Freyr - 01.01.1953, Blaðsíða 11

FREYR
5
Húsmœðraskólinn á Löngumýri i VallhóHii. — Ljósm.: G. K.
meira, þegar hið ræktaða land er hér þre-
faldað og fólksfjöldi í Skagafirði er tvö-
faldaður, þá verður búsæld hér miklu meiri
en í dag. En þetta, að efla eftirtekju hér-
aðsins svo að hún þrefaldist, það er auð-
veldur leikur. Mér virðist sanni næst að hér
megi fimmfalda afurðamagn á fáum ára-
tugum. Eg þekki jarðir í öðrum sveitum,
lakari sveitum en þessu héraði, þar sem
framleiðslan er tífölduð á þremur áratug-
um. Hér bíða við dyrnar möguleikar til að
tvöfalda framfærslueyri á örskömmum
tíma.
Eigi verður því neitað, að hér megi sjá
kvikt af búfé bænda á öllum tímum árs, en
þrátt fyrir það er það ósköp lítil eftirtekja,
sem hver flatareining landsins gefur, mið-
að við það er vera kynni.
Hve miklar nytjar eru það, sem hver
trunta skapar á hverjum hektara lands?
Smámunir einir.
En hvað verður þegar búið er að yrkja allt
það xæktanlegt land, sem sézt héðan frá
Arnarstapa — alla Sæmundarhlíð, Borgar-
sveit, Langholtið, Tungusveit, Blönduhlíð,
Viðvíkursveit, Hegranes og svo Óslandshlíð
og Sléttuhlíð þarna úti í fjarlægðinni?
Það veit enginn.
Og svo er gózenlandið þá ekki talið —
landið, sem Vötnin hafa skapað af fram-
burðinum úr fjöllum og drögum — Eylend-
ið, þetta bezta land af öllu góðu landi í þessu
héraði.
Lítum bara á eina samfellda spildu þessa
gózenlands — Hólminn. Þarna liggur hann
milli vatnanna. Byggður að vísu, en aðeins
nytj aður að nokkru. Hann er í álíka ástandi
og áveitusvæðin sunnanlands áður en þau
voru ræktuð með áveitum. Og sennilega er
miklu auðveldara að koma áveituvatni á
þessi lönd en þar syðra, þá hluta, sem ann-
ars ber að veita á. Sumt af landinu er þurrt,
svo að það ber að rækta til túns. En allt er
það til orðið af framburði vatna, Héraðs-