Eining - 01.01.1953, Side 6

6
EINING

Eining
MánaðarblaO um bindindis- ug menningarmál.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Pétur Sigurðsson.
Blaðið er gefið út með nokkrum fjárstyrk frá Stórstúku íslands
og íþróttasambandi íslands.
Árgangurinn kostar 20 krónur. í lausasölu kostar blaðið 2 krónur.
Afgreiðsla þess er á skrifstofu blaðsins, Klapparstíg 26, Reykjavík.
Sími: 5956.
Ávarp stórtemplars
til templara
og annarra
I laiiiliini
í ársbyrjnn
1953.
Hver áramót veita tilefni til að svipast um og átta sig á
leiðarmerkjum á vegferð lífsins. Þetta á ekki síður við á þeirri
leið, sem menn reyna að feta í áttina til aukinnar bindindis-
semi og endanlegrar útrýmingar allrar áfengisnautnar í heim-
inum.
Sé litið til baka til liðins árs, er yfir að líta allmerkilegan
áfanga í sögu bindindismálanna, hvort heldur er á alþjóða-
sviði eða með okkar þjóð. Merkileg alþjóðamót voru haldin,
alheimsþing Góðtemplarareglunnar í Hamborg og alþjóða-
þing um áfengismál í París. Hefur verið skýrt frá þeim báð-
um í ,,Einingu“. Hér gerðust þau tíðindi, að enn var hrund-
ið tilraun til að leyfa bruggun á áfengu öli og fjölga þeim
stöðum, sem hefðu fast leyfi til áfengisveitinga. Og svo mun
mega telja, að frávísun áfengislagafrumvarpsins frá umrœðu
á Alþingi sé orsök þess, að fengizt hefur staðfesting á því,
að lög um héraðabönn skuli taka gildi frá þessum áramótum,
og auglýst hefur verið af dómsmálaráðuneytinu að niður
skuli falla frá sama tíma öll þau leyfi til áfengisveitinga,
sem áður hafa verið veitt, hvort heldur er til lengri tíma eða
eins og eins skiptis í senn.
Þannig má telja, að á liðnu ári hafi unnizt verulegir sigrar
í áfengismálunum með þjóð vorri. Það hefur fengizt fram,
sem Reglan og bindindismenn hafa árum saman krafizt. En
þeir sigrar gefa ekki tóm til að sofna á verðinum eða lina
sóknina lengra fram að settu marki. Þvert á móti. Þeir hafa
gefið bindindismönnum og samtökum þeirra, hverju nafni
sem nefnast, ný og mikilvœg verkefni í hendur. Það er að
notfcera sér þá aðstöðu, sem nú hefur náðst. Tvennt er þá
einkum, sem á ríður. í fyrsta lagi, að hefja öfluga baráttu
fyrir héraðabönnum, alls staðar þar, sem áfengisútsala er
fyrir, og nokkrar líkur eru til að þau verði samþykkt. Til
þeirra staða má sennilega telja ísafjörð, Siglufjörð og Vest-
mannaeyjar, og e. t. v. fleiri. Sé ekki fyrir hendi meiri hluti
í bcejarstjórnum þessara kaupstaða til að ákveða að atkvœða-
greiðsla skuli fara fram um það, hvort áfram skuli vera
áfengisútsala í viðkomandi bce, þurfa bindindismenn, og
raunar allir, sem sjá, hvílíkt tjón stafar af áfengissölunni,
að skera upp herör og gangast fyrir því, að a. m. k. þriðj-
ungur atkvceðisbœrra manna krefjist atkvceðagreiðslunnar.
Og síðan, þegar atkvceðagreiðsla er ákveðin, þá að halda
uppi öílugri baráttu, unz sigur er fenginn.
Þess er líka að gceta, að í lögum þessum felst heimild
fyrir kjósendur í þeim lögsagnarumdcemum, þar sem ekki
er áfengisútsala, til að samþykkja, að slík útsala skuli sett
á stofn. Gegn því þurfa bindindismenn að vera á verði. Búast
má við, að mikið kapp verði lagt á það af þeim, er vilja
halda við drykkjusiðnum, að notfcera sér þessa aðstöðu, og
gegn því, að það takizt, þurfa allir andstceðingar áfengis-
nautnarinnar að standa fastir og óbifanlegir.
í öðru lagi þurta bindindissamtökin og einstakir bindindis-
menn að fylgja því fast eftir, að áfengislögunum og þeim
auknu takmörkunum á meðferð áfengis, sem af veitinga-
banninu leiðir, sé stranglega framfylgt. Búast má við stór-
aukinni viðleitni til afbrota gegn áfengislögunum, bceði með
^Jfin heifticja aíóÉ...
Og drottinn talaði við Móse á Sínaí-fjalli og
sagði: Sex ár skalt þú sá akur þinn og sex ár skalt
þú sniðla víngarð þinn og safna gróðanum. En
sjöunda árið skal vera helgihvíld fyrir landið . . .
Og þér skuluð eigi sýna hver öðrum ójöfnuð,
heldur skalt þú óttast Guð þinn, því að eg er drott-
inn, Guð yðar. Fyrir því skuluð þér halda setning-
ar mínar og varðveita lög mín og halda þau,, svo
að þér megið óhultir búa í landinu. Þá mun landið
gefa gróður sinn og þér eta yður sadda og búa
óhultir í því. Og ef þér segið: Hvað skulum við eta
sjöunda árið, þá er vér sáum eigi og hirðum eigi
gróður vorn? Þá vil eg senda yður blessun mína
sjötta árið, og mun það leiða fram gróður til
þriggja ára. Og áttunda árið skuluð þér sá og eta
af ávextinum, gamla forðanum, til hins níunda
árs — til þess er gróður þess fæst, skuluð þér eta
gamla forðann. Landið skal eigi selt fyrir fullt og
allt, því að landið er mín eign, því að þér eruð
dvalarmenn og hjábýlingar hjá mér. Fyrir því
skuluð þér í öllu eignarlandi yðar láta land falt til
lausnar. Ef bróðir þinn gerist snauður og hann
selur nokkuð af óðali sínu, þá skal lausnarmaður
hans koma til, sá er það stendur næst, og leysa
það, er bróðir hans hefur selt . . . Ef bróðir þinn
kemst í fátækt og verður ósjálfbjarga hjá þér, þá
skalt þú styðja hann sem dvalarmann og hjábýl-
ing, svo að hann geti lifað hjá þér. Þú skalt eigi
taka fjárleigu af honum né aukagjald, heldur skalt
þú óttast Guð þinn, svo að bróðir þinn geti lifað
hjá þér.
Úr 25. kapitula 3. Mósebókar.

•r

r
f
t
i r
v*.
« f