Dagblaðið Vísir - DV - 14.02.2004, Side 22

22 LAUGARDAGUR 14. FEBRÚAR 2004
Fókus DV
Fyrsti grátur nýfædds barns er tákn heilbrigðis þess og hreysti. Þegar þessi töfrahljóð óma um ganga
fæðingardeildarinnar hríslast hamingja um viðstadda. Eftir þessu töfrahljóði beið faðir í öngum sínum
þegar skyndilega hægðist á hjartslætti ófædds barns hans og móðirin var drifin í bráðakeisaraskurð. DV
fékk að fylgjast með degi á fæðingardeild Landspítalans.
8.00
N«un/akanni et loldS og þtevtt.r I
setiast niður með dagvaktinni sem er að taka við. Það fæddus
engin börn um nóttina. Sólarhringinn á undan fæddust hms-
Ve8^etobkemmd?^korpum,‘' segja ljósmæðurnar og glotta.
„Maður veit aldrei hvernig næsti sólarhnngur verður. Staðan
aptnr piörbrGVSt á einum klukkutíma. .
8 Yfir allt árlð fæðast tæplega þrjú þúsund böm ínm í_ þessu
húsi inn um dyrnar koma pör eða hjón, ut stiga pabbi og
mamma með ntfan fjölskyldumeðlim, ef allt hefur gengrð vel
Dagvaktin fær að vita að þrjár konur séu komnar og tvær se
á leiðinni Allt er eðlilegt hjá þeim og gengur vel.
Þegar allt er eðlilegt gengur fæðingin fyrusig an mn
gripa,“,segir Guðrún G. Eggertsdóttir, yfirljósmóðmn a staðn-
Um Við eðlilegar fæðingar notum við ekki meiri tækm her á
siúkrahúsinuentildæmisíMFS-þjónustunm. Konur getafætt
standandi, sitjandi eða hvernig sem þeim liður best, spúað fal
lega tónlist, farið í bað, fengið nudd eða gert hvaðeina tú að li
sembest." _____
Sigrún Hjartardóttir fæð-
ingarlæknir Fyrsti gráturinn
færir ailtafjafnmikla gleði.
Guðrún G. Eggertsdóttir Ijós-
móðir Upplifir nýtt kraftaverk d
hverjum degi i vinnunni.
9.38
Dyrnar opnast á stofu tvö og kröftugur
grátur sleppur út milli stafs og hurðar áður
en þær lokast hægt aftur. Lítil stúlka er
tædd, stor og myndarleg. Það er gráturinn,
grátur nýfædda barnsins, sem allir bíða eft-
ir og er svo mikilvægt merki um hreysti þess
og heilbrigði. Það er ekkert vafamál að þessi
stulka er hraust.
„Gleðin er alltaf jafnmikil. Það er sama
hversu oft maður heyrir þennan íyrsta grát,
það er alltaf eins og maður sé að heyra hann
i fyrsta sinn. Það hríslast um mann mikil
velliðunartilfínning. Mér fmnst ég alltaf
vera að upplifa nýtt kraftaverk á hverjum
degi, segir Guðrún. Hún hóf að læra ljós-
móðurfræðin fyrir 36 árum og hefur ekki
tolu a þeim börnum sem hún hefur tekið á
moti Undir þetta tekur Sigrún Hjartardótt-
ir fæðmgalæknir.
„Þessi fyrsti grátur færir manni alltaf
jafnmikla gleði, en að sama skapi er það
mjóg erfítt þegar eitthvað ber út af, og þá
fellir maður oft tár. Þetta eru viðkvæmustu
og erfiðustu stundir í lífi fólks og maður
væri ekki í þessu fagi ef maður gæti ekki
hrinst með,“ segir Sigrún.
—--,A-
8.30
glaðleg kona að naftú Guðffn ÞoSnsdónfrTg^'rólIÍcfísTeg-
ur maður hennar, Ragnar Asmundsson. Guðrún er gwiein 42
bkú??6?’ fag á 3ð k°ma fæðin&unni af stað. Nú fá þau
loksins að sjá litla pnnsinn sinn. Eða prinsessuna? P
„T^T"5' “ V“'Um e“ "»'■ M." «Blr
^a Guðrún hverfur inn með ijósmæðrunum. Ragnar fær sér
ingÍbT™”™".'1 “ <i“BUm "ð 'eðUr S“ "ðSMddlr M
hugsToSónSnð“teUdUr aUt S3man 6nn ****** fy™
helí komaí hiáT^mÍkÍr Saman Um fæðinSuna' Guðrún viU
stungur y ]ag,°f' °g notfæra sér ffekar gas og nála
Beðið eftir nýja barninu Fæðing son-
ar Ragnars Ásmundssonar var sett af
stað um morguninn.
Skömmustulegir Steindór Pétursson og Axei
Skúlason þurftu að rjúfa kyrrðina á fæðingadeildinni
þegar þeir brutu niður hurð.
Ein af konunum þremur sem komu í
nótt er að því komin að fæða. Hríðirnar
eru orðnar mjög harðar en allt gengur vel.
Frammi á gangi er ró og friður, nema em-
staka hamarshögg rýfur kyrrðma.
Skömmustulegir smiðir neyðast til að sla
niður með látum hurð sem skiptir gangin-
um. Það á að skipta henni út fyrir eldvarn-
arhurð. Þeir yppa öxlum og reyna að lata
verkið taka fljótt af.
10.30
Það gengur vel hjá Guð-
rúnu og Ragnari. Hún er með
hríðir með þriggja mínútna
millibili. fíað eru sex ljósmæð-
ur á vaktinni og hver þeirra
sinnir einni konu. Að auki eru
fæðingarlæknar til taks. Þeir
eru líka allir konur.
„Það eru nú nokkrir ungir
karlmenn í framhaJdsnámi í
fæðingarlækningum eins og
er,“ segir Sigrún vongóð.
10.40
Inni í vaktherbergi ljósmæðranna sitja tvær ljós-
mæður og skrifa skýrslur og spjalla saman um liðan
kvennanna sem bíða fæðingar. Á veggnum er sér-
stakur útkallshnappur, rauður að lit, ínm i glæru
hulstri sem þarf að lyfta til aðgetaþiystahanm
,Hann er notaður í neyðartilvikum, utskynr
Guðrún. „Þá hlaupa allir beint inn a skurðstofu; ljos- ^
mæður, sérfræðingur á fæðingardeild, deildarlækn-
ir einn barnalæknir, tveir skurðhjukrunarfræðmg
ar, tveir svæfingarlæknar og einn svæfingarhjukrun-
Hnappurinn er ekki notaður nema á tveggja til
þriggja mánaða fresti. Allt er kyrrt nema emstaka
hamarshögg heyrast frá smiðunum tveimur.
Stund milli stríða
Ljósmæður fara yfir
skýrslur i vaktherberg-
Tveir hlaupa inn á bráðaher-
bergi við hlið skurðstofunnar
tilað undirbúa endurlífgun
barnsins - efþarf. Allt er til-
búið eftir aðeins nokkrar sek-
úndur. Þeir standa tilbúnir að
taka við barninu; horfa stift á
skurðstofudyrnar - og bíða.
Ekkert hreyfíst.