Eining - 01.07.1953, Qupperneq 7

EINING
7
i
Pastor John Forsberg.
Bindindishreyi-
ingin í Finnlandi
Hefði áframhald orðiS á útgáfu dagatal-
anna, sem Samvinnunefnd bindindismanna
gaf út nokkur ár, var œtlunin að eitt
þeirra yrði um bindindishreyfinguna í
V —12 löndum. Var þegar búiö að óska
eftir efni frá nokkrum löndum, en Finn-
land var eina landið, sem sendi efni strax.
Það var einn af forustumönnum bind-
indisstarfsins í Finnlandi, pastor J ohn
i Forsb er g, sem sendi myndina og les-
málið, er hér fer á eftir:
Saga bindindishreyfingarinnar í Finn-
landi er að mestu leyti hin sama og
hinna Norðurlandanna. Frá 1830 voru
Ý það aðallega hófsemdarfélög, sem unnu
bindindishugsjóninni um hálfrar aldar
skeið. Forustuna höfðu ýmsir þekktir
áhrifamenn í kirkju- og menningarmál-
um og stjórnmálalífi þjóðarinnar.
Hin algera bindindishugsjón ruddi
sér fyrst til rúms í lágkirkju- og fríkirkju-
vakningahreyfingum í kringum árið
1870. Tvær systur, Alba og Hilda stofn-
»■ uðu í Vasa hið fyrsta bindindisfélag
landsins árið 1877. En árið 1883 stofn-
uðu bindindisfélög landsins samband,
er hét, og heitir enn, Bindindisvinirnir.
Það er stærsta bindindisfélag landsins.
Um aldamótin varð almenn þjóðar-
vakning, en það var tímabil rússneskrar
undirokunar. Framfarahugur og föður-
^ landsástin krafðist þess, að þjóðin væri
siðferðilega sterk, og þá var bindindi
einn sjálfsagður þáttur í baráttu þjóð-
arinnar. Meðal ábyrgra manna var því
mikill áhugi á bindindisstarfsemi, og
voru þá sett bannlög í landinu, en þau
afnumin aftur 1932.
Árið 1905 sögðu sænsku bindindis-
^ félögin sig úr Bindindisvina-sambandinu
og stofnuðu sjálf Hið sænska bindindis-
samband Finnlands. Næsta stóra klofn-
ingin varð 1914, er stofnað var sócial-
demókratiskt bindindissamband. Síðar
mynduðust svo sérsambönd háskóla-
borgara, stúdenta, menntaskólanem-
enda, kennara, ökumanna, járnbrautar-
manna og annarra.
* Góðtemplarareglan gerði fyrst vart
við sig í Finnlandi um 1880. Rússnesku
yfirvöldin bönnuðu þó allan alþjóða-
félagsskap, og starfaði þá aðeins ein
stúka, og án þess að mikið bæri á. —
Reglan efldist þó strax, er þjóðin hlaut
sjálfstæði sitt, og 1922 voru stofnaðar
tvær stórstúkur, finnsk og sænsk. —
Þær eru þó báðar fremur fáliðaðar.
Sérstakur þáttur í bindindisstarfi
þjóðarinnar eru bindindissamtök vissra
félagakerfa, svo sem kvenfélaganna,
kristinna safnaða, borgaraklúbba og
og fleiri. Þegar heil félagakerfi ganga
þannig til samvinnu um bindindisstarf-
semi, er þar auðvitað ekki að ræða um
bindindisheit.
Til áhrifa út á við í þjóðfélaginu og
á alþjóðavettvangi, eru hin tvö stóru
landssambönd, landssamband bindindis-
félaga finnskmælandi manna — Rait-
tiusjárjestöjen Yhteistoimikunta (Sam-
vinnunefnd bindindisfélaga) og lands-
samband bindindisfélaga sænskmælandi
manna — Landsförbundet för svenskt
nykterhetsarbete.
Heildartala félagsbundinna bindindis-
manna í landinu er 100,000 fullorðnir
og 136,000 börn.
John Forsberg.
Vinnuftap
drekkandi þjóða
Samkvæmt Presse-Information, sem
Landssamband danskra bindindisfélaga
sendir út, hefur sambandið upplýsinga-
og ráðgefandi skrifstofur í 28 bæjum
og borgum, og er drykkjumönnum látin
þar í té Iæknishjálp með Antabus-lyfinu,
og önnur aðstoð til viðreisnar.
Talið er, að allt að því 50 af hundr-
aði þessara manna, fái annað hvort full-
kominn bata eða að einhverju leyti. Oft
er breytingin til hins betra stórkostleg
fyrir áfengissjúklinginn, en þó einkum
fyrir konu hans og börn.
Til þess að sýna, hve mikið er unnið
einnig fjárhagslega, þegar hægt er að
bjarga þessum mönnum, er þess getið,
Frá Finnlandi.
að einn af þessum 28 bæjum hafi lagt
upplýsingaskrifstofunni eitt þúsund
krónur, en aðeins einn maður, sem hún
hafi bjargað, hafi á einu ári greitt af
skattaskuld sinni eitt þúsund og sjö
hundruð krónur, en áður hafi hann ver-
ið þurfalingur. Annar maður 55 ára,
bætti fjárhag sinn um 24,000 kr. á
hálfu ári, er hann hætti að drekka.
Þessi tvö dæmi sýna glöggt, hvílíkt
ógnar vinnutap og fjárhagstap þjóðir
baka sér með áfengissölunni, þegar þess
er gætt, að ýmist tugir þúsunda eða
hundruð þúsunda, allt upp í milljónir
eru áfengissjúklingar á meðal hinna
ýmsu þjóða.
Ef á þetta er litið, má spyrja: hver er
vitlausari, drykkjumaðurinn eða þjóðin,
sem selur honum áfengið?
IMorræn sambúð
Framhald af bls. 5.
helztu forvígismönnum bindindishreyf-
ingarinnar. Hvergi í heiminum er bind-
indishreyfingin jafn voldug og einmitt á
Norðurlöndunum. Hér berum vér saman
ráð vor, lærum af reynslu hvers annars
og verðum síðan hæfari til að vinna
gagn því máli, sem tekur meira en flest
annað til Iífs og frelsis og farsældar,
bæði einstaklinganna og þjóða vorra. —
Takmark vort allra er hið sama: Burt
með áfengið.
Island er orðið hlekkur í bræðralags-
keðju norrænu þjóðanna og það vill
vera það í framtíðinni. Vér erum nor-
rænir menn, íslendingar, og getum
aldrei orðið annað, því að tungu vora,
sögu og þjóðareðli munum vér varð-
veita eins og fjöregg vort. Þér, frænd-
ur vorir, veitið oss styrk og uppörvun,
því að „í æðum okkar rennur frænda
blóð“. Vér tökum hjartanlega í fram-
rétta hönd yðar og erum sannfærðir
um það, að bindindishreyfingin á Norð-
urlöndum mun leggja fram sinn skerf
til þess, að færa þjóðirnar nær hver
annarri. En „með góðum huga hafið
>