Ný vikutíðindi - 01.12.1961, Blaðsíða 5

N t VIKUTÍÐINDl

HERMENNIRNIK
OG STÚLKURNAR.
Þegar talað er uni samband íslenzkra
stu’kna og liermanna frá Keflavíkurflug-
velli er ætíð gengið út frá Jtví, að her-
meimimír séu illu andarnir, sem spilli
stúlkunum. Þetta var reyndar mín skoð-
un, Jiangað til ég kynntist málunum bet-
ur. Eg áleit, eins og aðrir, að Jieir tældu
stúlkurnar til meiri ólifnaðar, en Jiær
liefðu áður kynnzt, eyði'egðu uppeldi
þeirra og gerðu ]>ær að þeim dræsum, sem
þær verða venjulega eftir slarkið með her-
mönnunum.
En liér er margt öðruvísi, en sýnist í
fljófu bragði. Þegar við sjáum hóp af
anierískum hermönnum skemmta sér með
íslenzkum stúlkum, J)á rekum við augun
í eitt sérstaldega: Hvað stúlkurnar haga
sér yfirleitt miklu verr heldur en útlend-
ingarnir. Á þeim dansleikjum, sem ég lxefi
séð þetta fólk saman, sem nú eru orðnir
býsna margir af ýmsum ástæðum, þá eru
hermennimir yfirleitt kurteisir og lítið
drukknir. En stúlkumar okkar em hins
vegar oft mikið drukknar, háværar og ó-
friðarsamar. Þær drekka mildð án þess
að víninu sé haldið að þeim, þær láta illa,
án þess J)ær séu hvattar til þéss, og Jiær
slást jafnvel út af þessum mönnum, sem
þó eru ekki alltaf J)ess virði, að því er
sýnist.
Hvemig stendur a þessu? Eflaust em
áhrif uppeldisins ekki sterk. Eg þekki
ýmislegt til heimilisástæðna fjölmargra
þeirra stúlkna, sem mest ber á í sam-
fylgd Ameríkananna. Þar er eitt saineig-
inlegt um heimilisástæður: SundurJ)ykkja
foreldranna.
Þegar svo stendur á, og hefur varað
lengi, er ekki við öðm að búast en að upp-
eldisálirifin verði veik. Foreldramir fara
í mörgum tilfellum hvort sína leiðina í
uppeldi bamanna. Það skapar aftur sund-
urgerð í persónu þess, sem alinn er upp
og gerir hann veikari fyrir utanaðkomandi
áhrifum.
En hvers vegna snúa þessar stúlkur sér
að hermönnunum, en ekki íslenzku pilt-
unum? Það verður ekki skýrt svo auð-
veldlega, og eflaust em ástæðurnar fleiri
en ein.
Ef við lítmn á hópinn, sem snýst um
hermennina, eru þetta stúlkur, sem marg-
ar hverjar eiga ekki athvarf hjá þokkæ-
legum karlmönmun. Hermannagreyin era
hins vegar í þeirri aðstöðu, að þeir eiga
ekki athvarf hjá þeim íslenzku stúlkmn,
sem þykist vera annt um virðingu sína.
Um þær fallegri í liópi ameríkananna
er það að segja, að þær virðast hafa mest
an áhuga á peningum þeirra og landi, sem
þær gjarnan vilja flytjast til. Eg held að
flestar fallegar stúlkur, sem sjást í för
með hermönnum, séu með þeim til rð
giftast þeim.
Auðvitað eru til undantekningar frá
þessum fullyrðingum, en þær eru ekld
margar.
Eg vil ekki skella allri skuldinni á ís-
lenzku stúlkurnar og uppeldi þeirra, J>eg-
ar illa fer — eins og ef til vill mætti
skilja af orðmn mínum.
Það er misjafn sauður í mörgu fé.
Hermennirnir eru ekki allir af góðri gerð.
