Símablaðið - 01.01.1952, Blaðsíða 8

8
5IMABLAÐIÐ

'Jrá auAtri til HeAtutA

Símablaðið kemur seinna út að þessu
sinni, en því er ætlað, og stafar það af því,
að kosning í félagsráð hófst seinna en lög
gera ráð fyrir.
Það var spá margra að hið nýja fyrir-
komulag á kosningu félagsstjórnar myndi
verða þess valdandi, að félagsmenn misstu
áhuga fyrir aðalfundi og hann yrði illa
sóttur Þetta fór á annan veg og sýnir það,
sem betur fer, að kosningar er ekki það
eina sem menn sækja fundi fyrir.
Síðari hluti aðalfundar var með allra
fjölmennasta móti — og einnig er það
athyglisvert að fleiri tóku nú þátt í kosn-
ingu stjórnarinnar, en að jafnaði hefur
verið mörg undanfarin ár.
Sú ákvörðun að láta Simablaðið koma
oftar út en verið hefur, og á vissum dög-
um, hefur strax haft tilætluð áhrif. Fleiri
en áður hafa sent þvi bréf-fyrirspurnir og
greinar. Rúm í blaðinu er takmarkað, svo
æskilegt væri, að þeir, sem senda greinar
til birtingar, temji sér að vera stuttorðir,
en gagnorðir.
Margir hafa spurt um það, hvað valdi
þeim drætti, sem er á því að byrjað sé á
viðbótarbyggingunni við Símahúsið. Ekki
veit Símablaðið sönnur á því, en heyrzt
hefur, að þegar til hafi átt að taka, hafi
teikningu af viðbótarbyggingunni vantað,
og vanti enn. Ekki er því ennþá séð fyrir
það, hve lengi hinir draugalegu grunn-
múrar gamla hússins fá að glotta við skyni
mánans, þar sem draugar dansa um nætur.
Og hér eru skilaboð til þeirra, sem þar
eiga hlut að máli:
Hvers vegna var þeim góða sið hætt,
að sótthreinsa að staðaldri símatólin á öll-
um vinnustöðum í stofnuninni? B.
Var ekki einu sinni búið að samþykkja að
allar simastúlkur væri í vinnusloppum af
sömu gerð og lit? — og jafnvel skrifstofu-
fólk líka? Ég held því fram, að samræmi
og smekkvísi í klæðnaði og húsgögnum á
vinnustað auki vinnugleði. H.
Þó að öll þægindi til mötunar og kaffi-
drykkju virðist vera eitt stórt aukaatriði
hjá símastjórninni, hafa sumir þó lifað í
þeirri von, að einhverntíma hugkvæmdist
henni það stórræði, án þess að benda
þyrfti henni á það, að koma fyrir litlu út-
varpstæki, þar sem fólk neyðist til að hýrast
og matast í miðdagstímanum, og nú gef
ég henni einkarétt á þeirri hugmynd.
Lóa.
Hefur stofnunin ráð á þvi að senda aldrei
neina af starfsmönnum símans til útlanda
til að kynnast vinnubrögðum og nýjungum
í sinni starfsgrein? Gerir einangrun okkar
ekki einmitt sérstakar kröfur til þess?
Vill ekki stjórn F.Í.S. enn einu sinni vekja
máls á þessu við símastjórnina? Hs.
Stjórn F.Í.S. hefur einmitt nýlega rætt
þetta mál við Póst- og símamálastjóra og
mun vinna að því. En benda má á, að
Menningar- og kynningarsjóður F.Í.S., sem
fær árlegt framlag frá Landssímanum, mun
er hann vex, telja styrkveitingu til utan-
ferða eitt af sínum hlutverkum. Ritstj.
Menningar- og kynningarsjóður hefur nú
náð því marki, (50 þúsund kr.) að hann
getur byrjað að sinna hlutverki sínu. Væri
æskilegt, að símamenn og konur sendi
Símablaðinu tillögur í stuttu máli um það,
á hvern hátt þeir telja heppilegast að hann
starfi í fyrstu, meðan hann er að vaxa og
hefur fé af skornum skamti.
Lengi hefur verið á döfinni að koma upp
myndasafni innan F.Í.S., og hefur tals-
verðu verið safnað af myndum af félags-
mönnum. Stjórn fél. mælist nú til þess, að
hver og einn félagsmaður sendi henni
passamynd af sér og að deildarstjórnir sjái
framvegis um, að slíkar myndir fylgi jafn-
an inntökubeiðnum.
PRENTAÐ í FÉLAGSPRENTSMIÐJUNNI H.F.