Jólagjöfin - 24.12.1923, Side 23

Jólai/jöfin
21
aS þurka þaS aftur. Eg heyri ekki betur en þú sért skjálf-
andi, svo þér veitir ekki af a'ö láta þér hlýna. Svona nú, kofndu
inn drengur minn.“ Hálfdán hjálpaöi Arnaldi úr kápunni og
hengdi hana upp í anddyrinu, tók síSan í hendina á honum
og leiddi hann inn í stofuna, og vísaSi honum til sætis skamt
frá ofninum.
ÞaS var vel heitt í stofunni og Arnaldur fann hitann leggja
um sig allan i gegn um rennvot fötin. Og þæginda-ró lægSi
öldurótiS í sál hans og dró úr sársaukanuum, sem hafSi vakn-
aS í sál hans á leiSinni viS hugsunina um ástvinamissirinn
og einstæSingsskapinn. ÞaS var langt IsíSan, honurn hafSi
liSiS svona vel.
Arnaldi fanst eins og hann væri kominn inn i alt annan
heim en hann átti aS venjast. Hann hafSi aldrei komiS inn
i svona skrautbúna stofu. Fyrir gluggunum héngu þykk, dökk-
rauö tjöld, og á milli glugganna stóS skrautsmíSaS skrifborS.
og á því voru nokkrar bækur og smámyndir í umgerS. Á
því miöju stóS fallegur borölampi meS rósrauöri ljóshlíf. En
á þjlinu yfir borSinu hékk stórt málverk af Þingvöllum, eftir
íslenskan málara. Nokkur önnur málverk héngu her og þar
í stofunni; öll eftir íslenska listamenn. Á miöju gólfi stóö
sporöskjulagaS ItorS og á því silfruö kortaskál, full af kort-
um og nafnmiSum. Kringum boröiS stóöu sex stólar og gegnt
boröinu undir hliöinni var legubekkur. Margt fleira var í
stofunni, sem vakti itndrun Arnaldar, og sem hann haföi ald-
rei séö áöur. Honurn varö í huganum aS bera santan þessa
fallegu stofu og litla, málaöa loftherbergiö sitt heima hjá
frænku sinni nteS litla járnrúmiö, sem hann svaf í, og kass-
ann, sem hann notaöi bæSi fyrir borö og stól, þegar hann
þurfti þess meö. Já, hvilíkur munur.
Hálfdán haföi setiS viö boröiö og veriö aö skrifa. En nú
stóö hann upp og lauk upp litlum skáp, sem stóö í einu horni
stofunnar, og sem Arnaldur haföi ekki tekiö eftir fyr, og
tók út úr honum postulinsdisk meö eplum og appelsínum.
Svo tók hann einn stólinn frá boröinu, færSi hann aö hliö-
inni á Araldi og setti diskinn á hann, svo bauS hann drengn-