Félagsrit Sláturfélags Suðurlands - 01.03.1933, Síða 15

Félagsrit Slátnrfólags Suðurlands
47
Noíkun svínakjöts
fer nú mjög vaxandi mcð ári hverju, og gœti þó aulcist meira,
ef a'ð jafnaði vœri nóg til af góðu svinakjöti. Mun óhætt að full-
yrða, að Sláturfélagið gæti selt alt að 10 svín á viku, þegar ekki
er um nýslátrað lambakjöt að ræða, og miklu meira fyrir hátíðar.
I stað þess er engu svíni slátrað margar vikur, en aðrar að-
eins örfáum. Er illa farið, að bændur geta ekki enn notað sér
þennan markað, því að full þörf mun á að afla þeirra tekna, sem
tök eru á. Einnig mun óliælt að fullyrða, að ekkert gripaeldi
er arðvænlegra en svinaeldi, ef þess er aðeins gætt, að liafa ekki
fleiri svín en hægt er að fóðra án þess að kaupa verulegt af
fóðri handa þeim. Einnig er varhugavert að auka svínaeldi alt
of ört, það gæti orsakað of mikið framboð og ónauðsynlegt verð-
fall. Hentugast mundi að undaneldissvin væru á fáum stöðum,
og að bændur gætu fengið þaðan fáa smágrisi hver til að ala upp
til slátrunar.
Tólg.
Mjög lílið varð til af tólg s.l. haust, bæði vcgna þess live fé
var rýrt um alt land og að slátrun var með langminsta móti.
— Sala á tólg hefir aftur á móti gengið með langgreiðasta móti
síðastliðið sumar og í vetur. Á Sláturfélagið nú mjög lítið af tólg
eftir, og framboð utan af landi mun með langminsta móti. Er
því tækifæri fyrir þá félagsmenn, er kunna að eiga tólg, að koma
henni í peninga i vetur og vor. Óski félagsmenn þess, gelur
Sláturfélagið tekið á móti tólg til sölu fyrir þá.
Geldneytaræktin í Gunnarsholti
er alhyglisverð fyrir þá, cr kynnu að hafa liug á að ala upp
geldneyti. ,
Að kálfsárinu sleptu eru þau mjög létt á fóðrum, lifa mikið á
beit, ef til jarðar næst, en miklar líkur bcnda til þess, að ekki
sé heppilegt að beila þeim, svo að þau leggi af síðasta veturinn,
sem þau lifa. Mun erfitt að fita geldneyti svo með heygjöf, að
samsvari sumarbeitinni, og auk þess benda líkur til, að fita af
gjöf geri kjötið gult en sumarfitan hvitt. En einmitt það, að kjöt-
ið sé hvitt og útlitsfallegt, hefir mjög mikla þýðingu á markað-
inum.
Kjöt af nautum frá Gunnarsholti, sem slátrað hefir verið í vet-
ur, var hvítt, feitt og sérlega útlitsfallegt, enda voru þau tekin
á viðhaldsfóður strax i haust og liöfðu þvi elcki tapað sumar-