Freyr - 01.12.1977, Blaðsíða 10

þörungar — þönglaþarar — nema yst, þar
er rauðþörungagróður á botninum. Hið
rauða litarefni rauðþörunga gerir þeim fært
að hagnýta hina litlu birtu í djúpunum.
Þönglaþararnir mynda þaraskógarbeltið,
sem er mjög misbreitt eftir halla botnsins.
Milli hinna stórvöxnu þönglaþara og á sjálf-
um þönglunum vaxa ýmsir smærri þörung-
ar, einkum rauðþörungar. ,,Þaraskógarnir“
eru oft 3—6 m á hæð, eða á við allvæna
birkiskóga á landi. Algengar þaraskógar-
tegundir hér við land eru: hrossaþari, kerl-
ingareyra, beltisþari og maríukjarni. En
fleiri eru til. Þessar tegundir vaxa einnig
við vesturstrendur Evrópu og víðar. Líkami
þönglaþara skiptist í þöngulhaus, þöngul
(legg) og blöðku. Þöngulhausinn er gildari
en leggurinn og út úr honum vaxa mjóir,
greinóttir þræðir, sem festa þarann við
botninn. Ýmsar skeljar og kuðungar setjast
oft á þöngulhausinn, t.d. bláskel, rataskel,
o.fl., o.fl. og sitja þar síðan fastar, stundum
846
F R E Y R