Skátablaðið - 01.05.1948, Qupperneq 27
HREFNA TYNES, skólastjóri:
Dagbókarbrot frá Úlfljótsvatni
fSKÖP byrjaði nú dagurinn vel.
Sólin skein í heiði, svo að ég
áttaði mig varla til að byrja
með. En það var áreiðanlega
blessuð sólin. Það gekk ekki
illa að korna skáta-krökkunum út úr rúm-
inu þennan rnorgun. Það glumdi í skálan-
um: „Sól, sól. Stelpur, það er sól úti.“ Gleð-
in er mikil. Það er ekki svo oft, sem við
fáum að sjá blessaða sólina. Þær eru komn-
ar út í læk áður en ég veit af, og þar ei
rætt af kappi urn varðeldinn, sem á að vera
um kvöldið. Það er dásamlegt að vera ung-
ur og vera á Úlfljótsvatni i skátaskóla og
fá að hafa varðeld í kvöld.
En — sú dásemd stendur ekki lengi. Það
fer að dimma í lofti, og brátt fara að koma
dropar. Og alltaf verða þeir fleiri og fleiri.
Það er komin demba. Við reynum samt að
vera úti fram eftir deginum. Þær eru farn-
ar að spyrja: „Verður þá enginn varðeldur
í kvöld?“ Ég lofa því, að geturn við ekki
haft varðeld, þá skulum við hafa kvöld-
vöku, og þá geti líka orðið gaman.
Við erum að vinna við litla garðinn okk-
ar. Gerða og Erla stinga upp garðinn, en
nokkrar af yngri telpunum fara niður í fjós
að sækja niykj:^ Það er margt, sem skátar
verða að gera um dagana. En góður skáti
þarf aldrei að skammast sín fyrir heiðar-
lega vinnu, hvort heldur það er að sækja
mykju eða það er vinna, sem fínni þykir.
Nú er garðurinn búinn og moldin og mykj-
an komin á sinn stað. Blómin gróðursett,
og telpurnar standa hringinn í kring í
slettóttum vinnubuxum, allar kámugar í
framan, en ánægðar og brosandi að afloknu
verki. Seinni hluta dags var sokkaþvottur.
Það er gert úti, þegar veður leyfir, en á
svona dögum eru þær látnar vera í eklliús-
inu. Þær stóðu þarna í röð í kringum bal-
ana og unnu af kappi. „Hrefna! Sjáðu hjá
mér, er þetta vel gert? A að snúa þeim við?
Er ég nú ekki búin? Mikið er annars gaman
að þvo, miklu meira gaman heldur en að
þvo upp.“
Eftir kaffi (kakó) var söngæfing. Einnig
voru æfð 3 ný hróp. ,
Á rigningardögum var oftast saumatími
eftir kaffi. Þá var setið með handavinnu,
lesið upphátt og sungið til skiptis. Nú
þurfti að æfa sönginn sérstaklega vel fyrir
varðeldinn um kvöldið, svo að handavinn-
an fékk að hvíla sig. En viti rnenn, það fór
að stytta upp, svo að allur hópurinn fór
út í handbolta eftir æfinguna. Veðrið var
sæmílegt seinni hluta dagsins, svo að við
SKATABLAÐIÐ
97