Neisti - 15.04.1983, Blaðsíða 2

2
NEISTI
Kjartan Jóhannsson, alþingismadur og formadur Alþýduflokksins:
Alþýduflokkurinn vill nýja
stjórnarhætti
Margir segjast uppgefnir bæði á pólitíkinni og efnahags-
máiunum. Það er ekki nema von, því að hreint vandræða-
ástand ríkir á báðum sviðum.
Þótt vandræðagangurinn eigi sér langan aðdraganda hefur
keyrt um þverbak seinustu misserin. Meginskýringin á
ástandinu seinustu mánuðina er jafnteflisstaðan á þinginu.
Ríkisstjórnin getur illa eða ekki
komið sínum málum fram og er
orðin sundurlaus. Reipdrátturinn
milli Framsóknar og Alþýðu-
bandalagsins birtist í hverju málinu
á fætur öðru. Við Alþýðuflokks-
menn komum ekki okkar málum
fram vegna andstöðu stjórnar-
flokkanna og stjórnarandstaðan
hefur ekki haft nógu marga þing-
menn til að koma ríkisstjórninni
frá. Rikisstjórnin ber vitaskuld
ábyrgð á þessu ástandi úr því að
hún sagði ekki af sér sl. sumar og
leyfði þannig myndun nýrrar
stjórnar, eins og við Alþýðuflokks-
menn lögðum til.
Það væru örþrifaráð
Sumir virðast halda að það sé ráð
við þessar aðstæður að fjölga
flokkum, en það mun áreiðanlega
einungis gera ástandið verra. Menn
hafa reynsluna af hrossakaupum
smábrota eins og Eggerts Haukdal
og Alberts Guðmundssonar til
sannindamerkis um það.
Alþýðuflokkurinn selur
ekki stefnu sína
fyrir ráðherrastóla
Annars á núverandi ástand sér
langan aðdraganda. Allan sl. ára-
tug hefur smám saman verið að
halla undan fæti. Þetta tímabil og
gott betur, eða 12 ár, hefur Fram-
sóknarflokkurinn verið samfellt í
ríkisstjórn, ýmis með Alþýðu-
bandalagi eða sjálfstæðismönnum.
Þessir flokkar hafa því ráðið ferð-
inni og fengið að beita sínum að-
ferðum. Og alltaf befur verið eins
farið að. Þeirra ráð hafa alltaf verið
til bráðabirgða. Þeirri blekkingu
hefur verið haldið að fólki að eitt-
hvert vísitölukrukk mundi öllu
bjarga. En árangur hefur enginn
orðið. Það er ekki nema von að fólk
verði uppgefið á þessum svikum og
blekkingum. Það eina ár á þessu 12
ára tímabili, sem Alþýðuflokkur-
ilnn átti aðild að ríkisstjórn var
reynt að þröngva honum til sömu
vinnubragða. Það afþakkaði Al-
þýðuflokkurinn, þegar þrautreynt
var að ekki næðist fram gerbreytt
efnahagsstefna. Við seljum ekki
stefnuna fyrir ráðherrastóla, eins
og hinir flokkarnir hafa sífellt gert
og eru enn að.
Lykillinn að
breyttri stefnu
Aftur nú krefjumst við ger-
breyttrar efnahagsstefnu, og í því er
Alþýðuflokkurinn einmitt frá-
brugðinn hinum flokkunum. Hann
erá móti bráðabirgðaaðferðunum,
sem hinir flokkarnir hafa beitt all-
an undanfarinn áratug. Við viljum
að menn séu ábyrgir gerða sinna og
orða. Alþýðuflokkurinn var eini
flokkurinn sem vildi stöðva
óheyrilegan skipainnflutning og
hann er eini flokkurinn sem hefur
beitt sér gegn offramleiðslu land-
búnaðarafurða. Hann er líka eini
flokkurinn, sem setur ekki þing-
menn í bankaráð viðskiptabank-
anna.
Lykillinn að einhverri breytingu
í landsstjórninni liggur í styrk Al-
þýðuflokksins og að hann geti með
aðstöðu sinni komið fram nýjum
vinnubrögðum í landsstjórninni.
Það bjóðast betri leiðir en fylgt
hefur verið sl. áratug. Alþýðu-
flokkurinn hefur bent á þær og
barist fyrir þeim.
Nýja atvinnustefnu
en ekki uppgjöf
Sukkinu í ríkisbúskapnum
verður að linna. Það þarf upp-
stokkun. Það þarf nýja atvinnu-
stefnu, sem byggist á að skapa arð-
Könnun á íbúðarþörf
Stjórn verkamannabústaða á Siglufirði hefur ákveðið
að kanna áhuga á kaupum á eldri íbúðum, sem byggðar
hafa verið eftir lögum um verkamannabústaði og kunna
að verða boðnar til sölu.
Þeir sem áhuga kynnu að hafa á slíkum íbúðakaup-
um, með þeim skilmálum sem gildandi lög um verka-
mannabústaði heimila, eru beðnir að gefa sig fram við
bæjarstjórann á Siglufirði fyrir 15. apríl n. k.
Könnun þessi felur ekki í sér skuldbindingar af neinu
tagi, en er gerð til að auðvelda ákvarðanatöku um kaup
á íbúðum, sem í boði kunna að verða skv. forkaups-
réttarákvæðum gildandi laga um verkamannabústaði.
