Akranes - 01.06.1947, Qupperneq 3

Jónmundur Gíslason, skipstjóri.
BÆJARÚTGERDÁ AKRANESI
Svo sem getið var um í síðasta blaði,
verður hér nánar sagt frá hinum nýja
togara hæjarins „Bjarna Óla]ssyni.“
Hann kom hingað til bæjarins 29. júlí
s- 1., beina leið frá Englandi, eftir tæpa
þriggja sólarhringa siglingu. Skipið var
sniíðað í Aberdeen. Það er hið fegursta og
fullkomnasta að sjá, og gekk 13V2 mílu í
reynzluför, og að jafnaði 12*4 mílu á
lieimleiðinni.
Þetta kvöld var gott veður, og þegar
skipið lagðist að hafnargarðinum var þar
mikill mannfjöldi saman kominn til þess
að fagna því. Fór þar fram móttökuathöfn,
þar sem þeir héldu ræður af skipsfjöl, for-
seti bæjarstjórnar, bæjarstjóri, Guðlaugur
Einarsson, og skipstjórinn, Jónmundur
Gíslason. Að ræðu skipstjórans lokinni
kauð hann öllum viðstöddum að skoða
skipið, sem þegar var vel þegið. Þótti öll-
um það mikið og vandað.
Síðar um kvöldið hafði bæjarstjórn boð
mm á Hótel Akranes fyrir skipshöfn,
kæjarstjórn, útgerðarstjórn og hafnar-
nefnd. Sátu það um 60 manns. Þar fluttu
þ°ir ræður, Jón Sigmundsson, Hálfdán
Sveinsson og Pétur Ottesen. Að því loknu
Var stíginn dans um stund. Fór hóf þetta
Vel og ánægjulega fram.
Htgerðarstjórn skipa þessir menn: Þor-
geir Jósefsson, formaður, Jón Sigmunds-
son og Guðmundur Sveinbjörnsson. Bók-
kald skipsins verður í skrifstofu bæjarins.
Skipið ber yfir 4000 kit af isuðum fiski.
Hér fer á eftir ræða forseta bæjarstjórn-
AKRANES
ar, Ölafs B. Björnssonar, er hann flutti af
skipsfjöl, við komu skipsins til Akraness:
„Góðir Akurnesingar,
útgerðarstjórn, skipstjóri og skipshöfn.
Þegar Alþingi og ríkisstjórn tók þá á-
kvörðun, að láta byggja fyrir Islendinga
um 30 nýtízku togara í Englandi, var bæj-
arstjórnin þegar ráðin í því, og sammála
um, að gera ítrustu tilraunir til að bær-
inn gæti eignast og haldið úti einu af þess-
um skipum, sem óumdeilanlega marka
timamót í fiskveiðasögu vorri. I þessum
skipakaupum felst stórfelt framtak og
langþráð takmark útvegsmanna og allrar
þjóðarinnar. Þau uppfylla óskir vorar og
vonir hvað aflamöguleika snertir, öryggi
og aðbúnað skipshafnar, og taka í heild
sinni fram öllu því er áður þekktist um
byggingu og búnað togara.
f dag er þessi ósk og áform Akurnes-
inga orðið að veruleika. f dag, á þessari
stundu, fögnum vér öll þessu fullkomna
fleyi. Yér bjóðum það og skipshöfnina
hjartanlega velkomið og vonum að gæfan
fleyti því og skipshöfn þess og forði frá
öllu grandi.
Eins og það er vitanlegt, að þessi skip
marki tímamót í íslenzkri fiskveiðasögu,
vonum vér að þetta skip marki tímamót
í sögu vors kæra bæjar, til margvíslegra
bjargráða og blessunar í bráð og lengd.
Margra hluta vegna er þetta skip því á
sérstakan hátt óskabarn allra bæjarbúa,
lika þeirra Akurnesinga, sem búa utan-
bæjar.
AKRANES
VI. árg. — Júní—júlí 1947 — 6,-—7. tbl.
Útgefandi, ritstjóri og ábyrgÓarmáSur:
ÓLAFUR B. BJÖRNSSON
AfgreiSsla: MiSteig 2, Akranesi.
PRENTAÐ 1 PRENTVERKI AKRANESS H. F
Við þessa ákvörðun bæjarstjórnarinnar
og mikilsverða átak, er tengt viðsýni henn-
ar og trú á framtíð fiskveiðanna, með
hinni fullkomnustu tækni vorra tíma.
Einnig og ekki síður trú á þennan bæ, og
framtíðarfólk hans, og hvatning til þess,
um að vera ekki seinastir allra, að tileinka
sér og starfrækja enn fullkomnari tæki á
livaða sviði sem er, þegar framtak, vísindi
og listir — hvert út af fyrir sig eða sam-
eiginlega — færa oss feti framar en nú
stöndum vér, þ. e. hver kynslóð.
★
Heiti þessa bæjar er bundið við frjó-
samt land og ræktað. Fyrir sagnritun
Sturlunga vitum vér með vissu, að hann
var meira en að nafninu til frægur fyrir
kornyrkju á fyrstu öldum Islandsbyggðar,
en í voru minni fyrir kartöflurækt.
Ekki liðu margar aldir þar til hér hófst
útræði allmikið, og hefur síðan meira og
meira verið horft til sjávar, þótt aldrei
hafi með öllu slitnað tengsl milli moldar
og miða. Vonum vér að það verði aldrei
með öllu, því slíkt samband eykur fremur
en eyðir, þroska, manngildi og þeim eðlis-
kostum yfirleitt, sem öllum er hollt að
leggja rækt við.
★
Það er engin tilviljun að þessu glæsta
skipi var valið nafnið Bjarni Ólafsson. -—-
Hann var framsækinn dugnaðarmaður og
fengsæll, dáða- og drengskaparmaður. —
Honum var hvort tveggja í senn sýnt um
að nota sér áunna reynzlu og það vald og
viðgang, sem ný tækni hefur á framfarir
og framleiðslu þjóðanna. Sem ungur mað-
ur „braut hann í blað“ hjá Akurnesing-
um, er hann sem foringi nokkurra jafn-
alldra sinna byggði fyrsta dekkaðan mót-
orbát, — sem.þá þótti mikið skip, — sem
miklir möguleikar voru þegar við bundnir,
enda varð fljótlega sjón sögu ríkari. Þetta
fyrsta skip Bjarna og þeirra félaga hét
„Fram.“ Það var réttnefni. Fól í sér fyrir-
heit, og var sannarlega táknrænt upp á
beina braut Bjarna, sem stórhuga forystu-
manns, um stöðugt stærri og fullkomnari
skip, til lengri sóknar og meiri fanga, á
vegum þess atvinnuvegar, sem hvort
tveggja er lífæð vor og lyftistöng, til efna-
legrar farsældar og frelsis þjóðar vorrar.
63