Jólagjöfin - 24.12.1923, Blaðsíða 26

24
Jólagjöfin
hjá honum alt kvöldiö. Hugurinn komst á flug við bá til-
hugsun. En hvaS frænka hans var lengi aö bera á boríSiö.
Þegar Arnaldur var búinn aS boröa, baö hann frænku sina
um leyfi til þess að fara út og vera hjá kunningja sínum
um kveldiS. Hverjum nefndi hann ekki. Þegar leyfi'ð var feng-
iS, smeygSi hann sér í kápuna sina og hljóp út á götuna. VeS-
ur var allbjart, en nokkuS frosthart. í kring voru dökkir
klakkabakkar, en kollheiSur uppi og stjörnubert.
Þegar Arnaldur kom aS húsi prófessorsins, lauk hann upp
dyrunum og gekk inn í anddyriS og klæddi sig þar úr káp-
unni. SíSan drap hann á dyr á skrifstofunni.
„Kom inn,“ var sagt fyrir innan.
Arnaldur lauk upp dyrunum. En þaS var svo bjart í stof-
unni, aS hann gat varla litiS upp fyrst eftir aS hann kom inn.
Hálfdán stóS upp frá skrifborSinu, þar sem hann hafSi
setiS og veriS aS lesa, og gekk brosandi fram aS dyrunum
á móti drengnum.
„Gott kvöld og gleSileg jól,“ sagSi Arnaldur og rétti pró-
fessornum hendina.
„GleSileg jól, drengur minn, og vertu velkominn. Mér þykir
vænt um, aS þú komst, því eg sit hér einn og læt mér leiSast.
GerSu nú svo vel og fáSu þér sæti einhversstaSar og reyndu
aS gera þig heimakominn. Þegar þér er fariS aS hlýna, þá
kveiki eg á jóltrénu og viS reynum aS gera okkur kveldiS
skemtilegt. Þarna á borSinu eru myndabækur, sem þú getur
skoSaS, ef þú vilt. Þykir þér annars nokkuS gaman aS bók-
um?“
„Já, mér þykir mjög gaman aS bókurn, en eg hefi svo lítinn
tírna til aS lesa,“ sagSi Arnaldur og settist þegar viS bæk-
urnar.
Arnaldur leit yfir stofuna. Hún var lík og um kvöldiS, þeg-
ar hann kom þar fyrst, nema nú var rniklu bjartara í henni,
því auk borSlampans logaSi á stórum hengilampa í miSri
stofunni, og svo loguSu nokkur kertaljós hér og þar í stof-
unni. Á borSinu stóS lítiS grenitré og var þaS alt alþakiS
nieS allskonar jólatrésskrauti, og á því héngu margir mislitir