starfaði, en það mun hafa verið
ifram undir árið 1917. — En auk þess
var séra Magnús ávallt reiðubúinn til
starfs fyrir Stórstúkuna, þegar til hans
var leitað. I sambandi við þjóðarat-
kvæðagreiðsluna um bannmálið vann
hann t. d. mikið sjálfboðastarf og var
umboðsmaður Stórstúkunnar í Vestur-
Skaftafellssýslu við atkvæðagreiðsluna.
Hann var heiðursfélagi Stórstúkunn-
ar og fleiri deilda Reglunnar, og hafa
fáir verið betur að þeim heiðri komnir.
Séra Magnús Bjarnarson var aðaís-
maSur í sjón og raun. Hann var hverj-
um manni höfðinglegri að vallarsýn,
mikill maður vexti, íturvaxinn og vel
farinn, svo að af bar. En hann var einn-
ig mikill drengskaparmaður, hugheill
hverju því máli, er hann tók að sér,
þýður og elskulegur í viðkynningu, svip-
hreinn og svipfagur. Hann var vœnn
maður í fornri merkingu þess orðs.
Slíkir menn eru líklegir til áhrifa og
verða minnisstæðir samferðamönnun-
um.
Kvæntur var hann Ingibjörgu Br}mj-
ólfsdóttur Jónssonar prests í Vestm.-
eyjum, hins mikla bindindisfrömuðar 1
Eyjum. Mun bindindismálið því hafa
verið sameiginlegt áhugamál hjónanna
beggja. Og hjá því gat naumast farið,
að börnin yrðu fyrir varanlegum áhrif-
um, enda varð sú raunin. Ungur að
aldri gerðist sonur séra Magnúsar liðs-
maður Reglunnar og hefur verið nú um
Framhald á bls. 6
*
I

*
Nýja ÞjóSminjasafniB.
Ilér er Reykjavíkursýningin til lmsa.
Eitt af nýjuslu bæjarhúsunum í Reykjavík.
Svo mjög hefur ris þjóölifsins hækkaö margvíslega á síöastliönum
áratugum. En vandi fylgir vegsemd lwerri.
*