Þeir svívirðilegri kurnia eflaust að not-
færa sér hvað íslenzku stúlkumar em leiði
tamar, og draga þær þá með sér út í
versta svall. En þetta tel ég einnig heyra
til undantekninga.
Niðurstaðan er J)ví sú, að við íslend-
ingar bemm sjálfir liöfuðábyrgðina, þeg-
ar hermannasvall með íslenzkum stúlkum
er í algleymingi. Því til áréttingar vil ég
fullyrða, að þegar slíkt svall á sér stað,
þá séu J)að samkvæmt því, sem sagt var
í upphafi um framkomu stúlknanna aim-
ars vegar og hermannanna hins vegar,
einkum stúlkumar, sem egna til svallsins.
En mér þykir talað og ritað um her-
menn og íslenzkar stúlkur af miklu skiln-
ingsleysi. Það sem gerist í samlifnaði
þeirra, gerist einnig meðal okkar sjálfra,
hér í Reykjavík, í al-íslenzkum veizlum.
Þar er svallað á mörgum stöðum svo
mjög, að enginn mundi trúa því, sem eftId
hefði beinlínis orðið vitni að. En á Jietta
er sialdan minnzt. Það er eins og viá kyn-
okum okkur við að horfast í adgu vlð
eigin siðspillingu. Við tslendingar erum
líka með hrokafyllri 'fci-aUo*.
(Framih. af bls. 1)
Kaupmannastéttin í Rvík
hefur sýnt forystuimi mikla
þolinmæði til þessa, en nú
virðist svo sem breytinga sé
von d því efni. Kaupmenn
hafa óspart verið notaðir þeg
ar flokkurinn (hefur þurft að
smjaðra fyrir og blekkja
verkalýðinn. Alltaf þegar
þurft hefur að kaupa at-
kvæði hefur það verið gert
á kostmað kaupmanna og
sama hefur gilt þegar orðið
hefur að hressa uppá fjár-
hag útgerðarmanna. Á sama
tíma hafa kaupmenn staðið
fjárhagslega undir starfseani
Sjálfstæðisflokksins.
Árlega býður svo Sjálfstæð
isflokkurinn þeim mönnum er
greiða 2 þús. kr. eða meira í
flokkssjóðinn tii veizlu, sem
Motíð hefur nafnið Þakkar-
hátíðin manna á milli. Þessi
gæluaðferð flokksforystunn-
ar við gefenduma svo og ró-
lymdi mannanna sem spýta í
byssuna minnir óneitanlega
talsvert á söguna um banka-
stjórann, isem horfði 4 starfs
mann sinn fleygja glösum og
öðrum glervarningi út um
glugga á þriðju hæð og
sagði aðeins: Brjótt þú,
Magnús, ég skal borga!
NÆTURKLÚBBUR ...
(Framh. af bls. 1)
Benedikt Ámasyni og Lárusi
Ingólfssyni. Draga menn þá
ályktun af þessu fyrirbæri,
að nú sé að viðteknum ihætti
verið að vinna að því að
NæturMúbburinn fái mætur-
Múbbsleyfi. Ragnar mun
hafa mi!kinn áhuga á þvl að
reka hinn margumtalaða veit
ingastað sinn í Framsóknar-
‘liúsinu á svipaðan hátt og
næturMúbba erlendis. Verður
fróðlegt að fylgjast með
hverjum árangri Ragnar nær
með viðleitni sinni til þess að
skemmta ráðamönnum þjóð-
félagsins á veitingastað sín-
um.
Stúkem
(Framh. af bls. 1)
iánds? Hvað er verið að
fela? Hverjir em að fela?
