Mjölnir - 06.06.1967, Side 2

ííj"
HVAÐ VILL ALÞÝÐUBANDALAGIÐ?
Aldrei getfl þeir hstt oð vtlo
í sjávarútvegsmálum leggur Alþýðubandalagið höf-
uðáherzlu á, áð verðmæti þess afla, sem fluttur er
að íandi, verði aukið sem mest með vinnslu áður en
hann er fluttur út, og bendir á eftirtaldar ráðstafan-
ir í því skyni:
1. Fjölgað verði niðurlagningarverksmiðjum.
2. Söltun á síld verði aukin svo sem tök eru á.
3. Hraðfrysting á sífd til útflutnings verði stóraukin.
4. Komið verði upp fullkomnum niðursuðuverksmiðjum,
sem sjóði niður síld og aðrar sjávarafurðir.
5. Byggð verði lýsisherzluverksmiðja.
6. Komið verði á fót nokkrum stöðvum til reykingar á síld
og öðrum fiski, sem vel hentar til reykingar.
7. Komið verði á fót fullkominni fiskverksmiðju, sem fram-
leiði fiskrétti til útflutnings.
8. Reyndar verði nýjar leiðir til verkunar og pökkunar á
saltfiski og skreið, með það fyrir augum að gera fram-
leiðsluna verðmeiri.
9. Komið verði á fót tæknistofnun sjávarútvegsins, sem
vinni markvisst að hverskonar endurbótum og nýjungum
í vinnubrögðum og tækni í hinum ýmsu greinum sjávar-
útvegsins, og leiti nýrra aðferða við framleiðslu mat-
væla úr sjávarafla.
10. Unnið verði skipulega að því, með 'forgöngu ríkisins,
að nýta sem bezt frystihúsakost landsmanna
11. Hafizt verði handa um skipulega og öfluga markaðsleit
fyrir íslenzkar framleiðsluvörur og þær kynntar sem víð-
ast, ekki aðeins í gömlum markaðslöndum, heldur einn-
ig í þeim löndum, sem líklegt er að íslendingar geti átt
viðskipti við, þó að það hafi ekki tekizt til þessa.
12. Smíði fiskiskipa sé, gerð að fastri framleiðslugrein í
nokkrum kaupstöðum og kauptúnum landsins og stefnt
að því, að íslendingar smíði fiskiskip sín: sjálfir.
13. Hlúð verði að skipasmíði innanlands, svo að hún verði
sem fyrst samkeppnisfær við erlenda.
14. Lán til kaupa nýrra fiskiskipa og báta verði aukin í
90% af byggingarkostnaði.
Þá leggur Alþýðubandalagið áherzlu á bætta að-
stöðu til útgerðar og fiskvinnslu í verstöðvum lands-
ins, og að fiskvinnslustöðvar séu við hæfi á hverjum
stað. Ennfremur, að togaraútgerð verði efld, hæfi-
lega mörg skip keypt með stuttu millibili, og þannig
tryggt, að auðveldara sé að endurnýja flotann, og
að landsmenn eigi jafnan togara af nýjustu og hag-
kvæmustu gerð í flota sínum.
■IIIIIIIIIIIIIIIIII
2) Mjölnir
Aldrei geta þeir hœtt að Vöia . . í
„Komúnistar hafa alltaf ver-
ið að kljúfa Alþýðuflokkinn. Al-
|| þýðuflokkurinn er svona lítill,
af því að kommúnistar hafa ldof-
ið hann æ ofan í æ. Nú eru
kommúnistar sjálfir að klofna,
og það er gott á þá, þá skilja
þeir kannski sjálfir, hvað það
er vont að láta kljúfa sig.“
Eitthvað á þessa leið hefur
hljóðið verið í málgögnum Al-
þýðuflokksins lengi að undan-
förnu, nú síðast 1 Neista, mál-
gagni Krata hér á Siglufirði. —
Raunar hafa krataskinnin verið
að kjökra út af þessu í mörg ár.
Aldrei hefur þeim dottið í hug,
að neitt misjafnt gæti komið fyr-
ir blessaðan flokkinn þeirra, ef
ekki stæðu einhvers staðar í
launsátri vondir kommúnistar
með öxi sundrungarinnar reidda,
reiðubúnir að kljúfa flo'kkinn í
tvennt og hlaupast á brott með
annan partinn.
Aldrei hefur það t. d. hvarfl-
að að þeim, að þeir sjálfir væru
sjálfir margbúnir að ofbjóða
sínum beztu mönnum með íhalds
þjónustu sinni. Aldrei hefur
þeim dottið í hug að ásaka í-
haldið fyrir að hafa tælt flokk-
inn burt frá upphaflegri stefnu
og markmiðum og þannig klof-
ið hluta hans frá þeim mönnum,
sem vildu halda sig við upphaf-
lega stefnu, og oft á tíðum ekki
átt um annað að velja en hætta
stjórnmálaafskiptum, eða taka
upp samstarf við „kommúnista.“
Venjulegt fólk er yfirleitt
þeirrar skoðunar, að þegar flokk
ar klofna sé orsakanna að leita
innan viðkomandi flokka sjálfra
en ekki utan þeirra. Ef Alþýðu-
flokkurinn, í stað þess að bera
sig upp eins og dekurbarn, hefði
haft fyrir því að leita orsakanna
fyrir margendurteknum klofn-
ingi sínum hjá sjálfum sér,
mundi hann áreiðanlega 'hafa
komizt að sömu niðurstöðu.
