Freyr - 01.12.1977, Blaðsíða 16

bótabú fyrir nautgripi, 6 fyrir sauðfé og 4
fyrir hross, að koma þurfi á fót kynbóta-
félögum og halda búfjársýningar. Ætla má,
að grein þessi hafi haft mikil áhrif í þessum
málum.
Reiðhestakyn og áburðarhestakyn; Freyr;
1. árg., 1904, bls. 2—5. Skoðun hans er sú
að rækta þurfi hér á landi tvö aðskilin
hrossakyn, láta ekki stóðhesta ganga lausa
eins og oft eigi sér stað. Hvert hárað þurfi
að koma upp stóðhestagirðingu. Einnig
þurfi að koma upp girðingum fyrir valda
graðhesta og hleypa til þeirra hryssum, 30
—40 íyrir hvern hest.
Lög um túngirðingar eða „gaddavírslög-
in“; Freyr, 1. árg., 1904, bls. 25—34. Sam-
kvæmt þeim lögum mátti ríkisstjórnin veita
bændum lán til þess ,,að kaupa fyrir galv-
aniseraðan gaddavír, galvaniseraða járn-
teina og galvaniseraða járnstólpa í túngirð-
ingu“. Var reiknað með að girða mætti öll
ógirt tún á landinu á næstu 10 árum. Ekki
var reiknað með lánum til girðinga úr öðru
efni.
Guðjón vildi ekki með þessu þvinga
bændur til að nota gaddavír frekar en þeir
sjálfir kysu. Gaddavírinn væri góður, þar
sem hann ætti við, en entist takmarkað.
Hann vildi lána bændum til girðinga um tún
sín án tillits til þess, úr hvaða efni þær
væru gerðar, og skyldu lánin endurgreiðast
á vissu árabili, miðað við varanleik girð-
ingarefnisins.
Gaddavírslögin komu aldrei til fram-
kvæmda nema að takmörkuðu leyti.
Sauðfjárkynbótabú; Freyr, 1. árg., 1904,
bls. 47—48.
Fyrsta búið var stofnað í Suður-Þingeyj-
arsýslu 1897, en haustið 1903 voru stofnuð
tvö bú sunnan lands, á Fjalli á Skeiðum og
á Breiðabólsstöðum í Reykholtsdal.
Kynblöndun hesta vorra með vesturlands-
kyninu norska; Freyr, 1. árg., 1904, bls. 73
—75. í 39. tölublaði Norðurlands 1904 skrif-
aði Hallgrímur Þorbergsson grein, þar sem
hann vildi láta slíka kynblöndun fara fram
til þess að „koma oss upp sterkum, þoln-

Þessi mynd af stóShestinum Njáli frá Hólmi birtist í
1. árg. Freys, með grein eftir G.G.
um, nægjusömum og fallegum vinnuhest-
um“.
Guðjón var þessari kenningu andvígur
og taldi að þæta mætti íslenska hestakynið
án kynblöndunar, ,,ef bændur vildu og þing
og stjórn fer að skilja, að hér er um afar
þýðingarmikið mál að ræða“.
Sauðfjáreign vor og framtalsskýrslurnar;
Freyr, 3. árg., 1906, þls. 17—21. í þessari
grein eru bornar saman tölur um fjárfjölda
í landinu eftir íramtalsskýrslum og böðun-
arskýrslum. Telur Guðjón, að þær síðar-
nefndu séu réttari en hinar, og munar þar
að meðaltali um 31%, fleira fé baðað en
talið fram í næstu fardögum á undan böðun.
Guðjón telur þennan undandrátt vera
„meira en minnkun fyrir bændur“ og átelur
hann harðlega.
Köfnunarefnisáburður; Freyr, 4. árg.,
1907, bls. 12—14. Guðjón lýsir framleiðslu
áburðar úr loftinu, kalksaltpétri. „Eftir
nokkra áratugi verður ef til vill búið að
beisla fleiri eða færri af fossum vorum og
í nánd við þá komnar á fót stóreflis kalk-
saltpétursverksmiðjur, sem þirgja bændur
vora með ódýrum köfnunarefnisáburði og
flytja út kalksaltpétur fyrir nokkrar milljónir
króna á ári. Þá verður gaman að lifa á ís-
landi!“
852
F R E Y R