Dagblaðið Vísir - DV - 19.08.2004, Blaðsíða 24

24 FIMMTUDAGUR 19. ÁGÚST2004
Fókus DV
Langarað
hlaupa um
nakin
Jessica Simpson getnr ekki
beðið eftir að raunveruleikaþátt-
urinn Newlyweds endi svo hún
geti farið að hlaupa um húsið
nakin. Söngkonan sem giftist
Nick Lachey árið 2002 segist vilja
smá tíma ein með manni sínum
fjarri myndavélunum. „Við erum
ekki nýgift lengur svo mér finnst
þetta orðið nóg. Þegar mynda-
vélamir hverfa munu hveiti-
brauðsdagarnir samt byrja upp á
nýtt. Það verður svo gott að
þurfa ekki alltaf að spá í hvort
myndavélarnar séu í gangi og
geta gert allt sem maður vill. Þess
vegna nakin.“
Justin í
Suður-
ríkjarokkið
Justin Timberlake segir að
næsta plata sín verði gerð undir
áhrifum frá Suðurríkjarokkbönd-
um á borð við Lynyrd Skynyrd og
Allman-bræðrum. í viðtali við
tímaritið GQ segir hinn 23 ára
söngvari að hann muni ekki taka
þátt í endurkomu fyrrum félaga
sinna í strákabandinu ‘N Sync.
Þess í stað ætlar hann að einbeita
sér að næstu plötu sem fylgja á
eftir velgengni þeirrar fyrstu,
Justified. „Kannski
að ég prófi smá
Suðurríkjarokk,
skilurðu? Prófi
hvemig það
I virkar," sagði
söngvarinn,
flottur á því
sem fyrr.
Madonna 46 ára
Madonna tók sér frí frá tón-
leikaferð sinni til að fagna 46 ára
afinælisdeginum með eiginmanni
sínum Guy Ritchie.
■. Söngkonan var
* ánægð og afslöppuð
þegar hún mætti í
næturklúbbinn
Sketch í London
íklædd skærrauðum
kjól. Hún hafði und-
irbúið sig fyrir kvöld-
ið á mánudeginum
með því að fara í
heilsulind með
nokkxum vinum sín-
um. Um helgina hafði Madonna
leikið á tvennum tónleikum í
Manchester og þurfti greinilega á
smá afslöppun að halda. Aðdá-
endur Madonnu mundu vel eftir
afmæli hennar og sungu afmælis-
sönginn fyrir hana á tónleikunum.
Islenski dansarinn
hræðist ekki neitt
Ema Ómarsdóttir dansari hefúr
verið búsett erlendis sfðustu 11 árin.
Þrátt fyrir að hafa byrjað seint í dans-
inum hefur hún náð ótrúlega langt og
hefúr náð að skapa sér nafn sem
dansari í Evrópu. Hún segist alltaf
hafa verið spriklandi en ákvað ekki að
fara í Listdanskólann fyrr en hún var
17 ára á meðan flestir byrja þar um 10
ára aldur. íslendingum gafst tækifæri
á að fylgjast með Emu á Listahátíð
Reykjavíkur en hún hefúr ferðast víða
með Jóhanni Jóhannssyni í verkinu
IBM1401. Einnig var hún ein af stofii-
endum Dansleikhússins með Ekka
sem fékk Grímuna í hitteðfýrra fyrir
verkið Eva 3(í þriðja veldi).
„Ég var búin að vera í allskonar
dansi áður en ég ákvað að gera eitt-
hvað við þennan draum minn og læra
nútímadans. Nú er ég búin að búa í
Bmssel í níu ár en þar á undan var ég
í tvö ár í Rotterdam," segir Ema sem
er31 árs.
Hún er afar ungleg í útliti og virðist
ekki deginum eldri en 25 ára. Hún
segir að krakkalega útlitið hafi hún
fengið í arf en vissulega eigi dansinn
sinn þátt í því. „Þetta er samt að
mörgu leyti sÚtandi starf en ég hef ver-
ið heppin. Lykillinn er að halda góð-
um anda í hópnum en það er mikil
samkeppni og stress í þessum heimi.
Samkeppni getur þó alveg verið góð í
hófi og jákvæð samkeppni er nauð-
synleg."
Brussel er mekka nútímadans-
ins
Ema býr í Bmssel ásamt belgíska
kærastanum sfnum Frank Pay. Þótt
hún sé heima hjá honum öllum
stundum leigir hún samt sína eigin
íbúð. „íbúðin mín er alltaf tóm sem er
synd og skömm enda ætlum við
kannsld að fara að búa saman. Það er
bara svo gott að hafa sinn eigin stað
þegar maður er í þessari vinnu. Stað
sem maður getur flúið á. Svo getur vel
verið að við kaupum hér á fslandi en
ég vil ekki flytja heim alveg strax.
Draumurinn er að geta verið hér hluta
ársins og svo í Bmssel hinn hlutann.
Síðustu árin hefur Bmssel verið
mekka nútímadansins svo þar er
mjög gott að vera."
