Bræðrabandið - 01.11.1977, Síða 12

allri sinni fegurð og með að setja manninn og konuna
í paradís? Við höfum þegar séð að Guð óskaði að
stækka himininn. Það var hluti tilgangs hans. En
tilgangurinn var víðtækari. Hann vildi að mannver-
urnar yrðu hamingjusamar og ánægðar og hefðu
kærleikslyndiseinkunn Guðs. „Með sköpuninni var
það tilgangur Guðs að jörðin skyldi vera byggð af
verum sem með tilveru sinni yrðu sjálfum sér og
hverjum öðrum blessun og sem heiðruðu skapara
sinn.“ Prophets and Kings, bls. 500. Það var ætlun
Guðs og tilgangur að þessi fjölskylda skyldi vaxa og
lifa saman í friði og kærleika.
Inn í þessa fullkomnu tilveru réðist eitthvað sem
við köllum synd. Syndin var ekki hluti af áformi eða
tilgangi Guðs en hann sá hana fyrir. Og meðan
syndin í dag rennur sitt ljóta skeið ringulreiðar,
ofbeldis, örvæntingar og dauða þá megum við ekki
gleyma hinum upphaflega tilgangi Guðs. Þegar fyll-
ing tímans kom yfirgaf sonur Guðs, sem skapað hafði
alla fegurð Edengarðsins, himininn og kom til heims
sem hafði verið spilltur og næstum eyðilagður af
synd. Hann kom til að gera endurreisnina mögulega.
Vegna syndarinnar var maðurinn undir dauðadómi.
Skapari og frelsari hans tilkynnti: „Ég er kominn til
þess að þeir hafi líf og hafi nægtir.“ (Jóh. 10, 10)
Hann lifði án syndar í 33 ár og dó síðan á krossinum á
Golgata svo að maðurinn gæti frelsast frá afleiðing-
um syndarinnar.
Líf hans var fyllt tilgangi. „Oss ber að vinna verk
þess er sendi mig meðan dagur er. Það kemur nótt
þegar enginn getur unnið.“ (Jóh. 9, 4). Þegar Jesús lá
í nýrri gröf Jósefs hefur lærisveinunum virst sem
tilgangur Guðs hafi verið hindraður aftur. Nú yrði
ekkert konungsríki. Leiðtogi þeirra var látinn. Það er
erfitt að gera sér í hugarlund breytinguna í tilfinn-
ingalífi þeirra þegar þeir uppgötvuðu að hann hafði
risið frá dauðum. Eftir að hann steig til himna fundu
þeir sérstaka huggun í dásamlegum orðum friðar,
fyrirheita og tilgangs sem hann hafði talað til þeirra
áður en dauðinn hafði þaggað niður í honum. „Hjarta
yðar skelfist ekki. Trúið á Guð og trúið á mig. í húsi
föður míns eru mörg híbýli. Væri ekki svo mundi ég
þá hafa sagt yður að ég færi burt að búa yður stað?
Og þegar ég er farinn burt og hefi búið yður stað kem
ég aftur og mun taka yður til mín til þess að þér séuð
og þar sem ég er.“ (Jóh. 14, 1—3). An efa hafa þeir
endurtekið þetta loforð oftsinnis meðal sín og alltaf
fundið von og fögnuð í boðskap þess. En hve það
hlýtur að hafa gagntekið hjörtu þeirra að vita að
hann ætlaði að búa þeim stað.
Það er augljóst að áform Guðs er eins og gylltur
þráður í sögu okkar litla heims. Sköpun heimsins
hafði sérstakan tilgang. Tilgangur var með fyrri
komu Krists í heiminn. För hans til föðurins hafði
tilgang. En hvað með endurkomuna? Hví átti Kristur
að koma aftur? í sannleika sagt er tilgangurinn með
endurkomunni margþættur. Við skulum athuga
nokkra þeirra.
Augljósasti tilgangurinn
Augljósasti tilgangur endurkomunnar er að taka á
móti og fara með heim alla þá sem hafa tekið við
hjálpræðinu og boðinu um veru á himnum. Þeir hafa
verið pílagrímar, útlendingar í landi óvinarins. Nú
mun hann „leiða sinn landflótta söfnuð heim aftur!“
(DM, bls. 309). „Og hann mun senda út engla sína
með hljómsterkum lúðri, og þeir munu safna saman
hans útvöldum frá áttunum fjórum, himinsendanna
á milli.“ (Mt. 24, 31). Þessi samansöfnun hinna
útvöldu er ein aðalástæðan fyrir endurkomu Krists.
Hann kemur sem uppfylling fyrirheitis síns til
hinna trúuðu allra tíma. Frá þeim degi, þegar hin
fyrstu hjón stigu sín þungu spor úr Eden, hafa
trúarinnar börn beðið komu hins fyrirheitna til að
brjóta á bak aftur vald hins vonda og leiða þau aftur
inn í hina týndu paradís. Heilagir menn fornaldar
væntu komu messíasar í dýrð sinni til að uppfylla
æðstu von þeirra.“ Sama. Enok, Job, Davíð, Jesaja,
Habbakúk og margir aðrir helgir menn og spámenn
Gamla testamentisins biðu komu hans. Lærisvein-
arnir sem stóðu á Olíufjallinu og sáu brottför hans
hlustuðu þegar endurkoma Krists var staðfest af
englunum sem sögðu: „Þessi Jesús, sem var upp
numinn frá yður til himins, mun koma á sama hátt
og þér sáuð hann fara til himins.“ (Post. 1, 11).
Þannig kemur hann sem uppfylling fyrirheita sem
gefin hafa verið, og líka sem lokauppfylling hins
örugga spádómsorðs. Ein mikilvæg ástæða fyrir end-
urkomunni er að endurreisa ríkið sem Satan tók með
ofbeldi. Koma Krists mun marka byrjun lokaatriða
endurreisnar ríkisins. Þetta sinn kemur hann ekki
sem barn í jötu, heldur sem konungur alheimsins.
Sjöundi engillinn í Op. 11 segir: „Heimsríkið er orðið
ríki Drottins vors og hins smurða og hann mun ríkja
um aldir alda“ (15. vers). Árþúsundum áður hafði
hann plantað garð í Eden. Nú reisir hann nýtt
garðríki sem kemur í stað þess sem Satan hrifsaði
undir sig. Nú mun verða að fullu reist ríki dýrðar
hans og „ríki, vald og máttur allra konungsríkja, sem
undir himninum eru, mun gefið verða heilögum lýð
hins hæsta.“ (Dan. 7, 27).
Enn annar tilgangur með endurkomunni er að
skilja sundur hina réttlátu frá hinum óguðlegu. Þeir
hafa vaxið saman eins og hveitið og illgresið en nú er
uppskerudagurinn runninn upp. Jesús talaði einnig
um þetta sem aðskilnað sauðanna frá höfrunum. „En
er manns-sonurinn kemur í dýrð sinni og allri engl-
arnir með honum, þá mun hann setjast í hásæti
dýrðar sinnar, og allar þjóðirnar munu safnast saman
frammi fyrir honum, og hann mun skilja þá hverja
frá öðrum, eins og hirðirinn skilur sauðina frá höfrun-
um og hann mun skipa sauðunum sér til hægri
handar og höfrunum sér til vinstri handar.“ (Mt. 25,
31—33). Hinum óguðlegu er eytt. Þeir munu verða
reistir við og lifa um stutta stund við endi þúsunda-
áraríkisins. Þá munu þeir hljóta lokadóminn. Synd
og syndurum mun verða gjöreytt og óvirðing synd-
12