Dagblaðið Vísir - DV - 24.02.2006, Blaðsíða 31

r*V Síðast en ekki síst
FÖSTUDAGUR 24. FEBRÚAR 2006 31
Spurning dagsi
Hefur þú verið rænd/ur?
Öllurænt
„Já, ég var rændur í Kaupmannahöfn fyrir nokkrum
árum og síðan var brotist inn til mín og öllu stolið."
Elías Thorarensen verkamaður.
„Nei, ég
held að fólk
þori þvl ekki."
Hrannar Kjart-
ansson verka-
maður. ,
„Nei, ég
hefalltafbúið
úti á landi í
smábæjum,
það gæti verið
skýringin."
Hallfríður
Jónsdóttir
nemi.
„Nei,
eða jú, ég var
rændur erlendis
en ég bjó þar."
Jón H. Hjart-
arsson Ijós-
myndari. ,
,Nei, ég
held ég hafi bara
verið heppin."
Urður Gísla-
dóttir nemi.
Innbrot á höfuðborgarsvæðinu eru tíð. DV spurði fólkið á götunni um reynslu
þess af innbrotum.
Fúkyrði og feluleikur Valgerðar
„í óundirbúnum fyr
irspurnum á Alþingi
á mánudag taldi Lúð-
vík Bergvinsson að
viðskiptaráðherra
aetti að beina því til Fjár-
málaeftirlitsins að skoða
hvort einkavæðingar-
nefnd hefðu verið gefnar
rangar upplýsingar um
eignarhlut þýska bankans
þegar Búnaðarbankinn var
einkavæddur. “
POTTÞÉTT MINNI
ÖSSURAR
„Valgerður Sverris-
dóttir átti ekki orð yfir
hneykslun sína á því
að Lúðvík teldi að ráð
herra gæti haft samband
við Fjármálaeftirlitið til að segja
skoðun sína á svona máli. Hún
jós köpuryrðum ekki bara yfir
Lúðvik heldur Samfylking-
una, og taldi að hún lifði í
steinöld rangskilnings á
eðlilegu sambandi ráðherra
og eftirlitsstofnunar.
Þetta hringdi einhverri bjöllu
í höfði mínu. Minni mitt virkar
stundum seint - en er pottþétt.
Ég sat á sínum tima i efna-
hags- og viðskiptanefnd
og þrælaðist í gegnum
tonn af pappír um
verðbréfastarfsemi og
fjármál. Mig minnti
endilega að einhvers
staðar í lögum væri kveðið á
um boðtengsl ráðherra og Fjár-
málaeftirlitsins.
í lögum um opinbert eftirlit
með fj ár málastarfsemi
fann ég það sem ég leitaði
að - í 2. málsgrein 12.
greinar laganna."
„VALGERÐUR REIF SIG í RASS
Þar segir svart á hvítu að fýrir-
hugaðar aðgerðir Fjármálaeftir-
litsins skuli þegar í stað til-
kynntar viðskiptaráðherra eða
þeim ráðherra sem fer með við-
Ms
komandi mála-
flokk.
Hver er ástæðan
fyrir þessu
ákvæði? Hún hlýt-
ur að vera sú að gefa ráð-
herra tækifæri til að segja
álit sitt á þeim aðgerðum
sem á að grípa til. Þá hlýt-
ur að mega gagnálykta að
ráðherrann hafi líka laga-
legan rétt - hugsanlega skyldu
- til að tjá sig um aðgerðaleysi
Fjármálaeftirlitsins.
Gagnstætt því sem Valgerður
sagði - og reif sig niður i rass
útaf - þá hefur viðskiptaráð-
herra því lagalegan rétt til að
tjá sig við fjármálaeftirlitið
telji hún að einkavæðingar-
nefnd hafi verið gefnar rangar
upplýsingar um eignarhlut
þýska bankans í Bunaðarbank-
anum þegar hann var einka-
væddur.“
ENGINN ÁHUGI Á A£>
UPPLÝSA MÁLIÐ
„Lúðvík Bergvinsson
stóð þvi á traustri bjarg-
hellu laganna þegar hann fór
í stólinn út af upplýsingum Vil-
hjálms Bjamasonar, háskóla-
kennara, sem hann gróf upp
við rannsóknir sínar á hinni
undarlegu atburðarás við
einkavæðingu bankans.
