Dagblaðið Vísir - DV - 28.04.2004, Blaðsíða 15

BV Fréttir
MIÐVIKUDAGUR 28. APRÍL 2004 15
Alþjóðleg kattasýning
Gulbröndóttur högni
Smáhundadeildin ætlar að hittast
verður haldin í Reiðhöll Gusts í Kópavogi á
laugardag og sunnudag. Þrír dómarar dæma en
það eru þær Eiwor Andersson frá Svíþjóð sem
dæmir allar tegundir, Ursula Loose frá Þýska-
landi sem dæmir tegundaflokka I, III og IV og
Eva Porat frá Svíþjóð sem dæmir tegundaflokka
I og II. Áhugamenn um
ketti eru velkomnir
en á sýningunni
má sjá margar
tegundir sem
ekki sjást á göt-
unum dags dag-
lega.
Hann er einkar Ijúfur
og góður þessi fjög-
urra mánaða högni
og gæti verið góður
með hundi því hann
kann vel við þá.
Hann er ekki síður
Ijúfur við börn og er
fjörugur og
skemmtilegur. Hann
vantar heirnili sem
allra fyrst og þeir
sem vilja taka hann
að sér hafi sam-
band við Kattholt.
Bergljót Davíðsdóttir
skrifar um dýrin okkar í
DVáhverjum
miðvikudegi. bergijot@dv.is
í Sólheimakoti þriðjudaginn 4. maí kl. 19.00. Farið
verður í göngu, kaffi drukkið og spjallað á eftir.
Þeir sem sjá sér fært að koma með eitthvað
með kaffinu endilega geri það en deildin býð-
ur upp á kaffið. Gaman væri að sem flestir
létu sjá sig því hundarnir hafa svo gaman
af leik við sína líka.
Kynþroska tíkur
Hæ. Ég er að velta fyrir mér
hvenær tíkín mín verði kyn-
þroska en hún er 5 mánaða í
dag. Sé ég það örugglega svo
ég geti passað að hún verði
ekki hvolpafull?
Daníel
Svar
Sæll Daniel
Tíkur verða að jafnaði kynþroska
á aldrinum 6-10 mánaða, tíkur af
smáhundakyni heldur fyrr en
stórar tíkur. Venjulegast tekur
eigandinn eftir því að tíkin virðist
þrífa heldur meira að aftan en
venjulega og þegar nánar er að
gáð eru ytri kynfæri þrútin og
það blæðir frá henni. Gangferill
tíkarinnar er 5-7 mánuðir, en
gangmálið 3 vikur. Það skiptist í
blæðingartímabil sem er 7-10
dagar.egglosunartímabil 7-10
dagar, eftirgangmál 2 mánuðir og
hvlldartímabil 3-4 mánuðir.Tíkin
er einungis frjó á egglosunar-
tímabilinu, svo venjulegast er
engum vandkvæðum bundið að
passa hana vel á þeim tíma. Þegar
tík er lóða þarf að gæta hennar
vel, ekki vera með hana lausa eða
eftirlitslausa úti.Hundar eru fljótir
að renna á lyktina af lóða tík og
þeim halda hvorki bönd né girð-
ingar. Það er góður siður að skrifa
hjá sér hvenær tlkin lóðar, því það
er ekkert gaman að ráðgera sum-
arferðalög og útilegur með lóða
tík! Óregla á lóðatimanum getur
verið einkenni um sjúkdóm sem
þarfnast meðhöndlunar.
Bestu kveðjur
Heiga Finnsdóttir dýralæknir.
Varað við
Dalsmynni
Eftir að DV greindi frá tannlausum Chi-
huahua I siðustu viku hafa margir haft
samband við okkur og sagt sögur af
gölluðum hund-
um og öðrum
svikum við Dals-
mynni.Margir
hafa nefnt að þeir
hafi keypt hunda
þaðan og talið
það sem þeir hafi
heyrt um staðinn
vera gróusögur. Þetta fólk komst að
hinu gagnstæða og vill gjarnan segja
sögu slna á slðum blaðsins til að vara
þá við sem hyggjast kaupa þaðan
hvolpa. Nær allir hafa þurft að greiða
háan lækniskostnað vegna hunda sinna
eftir að þeir fengu þá sýkta af alls kyns
kvillum frá Dalsmynni.f sumum tilfell-
um er fólk enn að greiða af raðgreiðslu-
samningum vegna dauðra hvolpa sem
dóu skömmu eftir afhendingu og í öll-
um tilfellum hafa hvolparnir verið
óhreinir, hræddir og skelfdir.
Svandís Jónsdóttir og Daði Arnaldsson týndu Snúllu. kisunni sinni, og ættleiddu
aðra. Snúlla fannst og nú leika þær sér saman og halda sér inni.
Svandís og Daði meö Snúllu og Snældu Týndu Snúllu og fengu Snældu. Þau eru ánægð með þær báðar
enda miklir dýravinir og bæði alin upp með dýrum.
„í byrjun apríl týndist litla kisan okkar og við
hófum leit og hringdum vítt og breitt tii að spyrj-
ast fyrir um hana,“ segir Svandís Jónsdóttir, sem
ásamt Daða Jónssyni býr við Hverfisgötuna i
Reykjavík.
