Jólagjöfin - 24.12.1921, Blaðsíða 57

Jólagjöfin
55
heyra sama sálminn og í dag, -— og í sál herinar rís lofsöngnr.
Hún fellur á kné viS hliS frændkonu sinnar og af vörunum
líSur lofsöngurinn:
— Önd mín lofar Drottinn!--------
í herberginu veröur hljótt — svo undarlega steinhljótt. Úti
fyrir taka stjörnurnar aS blika, og langt í fjarlægS heyrist
kind jarma, en ómurinn deyr í kvöldkyrSinni. Og brátt er þreytt-
ur líkaminn og þjökuS öndin fallin í fegins-værS.
María á þarna dýrSlega daga. Göm-lu hjónin gera alt, sem
í þeirra valdi stendur, til aS láta henni líSa sem bezt. Og svo
er þessi undursamlega bliSa í öllu viSmóti þeirra, sem María
getur ekki meS orSum lýst. ÞaS er erigu líkara en aS Zakarías
búi yfir einhverju miklu og gleSilegu leyndarmáli, svo undar-
lega virSist hann vera sífagnandi og fullur eftirvæntingar.
Einhverju sinni segir Elísabet Mariu frá hinum óvæntu og
undursamlegu atburSum, er komiS höfSu fyrir Zakarías, mann
hennar, er hann var aS gegna prestsverkum í musterinu: aS
erigill Drottins birtist honum og flutti honutn þau tíSindi, aS
GuS ætlaSi aS gefa þeirn son. Og frásögnin bar þaS meS sér,
aS Elísabet hafSi ekki meira en svo trúaS því, aS slíkt krafta-
verk gæti orSiS, og þess vegna vel skiliS efasetnd Zakaríasar.
— ESa finst þér þaS ekki eSlilegt, Maria, aS viS, gömlu
hjónin, ættum bágt meS aS leggja trúnaS á þennan uridarlega
boSskap? Og þó trúSi eg því reyndar — ei} aSallega sökum
tákns þess, er GuS gerSi á manninum mírium, er hann svifti
hann máli, unz loforSinu væri fullnægt; annars hefSi eg varla
getaS lagt á þaS fullari trúnaS.
Maria leit til hennar samsirinandi. ÞaS var undarlegt, hví-
lík breyting var aS verSa á henni sjálfri þessa daga. Hvert
sinn, er frændkona hennar talaSi um GuSs vilja, fanst henni
sem eitthvaS gott og göfugt væri aS þroskast í sál hennar. ÞaS.
sem hugurinn hafSi áSur hnotiS á, sem óvissu, varS henni riú
æ ljúfara, ljósara og ákveSnara.
Hún hugsaSi um gömlu konuna: hvernig útkulnuSu vonirnar
hennar voru nú alt í einu lifnaSar á riý, og hún undraSist al-
mætti GuSs. Hver var tilgangur hans meS þessu? Hvers vegna
var hann aS kveikja nýtt líf meS þessum gömlu manneskjum?
Var þaS aS eins til aS gleSja þau? ESa var þaS ekki öllu