Bræðrabandið - 01.11.1980, Qupperneq 12

skólann, var ég of þreytt og gat ekki
hugsað skýrt.
Ég var rugluð og illa undirbúin
næsta morgun þega ég var að kenna
börnunum.
Hvíldardagurinn leið og gestirnir
fóru. Þegar ég var orðin ein, settist
ég í hægindastólinn og spurði sjálfa
mig: Hvað var að hvíldardagsundirbún-
ingi mínum? Ekki var það mín sök, að
þessi vinkona mín kom, heldur ekki
óhapp sonar míns né gleymska mannsins
míns. Ég varð að ræsta húsið, gera
innkaupin o.s.frv.
Eitthvað var samt að. - Hvers vegna
beið ég með alla þessa ræstingu til
föstudagsins? Gat ég ekki eins vel
gert það á fimmtudeginum? Því þurfti
ég að koma í banka á föstudegi, eða í
fatahreinsunina? Þetta gat ég eins vel
gert á miðvikudegi. Á föstudeginum
gat ég undirbúið mat hvíldardagsins og
bakað - og svo gat alltaf eitthvað
óvænt komið fyrir.
Svo var það miðdegisverður hvíldar-
dagsins. Hvers vegna þurfti hann að
vera svo margbrotinn? Gestirnir hefðu
eins vel notið einfaldari máltíðar.
Ég lærði þarna mikilvæga lexíu.
Aldrei framar skyldi ég bíða með undir-
búning barnahvíldardagsskólans til
föstudagsins. Ég skyldi gera það á
mánudegi,þriðjudegi eða alls ekki
seinna en á miðvikudegi. Ég lofaði
sjálfri mér að gera betur í framtíðinni.
Úr Bræðrabandinu '67.
EARLY WRíTlNGS
bls.124-125
"Mér var sýnd ^ ^óend-
beir sem trúa Þvr arboðskapar,
skilji srg fra ^ . Mer var
s ‘ rssr iÆonl
sem «n»a viU^ mannasenn-
banvænt ertur, ° kenningar fra Gu
inqar sem væru þær goð.
torif slíKra “£rá sllw
Ha£i GU6 vi6 a6 standa
myrkri og viU ' lsi því sem hann
staðfastlega r f . ^ með, og fa9n
hefur gert oHKur W* er þaó vanÞoHr.an-
i sannleikanum. G -6um a vrllu-
Wadvid^g'^.ess. wr
of við neyðumsr.
uvi á samkomur
sendir hann oW^r vingað upp á fólk
þar sem viim er ^ , þar mun hann
Sa a£U vUla^. ^ |Miarnir iata
ekti varöverta okHu _ og vrd
af vernd srnnr ,y£ Avinarins, sem mun
erum þá skotsponn illra engla
sjálfur °g Vaf og draga ór mot-
myrkva huga okka g ^verfrs
stöðuaflr okkar. 3t &£ myrkrrnu.
okkur muu Þa * tum engum trma
ég sa f va á uppB?una- vrð
eytt r að hlvrs 0kkar að
megrim ekkr ley ^ a6rar brautrr,
fara þannrg r vera upptekrnn v,
beldur á ir okkar tíma, og r
sannleikann £Y a6 öðiast enn
leit að visku tr afstöðu okkar
UarlegU Þe«^“ gefid
SV° f VÍ6vrfrTuiU Se” RÍ“"
ástæður fy fið okkur. . «
ingin hefur g ekki dvalrð v
Hugurrnn getur ^ ísraeis
sannleikann sem a a Drottins, a
. nndir að stand^aar Qg hættulegar _
meðan falskenningar °góifestu þar." *
vrllur knyga a og
12