Ljósmæðrablaðið - 01.03.1932, Qupperneq 7

LJÖSIUÆÐRABLAÐIÐ
17
upp, en með liinni hendinni dregur Jiún fæturna niður
með því að toga í höndin. Eins og þér vitið er vent
öðruvisi nú á dögum, þar sem tekið er greipartaki um
annan fótinn, þannig, að hællinn snýr inn í lófann um
leið og höfðinu er með vtra handtaki skotið frá leg-
opinu upp að leghotninum og fóturinn síðan dreginn
fram svo að hnéð stendur i burðarliðnum. Það m.á því
segja, að vent sé utan frá. Handtak það, scm kent er
við Justine Sigiemund er þó enn notað þcgar ekki tekst
að venda, þótt náðst hafi í einn fót; er þá lögð snara
á þann fót, scm náðst hefir, og lionum lialdið föstum
af hjálparmanni; síðan er aftur farið upp með hend-
ina meðfram bandinu, höfðinu ýtl upp og náð i hinn
fótinn og hann dreginn niður; er þá vendingunni lokið.
Hinar mörgu leiðheiningar hennar og atlmgasemdir
bera vott um mikla kunnáttu og verklega reynslu. Fram
á hennar daga var altment álitið, að náraheinslið-
urinn gæfi eftir við fæðinguna; þess vegna liöfðu
menn yfirleitt ekki gefið grindarþrengslum neinn gaum,
þó að læknar eins og Deventer (1651—1724), sem skör-
uðu fram úr í sinni grcin, liafi lýst mörgum grindum
sem voru óeðlilega lagaðar. Justine Sigiemund segir, að
liðurinn láli ekkert undan við fæðingar. Hún hefir
einnig lýst fyrirsætri fvlgju, og ráðleggur við þessum
hættulega sjúkdómi að stinga gat í gegnum fylgjuna
með nál, svo að legvatnið fái framrás. Nú á dögum ndð-
gengst enn að sprengja belginá ef fylgja er nokkuð fvr-
irsæt, þótt ekki sé nema á litlum parti. En það er litt
skiljanlegt, hvernig .lustine Sigiemund hefir getað hjarg-
að nokkurri konu með fyrirsætri fvlgju með því að
stinga lilið gat gegnum fvlgjuna, eins og hún segir frá.
Eg liefi hér að framan oft minsl á fæðingastólinn,
sem notaður hefir verið frá því í fornöld. Um tima var
mikið notaður stóll, sem Deventer átti hugmyndina að;
var hægt að leggja hann saman, svo að auðvelt var að
flyl ja liann með sér, hverl sem maður fór.