Ema hefur fengið nóg að gera þótt
hún hafi ekki verið fastráðin og nú er
svo komið að hún þarf að hafna
„Allir eru afar spennt-
ir þegar þeir heyra að
maður sé frá íslandi
og tala um „volcano
power". Fólk líkir
manni við náttúruöfl-
in sem er fyndið og
skemmtilegt."
mörgum tilboðum. „í þessum af-
markaða dansheimi er ég búin að
skapa mér nafn þannig að ég á auð-
velt með að finna vinnu. Ég hef líka
verið heppin með fjölmiðlagagnrýni
og fengið fallega umfjöllun sem hjáip-
ar mikið. En aðalástæða velgengninn-
ar er náttúrulega vinnan sjálf.
Ástríðan er nauðsynleg
Frank er tónlistamaður en hefur
unnið í leikhúsi og samið tónlist fyrir
dans- og leiksýningar. „Við höfum
unnið mikið saman, hann séð um
tónlistina og ég dansinn, en nú er
þetta orðin algjör samvinna og engin
mörk. Hann býr til dansspor og ég
syng og glamra á gítar þótt dansinn sé
náttúrulega mitt aðalsvið og tóniistin
hans."
Þau hafa ferðast um Evrópu með
verkið Bacterial Tour með hópnum
Poni. „Þetta byijaði sem rokk/pönk-
/elektrónik-band en við höfum þróað
þetta yfir í einhverskonar sýningu. Við
byrjuðum á þessu í gríni en þetta virk-
aði svo vel að við ákváðum að þróa
þetta áfram. Eftir að hafa unnið þetta
í nokkrum skrefúm erum við búin að
ferðast með sýninguna víða um Evr-
ópu."
í verkinu er tónlistin í aðalhlut-
verki en öðrum listgreinum er einnig
blandað inn í. „Þama em allir í öllu og
öllu blandað saman og svo sjáum við
hvemig útkoman verður. Þetta er
mikil tilraunastarfsemi enda tökum
við öll saman þátt í að skapa sýning-
amar. Þótt ég sé ekki leikstjóri eða
danshöfúndur þá er ég líka í að skapa
leiklistina og dansinn. Þetta er mjög
gaman og mjög skapandi," segir Ema
og bætir við að maður verði að hafa
mikla ástríðu til að þetta sé mögulegt.
„I raun og vem verður maður bara að
þora að gera sig að frfli. Maður er alltaf
að berjast við feimnina en maður
verður bara að taka sénsinn og prófa."
Poni-hópurinn heldur áfram
ferðalagi sínu á næstu mánuðum og
verður meðal annars með sýningar á
góðum stöðum í Belgíu, Frankfurt,
Amsterdam og París. Ema er einnig
að vinna með öðrum hópi að verkinu
Foi. Daginn efdr að hún yfirgefur fs-
land er hún rokin af stað til Stokk-
hólms og síðan til Slóveníu með ís-
lenska dansflokknum. „Ég er búin að
ferðast um allan heiminn þótt við för-
um mest um Evrópu. Maður fær að
kynnast ýmsum löndum þótt þetta
séu alltaf frekar stuttar ferðir og lítill
tími sé til að skoða sig um."
Semur verk fyrir íslenska dans-
flokkinn
Ema segir að draumurinn sem
hún átti áður en hún flutti út til að
læra hafi fyrir löngu ræst. Hún sé
komin miklu lengra en hún hafi
nokkum tímann þora að vona. „Ég
bjóst aldrei við að vera í þessum spor-
um sem ég er í í dag. Ég er mjög
ánægð og reyni bara að njóta hvers
verks þótt ég hafi ekki tíma til að gera
allt sem mig langar. Nú er ég að vinna
að verki fyrir íslenska dansflokkinn í
samvinnu við slóvenskan leikstjóra.
Ég ætla að reyna að vinna með þeim
eins og ég hef verið að gera þannig að
allir séu með í að skapa. Það er dálíúð
nýtt fyrir mér að vera með svona stór-
an hóp enda er ég yfirleitt bara minn
eigin boss en það verður spennandi
að sjá hvað gerist."
Éma vonast til að geta verið í dans-
inum sem lengst en ef ekki þá er
margt annað sem hana langar að
gera. „Það er alveg hægt að vera í
dansi til sjötugs þótt maður sé ekki
hoppandi um gólfið. Við aldurinn
breytist lireyfingarmynstrið, maður
nær að þroskast og fer kannski meira
yfir í að semja. Margar bestu sýningar
sem ég hef séð em sýningar fólks sem
er komið yfir fertugt og fimmtugt. Þau
em kannski ekki að hoppa fimm
metra upp í loftið en það er svo margt
annað sem lfkaminn getur túlkað.
Núna er ég í mjög kraftmiklum dansi
og reyni að skapa minn eigin stíl og
finna hvað það er sem hæfir mínum
líkama. Ég geng oftast út frá dansin-
um en ég hef líka verið að nota rödd-
ina sem mér finnst mjög spennandi.