Valgerður Sverrisdóttir hefur
bara ekki áhuga á þvi að upp-
lýsa málið - þvi samkvæmt
helmingaskiptareglu Sjálf-
stæðisflokks
og Fram-
sóknar
var Bún-
aöarbank- I
inn hluti1
af því góssi 1
sem við einka-'
væðinguna átti að
renna til vildar-
manna gömlu
maddömunn-
Ossur Skarphéðinsson alþingismaður og
ofurbloggari skrifar á ossur.hexia.net/
Vigdís Grímsdóttir rifjar upp hundleiðinlega smásögu sem henni
var sagt fyrir næstum fimmtíu árum.
Eldgömul klámsaga með fáránlegu kikki
Það var kona sem ég þekkti vel þegar ég var stelpa
sem var sífellt að íþyngja mér með hundleiðinlegri
smásögu; hún bókstaflega kippti mér inn til sín og þrá-
stagaðist á sögunni í eyrun á mér; rétt einsog hún héldi
að dræsan yrði eitthvað skemmtilegri því oftar sem
hún tönnlaðist á henni.
Síðan eru liðin næstum fimmtíu ár, mikið sem tím-
inn er fljótur að líðaT og smásagan sem enn er í
fullu gildi, sumt stendur svo ónotalega í
stað, er ennþá jafnvond - enda var það
aldrei meining konunnar að gera hana
betri með því að endurtaka hana. Þetta
var ekki svoleiðis manneskja. Þetta var
kona sem vann í mjólkurbúð.
-Þetta er ekki skemmtisaga, hjartað
mitt, sagði hún alltaf.
-Nú, en hvers vegna ertu
þá að segja mér hana?
spurði ég.
-Vegna þess að ég vil ekki
að þú gleymir henni.
-Heldurðu að ég sé asni,
eða hvað?
-Fólk man aldrei
neitt og þú ert ekk-
ert öðruvísi en
aðrir.
-En hvers
vegna geturðu
ekki sagt mér
einhverja aðra
smásögu?
-Vegna þess að
ég er svo hrædd um
að þetta verði
sama sagan.
-Ætlarðu þá alltaf, alltaf,
alltaf að segja mér sömu sög-
una?
-Hún er stutt en samt
hún löng og þess vegna
finnst þér hún alltaf
H.Aum-
. lnSFja vesal-
ings konan oa
eruð komin alla leið
hmgað í kjallarannf
^11 yhkur er engin *
hættaðniUÞið g*tið
ið.“
ei
jafneiðinleg.
-Einsog mér
sé ekki sama,
segðu mér
bara söguna
og vertu
fljót, sagði
ég og þSP"*"
sagði hún
mér smá-
söguna einu
sinni enn.
Aumingja
vesalings konan
og aumingja ég. Og
aumingja þið sem
eruð komin alla leið hingað í
kjallarann. En ykkur er engin vorkunn, þið getið hætt
að lesa núna. Þið hafið frelsið.
Nema hvað, sagan er svona - og pæliði í því... þið
sem haldið áfram - að það er næstum hálf öld síðan ég
heyrði hana fyrst og konuræfillinn hélt áfram að segja
hana börnum þangað til hún dó: hún lifði nefnilega
aldrei það yndislega andartak að geta þaggað niður í
sjálfri sér og sinni ömurlegu sögu. Hvers vegna? Vegna
að sagan var jafnvemmilega sígild og athafnir
sem hitta unglinga á netinu til að gera á þeimv
ríðingakönnun. Þetta er sama klámið, sami nöturlegi
níðingshátturinn, sami eldgamli fáránleikinn. Samlík-
ingin er alls ekki eins absúrd og hún virðist í fljótu
bragði vera.
„Það tekur búðarstúlku heilan klukkutíma að vinna
sér inn fyrir gólfklútnum sem hún skúrar með gólfin
heima hjá sér þegar hún er búin að vinna á kvöldin.
Skilurðu hvað það er voðalegt og ranglangt og ömur-
legt, elskan mín?“
1
Vigdís Grímsdóttir
JVBÖÖHPíj/
BWI AfENBI
HRINGDUINN
JRETTOG
FAÐU PENING
HjWi OGSltMfl BJÖRIVS
Sástu einhvern fræqan qera eitthvað
fyndið? Hl.inrl
Veistu eitthvað sem enginn annar veit?
Af hveriu ekki að hringja í Hér & nú og fá greitt fyrir fréttaskot? Fréttaskotssiminn
okkar er 550 5070.
eqgið 15.000 krónur fyrir. Ef
[ronur ef hún ratar inn i blaðið
SILVIfl NOTT OG fRUSII
Láttu i bér heyra og j>ú qætir átt fréi
fréttin pín fer á forsiðu færðu 5.001
Láttu endiiega í þér heyra.
;ot vikunnaroi
inurog3.00(
s m BHr.HFinn
JTíll PIIQI * • i/,
395^ ' 1 MBmmÆj