Bræðrabandið - 01.11.1980, Blaðsíða 13

SKÓLAMÁL AÐVENT-SKÓLAR
Snemma á sögu safnaðarins
varö aðventistum ljóst, og sér-
staklega foreldrum sem áttu börn
á skólaldri, að erfitt reyndist
aó vinna á móti áhrifum þeim sem
börnin urðu fyrir i rikisskólunum.
Drottinn veitti ljós i þessum
efnum fyrir munn anda spádómsins.
Skólar risu og blessun fylgdi í
kjölfar þeirra. Hvergi voru
söfnuóirnir sterkari en einmitt
þar sem skólarnir voru. Reynsla
hefur nú fengist í marga áratugi
já sums staðar i heila öld, og
blessun skólanna er greinilega
augljós.
Spilling, siðferóishrun,
heimslegur hugsunarháttur,
skemmtana- og tískufíkn, van-
ræksla á Ritningunni og kristnum
meginreglum, hrein guósafneitunar-
stefna, hávegur framþróunarkenn-
ingarinnar, sinnuleysi um and-
leg mál,andrúmsloft nútímahyggju
sem læðist utan um og inn i huga
barns og unglings, allt þetta og
mikið meira er stöóug andstaða
gegn sönnum kristindómi, sannri
kristilegri lifsstefnu. Ef vió
látum barnió mótast í slíku um-
hverfi getur þaó orðið um seinan,
eða mjög erfitt og sársaukafullt
siðar aó ætla inn á aðrar brautir.
Börnin þurfa á samstiiltu
átaki kirkju, hemilis OG skóla að
halda. Á þeim tímum sem við lif-
um á veitir ekki af þessum þrí-
hyrningi.
"Baráttan sem viö eigum í,
sem fylgjendur Krists, er ekki við
blóð og hold, heldur vió heims-
drottna þessa myrkurs,vió anda-
verur vonskunnar." (Ef.6,12).
Og "þótt vér lifum jarðnesku lifi,
þá berjumst vér ekki á jarðneskan
hátt,..þar sem vér brjótum nióur
hugsmxðar og hæó hverja, er ris
gegn þekkingunni á Guói og her-
tökum hverja hugsun til hlýðni
viö Krist." (2.Kor.10,3-5).
Páll segir einu versi siðar
"þér horfió á hiö ytra." Guö
gefi að þaó eigi ekki við um
okkur. Baráttan er um hinn innri
mann. Þar er baráttan upp á líf
og dauóa. Guð gefi okkur náð til
að tryggja innri velferð fyrst.
"Leitið fyrst ríkis hans og
réttlætis og þá mun allt þetta
veitast yður aó auki." (Matt.
6,33) .
"Treystió Drottni, Guöi yóar,
þá munið þér fá staóist, trúió
spámönnum hans, þá munuð þér gif
giftudrjúgir verða."
E . B . S .
Nýlega fór prestur einn og
kona hans i heimsókn í tvo litla
söfnuöi þar sem þau höföu starfað
fyrir tuttugu árum. Eitt af þvi
sem þau höfóu mikinn áhuga á, var
hvaó hefði oróió um krakkana í
söfnuðinum. Þessir tveir söfnuð-
ir starfræktu barnaskóla. Fimm
barnanna fóru ekki í safnaðar-
skólann. Ekkert þeirra er safn-
aóarmeólimur núna. Fimmtán börn
fóru i safnaóarskólann. Sex
þeirra eru safnaóarmeðlimir.
Fimm af þessum fimmtán fóru í
framhaldsskóla safnaóarins og eru
öll í söfnuðinum, fjögur þeirra
starfsmenn. Hinir níu sem ekki
eru safnaóarmeðlimir, fóru aldrei
í framhaldsskólann.
Spámaskólarnir voru "ætlaóir
sem vörn gegn vaxandi spillingu"
Ed,46. Hvernig er ástandið núna?
Hvað verður um börnin okkar?
13