Með Poni nota ég röddina mjög mikið
og nota hana gróft, alveg út í
dauðarokk og svo afúir út í mjúk
hljóð. Röddin er náttúrlega bara vöðvi
svo það er gaman að sjá hvað hreyf-
ingamar gera fyrir röddina og hvað
röddin gerir fyrir hreyfingamar. Það
er alltaf eitthvað nýtt sem maður upp-
götvar þegar maður spáir í þetta."
Stolt að vera frá Islandi
Rætur Emu liggja hér á landi þótt
hún segist vera að fara heim þegar
hún fer til Belgíu. Hún er stolt af upp-
runa sínum og segir hann hafa í
mörgum tilfellum hjálpað henni að
koma sér áfram.
„í Bmssel er mikil gróska og til-
raunastarfsemi og ég tilheyri þeim
hópi sem prófar hlutina. En svo er það
lflca eitthvað við að vera íslendingur
sem fær fólk til að telja mann svolítið
sérkennilegan. Mér finnst ég rosalega
heppin að vera héðan, það er eitthvað
við það að hafa alist hér upp. Ég veit
ekki alveg hvað það er en það er eins
og maður sé einhvem veginn ekkert
hræddur við neitt. Þótt maður sé
kominn til útlanda hagar maður sér
bara eins og maður sé heima hjá sér
og það hefur hjálpað mér mikið. ís-
land er lflca dálítið inn þessi árin. Allir
em afar spenntir þegar þeir heyra að
maður sé frá íslandi og tala um
„volcano power". Fólk lfldr manni við
náttúmöflin sem er fyndið og
skemmtilegt." indiana@dv.is
Skellum smá sushi á grillið
Ég hef ekki orðið svo frægur að
spila fyrsta Way of the Samurai-
leikinn og hef ekki mikið spilað
svona roleplay-leiki yfirleitt. En ég
er algjör sökker fyrir öllu svona
japönsku þannig að ég ákvað að slá
til og reyna að upplifa smá Kuros-
awa-ffling.
Maður tekur sér hlutverk svelt-
andi stríðsmanns sem kemur inn í
bæinn Amahara við endalok blóm-
legs tímabils í Japan. Maður þarf að
vinna sér inn pening hjá ýmsum að-
ilum og getur kosið um að gerast
löglrlýðinn borgari eða ribbaldi sem
níðist á fólki. Maður ráfar svo um
göturnar og tekst á við það sem
verður á vegi manns. Inn í þetta
blandast svo söguþráður sem hefur
fjölmarga mismunandi enda sem
endurspegla þær ákvarðanir sem
þú hefur tekið í leiknum.
Helsti galli leiksins er óljós sögu-
þráðurinn og að maður veit sjaldn-
ast hvað maður á að gera til þess að
koma honum í gang. Maður ráfar
um bæinn og framkvæmir hin og
þessi verk og býður eftir að eitthvað
gerist. Það getru reynt svo lítið á
þolinmæðina en um leið getur
maður bætt persónuna sína í bar-
dagalistinni og orðsporið. Það vant-
ar eitthvað til þess að segja manni
hvaða takmark maður hefur í stað-
inn fyrir að henda manni bara út í
guðs græna náttúruna og ætlast til
að maður finni leiðina heim.
Þú getur talað við nánast allar
persónur í leiknum og lífgar það
svolítið upp á hann og gerir hann
aðeins fjölbreyttari. Einnig geta svo
svör fólksins breyst eftir því hvernig
orðspor þú hefur fengið.
Bardagakerfið er ffekar gott og
það besta við leikinn. Þú lærir ný
brögð því oftar sem þú berst og svo
eru sverðin sem þú notar mismun-
andi og hafa sín trikk lflca. Átökin
eru blóðug og hressileg og hægt er
að taka töffarann á þetta og drepa
andstæðingana með einu höggi
eins og Toshiro Mifune var svo van-
ur að gera í myndum sínum. Það
böggaði mig stundum að ég gat ekki
kosið þann andstæðing sem ég vildi
leggja til atíögu við þegar ég var um-
kringdur, í staðinn varð ég að klára
hvem og einn um sig.
Grafflc er til fyrirmyndar. Meira
er lagt í aðalpersónurnar en hinn al-
menna borgara en það var kannski
hinn takmarkaði persónuíjöldi sem
dregur svolítið úr mannfjölda-áhrif-
unum.
Myndavélin gat stunduð orðið til
trafala en það gerðist ekki oft.
Wayofthe
Samurai 2
(PS2/Hlutverka-
leikur)
★ ★★
| f,i‘)y5tatjon,c?
Tölvuleikir
Róandi japönsk tónlist er undir
leiknum mestallan tímann en hún
verður aðeins hressari þegar átök
brjótast út en umhverfishljóðum
em svolítið ábótavant. Leiklestur er
reyndar alveg skelfilegur.
Þetta er ágætur leikur sem getur
tekið ansi langan tíma ef maður veit
ekki hvað maður er að gera en and-
rúmsloftið í honum er hressandi og
nær að draga mann inn í þennan
samurai-ffling ef maður leyfir hon-
um það.
Ómai öm Haúksson