Jólagjöfin - 24.12.1923, Blaðsíða 38

3Ö
Jólagjöfin
Fram af fossinum ruddust jakarnir í sífellu og hló'öust
í garöinn, sem þegar hafði myndast, og óx nú hættan sem
drengirnir voru í með hverju andartaki. Það gat ekki liðið
á löngu áður en jakagarðurinn spryngi og ryddist fram, og
•þá var með öllu vonlaust urn að drengjunum yrði bjargað.
Fólkið, sem á þetta horfði, æpti og hljóðaði. Konurnar
hvöttu mennina til þess að reyna að bjarga drengjunum, eu
enginn gaf sig frarn til þess. Flestir voru þeir fjölskyldumenn
og voru ófúsir til að hætta lífinu fyrir aðra. Faðir drengjanna
var þarna ekki viðstaddur. Hann hefði ef til vill freistað þess.
En móðir þeirra A'ar þarna.
— Bjargið þið þeim! Bjargið þið þeim! hrópaði hún í sí-
fellu. En enginn gerðist líklegur til þess.
— Það færi að hlaupa út í opinn dauðann, að reyna slíkt!
mælti gamall maður í hópnum.
„Eigum við þá að horfa á þá farast og hafast ekkert að?“
„Er nokkur bót að því, að fórna fleiri mannslífum? Við
skulum þakka guði fyrir, að svo margir drengjanna komust
þó af. En auðvitað er öllum frjálst að tefla á hættuna."
Þá kom þar að hár maður og alvarlegur, og gekk hvatlega.
Það var hann, — ,,krákan“, — sem enginn virt'i iengur neins,
og hann ruddi sér fyrirhafnarlítið leið gegnum þyrpinguna.
„Ef eg skyldi drukna, þá biö eg ykkur að skila kveðju
til hennar móður minnar, og því með, að eg deyi öruggur
og ókvíðinn, því eg er kominn í sátt við Guð,“ mælti hann
í alvöruróm. Og áður en nokkrum hafði til lrugar komið,
hvert var áform hans, hóf hann sig upp og hljóp út á ísinn.
Fólkið hélt niðri'í sér andanum. Enginn mælti orð frá munni.
Það var sem úr þeim drægi allan mátt. Drunurnar í fossinum
létu í eyrum sem tryllingslegur hæðnishlátur. Og sífelt brun-
uðu fram af honum nýir og nýir jaka-flákar, sem hlóðust á
stifluna og juku áhættuna. Smádrengirnir tveir voru hættir
að hljóða; þeir sefuðust, þegar þeim varð ljóst, að ekki var
vonlaust um hjálp. En „krákan“ hoppaði af einum jakanum
á annan, og hraðaði sér svo sem unt var. Oft lá við, að hon-
um yrði fótaskortur á votum og glerhálum jökunum. En hon-