Þeir eru líka viðkvæniir
fyrir því þessir herrar að
vera kallaðir „ísaldarfyrir-
brigði“ sömuleiðis „kraftlaus
ir mjálmarar“ og ekki er
þeim bezt við þessa seíningu:
„Hvergi var að finna. orð um
það (á Stórstúkuþmginu ’61)
að lagðir hefðu verið fram
endurskoðaðir reikningar
samtakanna og er þó vitað
með nokkurri vissu, að Stúk-
an á „dálitlar“ eignir og mun
hafa eitthvað „smávegis“ fé
í veltunni, svo ekki sé meira
sagt.“
Hvergi er í stefnumii am-
ast við því að Ný Vikutíðindi
spurðu um hvað gert hefði
verið við kr. 178.949.01, sem
færðar voru fil gjalda á
reikningum iStónstúkunnar án
nánari skýringa. Þá dró blað-
ið einnig í efa sannleiksgildi
yfirlýsingar stórtemplara og|
félaga hans, J)ar sem þeir!
reyndu að gera grein fyrir
því til hvers fé þetta hefði
verið notað.
Með málshöfðun Stórstúk-
unnar er loksins komið þaðj
tækifæri sem Ný Vikutíðindi
hafa beðið eftir til þess að
glugga í relkninga Stór
stúkunnar fyrir opnmn tjöld
um — og það meira að segja
fyrir dómstólunum.
Laogarásbíó -
(Framh. af bls. 8)
Að öllu athuguðu er það
greinilegt að fráleitt er að
halda áfram rekstri Laugar-
áshíós og því spurningin
hvað gera megi við kvik-
myndahúsið. Hugmynd Valdi
mars Kristinssonar er góð
og reyndar sjálfsögð. Hins
vegar verður að veita þeim
mönnum sem með málefni
DAS fara meira aðhald en
gert hefur verið. Það er aug
Ijóst að þeim er ekki treyst-
andi að fara skynsamlega
með svo mikið fé sem inn
kemur hjá happdrættinu.
Verður ihið opinbera að setja
menn þeim til eftirlits og ráð
gjafar. .
Laugarásbíói var upphaf-
lega ætlað að vera tekjulind
fyrir starfsemi DAS, en hef
ur nú brugðizt gjörsamlega,
svo sem öllum sæmilega viti-
bornum mönrnun hefði átt að
vera ljóst. Nauðsyn ber til
þess að finna stofnuninni
aðra tekjulind. Þeirri hug-
mynd skal varpað hér fram,
hvort ekki væri rétt að
byggja hús fyrir netaverk-
stæði á lóð DAS. Á þessu
netaverkstæði gætu hinir
öldnu sjógarpar fengið störf
við sitt hæfi, þar að auki
gætu fullvinnufærir rnenn
starfað þar. Þannig ætti að
geta myndazt rekstrargrund-
völlur fyrir verkstæðið.
ÓMANNtDLEGAR
innheimtijaj>ferðtr • •
(Framh. af bls. 8)
laust? Það er enginn að taila
um að ekM -séu greidd opin-
ber gjöld, -eins og vera ber,
en iþegar beitt er miskunnar-
leysi og grimmd að óþörfu
í svona málum, er full á-
stæða til þess að vekja at-
hygli á því, svo eikM sé meira
sagt.
Hvað finnst mönnum t. d.
um það, að veittur er fjög-
lUrra daga frestur frá dag-
setningu bréf^ |J1 Þ638 að
greiða fleii-i þúsund króna
skuld að fullu ella verði upp
boð á vél, sem skrifuð hefur
verið upp sem veð fýrir
skuldinni, auglýst í dagblöð-.
unum og það látið fara fram
eftir hálfan mánuð?
Nei, þetta er ekki hægt-
Þetta borgar sig ekM á neinn
hátt. Þetta er ekM heldur
samkvæmt kenningum
Kdsts.
Og nú er ekki mánuður til
jóla. g
togarar ...
(Framh. af bis. 8)
Undanfarið hefur orðið
mikil breyting til batnaðar í
þessu efni unz svo er nú kom
ið að næstum ógerlegt er fyr
ir jafnvel vana togarasjó-
menn að fá sMpsrúm- Þessl
Bkyndilega breyting hefur þó
ekki orðið vegna þess að laun
togarasjómanna hafi eitt-
hvað auMzt.
Sagði eiiihver smygl?