Stjórn verkamannabústaða á Siglufirði.
bær störf með peningum, sem nú
fara í súginn í togarainnflutning,
óheyrilegar útflutningsbætur og
lán í hallærisrekstur. Afkomu-
trygging og samningar um launa-
þróun eiga að leysa úrelt vísitölu-
kerfi af hólmi. Með þessu móti
getum við treyst atvinnuna, komist
úr verðbólgufarinu og skapað okk-
ur örugga framtíð. Með þessu móti
getum við staðið vörð um velferð-
arþjóðfélagið, sem alltaf er hætta á
að hægri öflin ráðist gegn, einkum
þegar að þrengir.
Nú þarf breytingu, en hvorki
uppgjöf né áframhald á sömu úr-
ræðum sömu flokka og þrautreynd
hafa verið og eru komin í þrot.
Stuðningur við Alþýðuflokkinn er
eina leiðin til þess að breyting
verði. Fái Alþýðuflokkurinn til
þess styrk er hann staðráðinn í að
knýja fram nýja stjórnarhætti.
Jón Þorsteinsson:
Stjórnmálamenn, sem ekki
kunna að taka ósigri með
æðruleysi, munu aldrei frelsa
þessa þjóð.
„Á stjórnmálasviðinu ríkir upp-
lausn meðal þjóðarinnar. Hér á
, landi hafa stjórnmálaflokkarnir
löngum verið fjórir talsirn, en nú
má búast við 4-8 framboðslistum í
mörgum kjördæmum. Auðvitað
eiga gömlu flokkarnir engan einka-
rétt á framboðum til Alþingis. í lýð-
frjálsu landi er öllum heimilt að
bjóða sig fram og leita kjörfylgis.
En það er kjósendanna að velja og
hafna og skipa AJþingi á þann veg,
að þar ríki styrk forysta, en ekki
stjórnleysi.
Af þessum sökum hvílir nú meiri
skylda á kjósendum en jafnan áður
að vanda val sitt, að gera upp hug
sinn í einlægni; að ganga inn í kjör-
klefann með góðum ásetningi, en
ganga þaðan út með góðri sam-
visku.
Þeirri kenningu er nú 'haldið á
loft, að allir gömlu flokktu-nir séu
að heita má eins og úrræði þeirra
svipuð. Þess vegna þurfi ný stjóm-
málaöfl aö koma til sögunnar. Þessi
kenning fær ekki staðizt. Það er að
visu rétt, að þegar um samsteypu-
stjómir er að ræða, einkum þriggja
flokka stjómir, verða skilin á milli
stjórnarflokkanna oft óskýr.
En við þurfum ekki annað en að
lita á hinn mikla mun á stjórn efna-
hagsmáta, annars vegar á 7. ára-
tugnum og hins vegar á 8. áratugn-
um og þeim árum, sem af em hin-
um 9., til þess að sjá að kenningin er
röng. Raunar ættu stjórnmáladeil-
ur undangenginna ára að færa
mönnum heim sönnun þess, að því
fer fjarri að stjórnmálaflokkarair
séu allir sama marki brenndir.
Alþýðuflokkurinn er skynsam-
legur valkostur fyrir þá kjósendur,
sem fyrst og fremst vilja nýta at-
kvseðlsrétt sinn til að hafna efna-
hagsstefnu og ráðaleysi núv. rikis-
stjórnar.
Margir óráðnir kjósendur spyr ja,
hvort ekki sé rétt að efla stærsta
flokk þjóðarinnar, Sjálfstæöis-
flokkinn, til forystu á sviði þjóð-
mála og forðást þannig glundroða-
mátt hinna mörgu framboða.
En ég spyr á mótí: Getur flokkur,
sem sjálfur býr við forystuvanda-
mái, veitt þjóðinni leiðsögn?
Er Sjálfstæðisflokknum treystandi
til að jafna byrðunnm réttlátlega
niður? Sfðast en ekki sizt bendi ég
á, að margir af frambjóöendum
Sjálfstæðisflokksins eru stuðnings-
menn núverandi rfldsatjéranr og
þar af leiðancfi ékki mikilla við-
horfsbreytinga að vænta frá þeirra
hendi. Menn verða að gera sér grein
fýrir þtn að klofningsöflin úr Sjálf-
stæðisflokknum em enn dl staðar
innan flokksins.
Þessu er öfugt farið í Alþýðu-
flokknum. Þingmaöurinn, sem
hvarf úr Alþýðuflokknum, gekk
hreint til verks, sagði sig úr flokkn-
um og stofnaði ný samtök, sjálfum
sér til framdráttar.
Þess vegna ríkir
nú einlng innan Alþýðuflokksins
og einhuga mun hann ganga til
þeirrar baráttu, sem framundan er.
öngþveitið sem rikt hefur á Al-
þingi f vetur á sér tvenns konar or-
sakir. Annars vegar aö rikisstjómin
lét undir höfuð leggjast að segja af
sér á s.l. hausti, þegar hun missti
meiri hlutann i neðri deild og gekk
þannig á snið viö þingræðisregluna.
Hins vegar, að þingflokkamir em
nú í reynd 6 talsins, eftir að Banda-
lag jafnaöarmanna var stofnað.
Þá er jafnframt haft i huga, að
Sjálfstæðisflokkurinn skiptist i
veruleikanum i tvo þingflokka.
Þetta sýnir okkur að tilvist margra
þingflokka leiðir til öngþveytis i
þjóðmálum og að kenningarnar um
aðsldlnað framkvæmdavalds og
löggjafarvalds með þeim hætti að
afnema þingræðið, eru vægast sagt
varhugaverðar.
Það er þjóðamauðsyn að takast
á við hinn mikla efnahagsvanda, —
þjóðarskömm að láta það ógert. -
Mestu máli skiptir, að alþingis-
kosningarnar Cæri þjóðinni að nýju
trú á sjálfa sig og getu sína tii að
mæta örðugleikum.
x A