Þau Daði fengu kettlinginn í haust, þegar þau
fluttu í íbúð við Hverfisgötuna. Þau voru alsæl
með kettlinginn, sem þau kalla Snúllu. „Við
urðum fljótt hrædd um að eitthvað hefði komið
fyrir Snúllu og mamma sem sá kisu á heimasíðu
Kattholts, sem líktist henni í útliti og var munað-
arlaus, benti okkur á hana. Við ákváðum því að
fara upp eftir og skoða hana og féllum alveg fyrir
henni. Hugsuðum með okkur að ef Snúlla Útla
fyndist ekki hefðum við þá í það minnsta aðra líka
henni. Við vorum rétt komin með hana inn um
dymar þegar Snúlla birtist á ný.“
Svandís segir Snúllu hafa verið auma þegar
hún kom heim en að öllum líkindum hafi hún
ekki farið langt. „Við höldum að hún hafi aldrei
farið úr húsi, heldur að-
eins fram á stigagang og
falið sig þar. Hún hefur
verið hrædd því hún
þekkir ekkert annað en
íbúðina. Hún var alveg
þurr en úti var rigning.
Það urðu fagnaðarfundir
og þeim kom strax vel
saman en nýju kisuna
kölluðum við Snældu,"
segir hún.
Fljódega eftir að Snælda kom á heimilið veikt-
ist hún og fékk svokallað Kattholtskvef. Snúlla
smitaðist og þær urðu báðar veikar og vildu ekk-
ert borða. Dýralæknirinn skoðaði þær og taldi
veikindin ekki lífshættuleg. Daði og Svandís möt-
uðu þær með sprautu og nú eru
þær báðar við hestaheilsu. „Þeim
kemur mjög vel saman og leika sér heilmikið. Þær
fá ekki að fara út og við gætum þess vel að þær
komist ekki fram á gang,“ segir hún en bætir við
að hún hafi aldrei tekið þá áhættu að hleypa þeim
út á meðan hún búi við Hverfisgötuna. „Það er
alltaf verið að aka á kettí og þegar við vorum að
spyrjast fyrir um Snúllu þá sagði lögreglan okkur
einmitt að það hafi verið ekið á kisu við götuna,
ekki fjarri okkur. Þær vita ekki hverju þær missa af
ef þær þekkja ekki neitt annað en íbúðina. Ég get
ekki betur séð en þær séu hamingjusamar þrátt
fyrir allt,“ segir Svandís.
Það er ábyrgð að taka að sér dýr
Hugsiðfram ítímann
Marga langar að eignast
hvolp eða kettíing og sjá fyrir
sér yndisleg ungviði og átta
sig oft ekki á að þau verða ekki
alltaf h'til, sæt og krúttíeg Það
er einnig ekki síður algengt,
því miður, að foreldrar vilja
kaupa leikföng fyrir börnin
sín. Það gleymist að hvorki
kettíingar né hvolpar eru leik-
föng fyrir börn. Ábyrgir rækt-
endur láta jafnvel ekki ffá sér
hvolpa eða kettlinga ef mikið
er af litíum börnum á heimili.
Það er ekki augnabliksákvörðun að
taka að sér nýjan heimilismeðlim og
á að gerast af yfirlögðu ráði, hvort
sem um kettíing, hvolp eða eitthvað
annað dýr er að ræða. Bæði hundar
og kettir lifa aht að fimmtán ár og
það þarf að hugsa fram í tímann.
Það er ekki bara hægt að fara og láta
Dýraeigendur Það er ekki augnabliks-
ákvörðun að taka að sér nýjan heimilismeð-
lim og á að gerast afyfirlögöu ráöi, hvort
sem um kettling, hvotp eða eitthvað annað
dýr er að ræða.
lóga dýrunum þegar börnin nenna
ekki lengur að eyða tíma í þau.
Kaupið aldrei dýr fyrir börn og látið
ykkur heldur ekki detta í hug að
gera þau ábyrg fyrir þeim. Þau
er alltaf á ábyrgð foreldranna.
Það er sorglegt að heyra í fitíl-
orðnu fólki sem kaupir dýr fyr-
ir börnin sín með þeim sldlyrð-
um að þau eigi að hugsa um
þau. Láta þau lofa að fara út
með hundinn og hreinsa
kattasandinn. Hugsið því mál-
ið vel og áttið ykkur á að líttíl
hvolpur á heimilið er sama
sem eitt barnið í viðbót. Hugs-
am í tímann og ekki taka dýr
nema vera búin að tryggja hver á að
gæta þess þegar þið farið í frí. Verið
ttíbúin að fórna því sem þarf fyrir
hundinn ykkar eða köttinn og áttið
ykkur á að því fylgir kostnaður. Þið
fáið fyrirhöftiina margfalda til baka í
þeirri ánægju sem nýi heimtíismeð-
limurinn gefur ykkur.
n
n 0
ifp mm
hundurinn Hugrúu
Hún heitir Hugrún af tegundinni
Beagle og er heimilishundur að
réttargeðdeildinni Sogni Ölfusi. Eig-
andi hennar er staðarhaldarinn
Gestur Halldórs-
son sem fékk
hana gefins litía.
„Ungir krakkar
áttu hana og
höfðu ekki að-
stæður ttí að
hafa hana
áfram og því
tók ég hana að
mér,“ segir hann og viðurkennir að
hún hafi verið dálítið erfið í byrjun.
En eftír námskeið í Gallerí Voff hafi
hún orðið því sem næst prúð og
stillt. Hann segir hana ákaflega
skemmtilega og hlýðna nú orðið.
Hún átti þó ttí að þvælast í bílum
sem aka upp heimreiðina og fékk
að kenna á því þegar ekið var á
hana fyrir nokkru. Hún skrapp með
skrekkinn og passar sig eftír það.