Orsakirnar til þess, að Al-
þýðuflokkurinn er nú einu sinni
HÆGRI-VILLA
Blaðamönnum Norðanfara
sýnist nú allt vera til hægri. í
síðasta tölúblaði birta þeir mynd
af Siglufirði, tekna innan úr
firði, og sýnist þeim bærinn vera
hægra megin á myndinni, og
óska, að ‘hann verði líka vel til
hægri á kjördaginn.
Mjölnir efast ekki um, að
Siglufjörður verði vel til vinstri
á kjördaginn, eins og hann hef-
ur alltaf verið, en óskar skrif-
finnum Norðanfara þess, að þeir
læknist sem fyrst af hægri-villu
sinni, og verði Téttsýnni en þeir
virðast vera nú. Og ef þeir
skyldu heldur vilja hafa það sem
satt er en logið, mætti kannski
hjálpa þeim um límafganga til
að hylja með þessa og aðrar vit-
leysur í sneplinum.
enn að; fá gnátkast úl af kíofn-
ingi, eru tvær. Önnur er sú, að
tveir listar eru bornir fram af
. Alþýðubandalugstnönnum í Rvík
í þesáum kosningum. Rifjar þetta
upp klofningsminningar hjá kröt
um og vekur hjá þeim ekkann.
Þessi „klofningur“ er þó ekki
alvarlegri en svo, að forvígis-
menn beggja listanna keppast
um að lýsa hollustu við stefnu
Alþýðubandalagsins, og klj ást
einkum um það, hvorir séu betri
Alþýðubandalagsmenn.
Hin ástæðan er sú, að sjálfur
hefur Alþýðuflokkurinn, rétt
einu sinni, tekið klofningspest-
ina. Margir af skástu foringjum
lians í Reykjavík og Reykjanes-
kj ördæmi liafa nú. sagt skilið við
hann og stöfnað nýjan flokk.
Allir stjórnmálaflokkar á ís-
dandi hafa orðið fyrir því, að
forustúmenn hafi orðið viðskila
við þá. Sj álfstæðisflokkurinn
hefur mátt sjá á bak mönnum
eins og Árna frá Múla og Her-
manni Guðmundssyni í Hafnar-
firði, — og grét ekkert. Sósíal-
istaflokkurinn missti Áka Jak-
obsson yfir til krata á sínum
Framh. á bls. 7.
Hj Itii ti hjörtum kjMt
„Leiðin að Ljarta karlmanns-
ins liggur í gegnum magann,“
segir gömul alþýðleg kvenna-
speki.
„Leiðin að hjörtum kjósend-
anna liggur í gegnum magann,“
hugsa s’tj órnarflokkarnir í þess-
um kosningum.
Alþýðublaðið hefur öðru
hverju undanfarið birt auglýs-
ingar um hádegisverðafundi
flokksins í Reykjavík. Allir stuðn
ingsmenn velkomnir. Matarverði
stillt í hóf. Flokkurinn borgar
mismuninn á hinu „hóflega“
verði og eðlilegu verði.
íhaldið gerir þó betur. Um
næstsíðustu helgi hélt það mikla
hátíð á Blöndúósi. Fóru erind-
rekar flokksins á stræti og gatna-
mót, út til yztu nesja og inn til
lengstir dala og báðu hvern sem
vildi að koma og gleðjast með
húsbónda sínum, sem ætlaði að
halda veizlu á Blönduósi.
Að hófinu loknu leysti gjald-
keri húsbóndans sjóð mikinn
frá belti sér og borgaði fyrir þá,
sem ekki höfðu sjálfir borgað
ótilkvaddir. Telja fróðir menn,
að kostnaður flokksins af veizlu-
haldi þessu hafi verið 50—60
þúsund krónur, auk annars kostn
aðar við hátíðahald þetta.
Skyldu margir kjósa stjórnar-
flokkana af matarást í" þessum
kosningum?
ATHUGIÐ
A3 fall ríkissfjórnarinnar er algerlega undir því
komið, að fylgisaukning st'jórnarandsföðunnar komi
ekki fram sem fjölgun gagnslausra umframatkvæða
Framsóknarflokksins, heldur sem virk atkvæði, virk
atkvæðaaukning Alþýðubandalagsins, þar sem
hvert atkvæði greitt því getur þýtt, að stjórnarflokk-
arnir missi eitthvert þeirra uppbótarsæta, sem þeir
héldu svo naumlega fyrir Alþýðubandalaginu í síð-
ustu kosningum.
Lögftaks -
nriknrðnr
Lögtök til tryggingar ógreiddum fasteignaskatti, vatns-
skatti og holræsagjöldum til bæjarsjóðs Siglufjarðar fyrir
árið 1967, auk dráttarvaxta og kostnaðar við lögtökin og
eftirfarandi uppboð, ef til kemur, mega fara fram að liðnum
8 dögum frá birtingu auglýsingar um úrskurð þennan, á
kostnað gjaldenda, en á ábyrgð bæjafsjóðs Siglufjarðar.
’ - . •■■ . ... . , , ' ’% ; I • ;
Siglufirði, 18. maí 1967.
Bæjarfógetinn Siglufirði.
ELÍAS I. ELÍASSON.