Ný vikutíðindi - 19.01.1962, Blaðsíða 2
2
N Y VIKUTÍÐINDI
NÝ VIKUTÍDiNDi
koma út fyrir hverja helgi og kosta 4 kr. í lausas.
FramkvsBmdastjóri: Geir Gimnarsson, sími 19150.
Ritstjóri Baildur Hólmgeirsson, viðtaist. kl. 10—12.
A<ugl.stjóri: Bragi Sigurðsson, símar 14856 og 18833.
Ritstjómarskrifst.: Höfðatúni 2, sími 14856 og 19150.
Prentun og útgáfa: Stórholtsprent h.f., Höfðatúni 2,
sími 19150. — Áskriftargjald er 150 kr. árgangurinn
og gr. fyrirfram. Sölubörn afgreidd í Þingholtsstr. 23.
Lisffflinenri
í austri og vestri
íslenzkir listamenn þykjast búa við Iiin verstu kjör.
Þessu til sönnunar benda þeir á hin lágu listamannalaun,
sem Alþingi útlilutar á hverju ári. Þar er sagan þó ekki
öll sögð. Þeim er mjög auðvelt að hafa ofan í sig og á
ef þeir nenna eitthvað að vinna. Þetta á einkum við ný-
græðingana, sem eru að vinna sér aðstöðu og álit. Hér
er nóg vinna, vel borguð, og yfirleitt hægt að lilaupa í
vinnu hvenær sem er, þannig að eitthvað sé alltaf milli
handanna. Þetta hafa líka siimir gert og láta sig ekki
muna um það. Þeir virðast ekkert verri málarar, skáld eða
rithöfundar fyrir foragðið. Hinir, sem ncnna ekki að vinna
varpa allri sökinni á skipulagið.
Þeir foenda á að í Sovét séu listamenn launaðir og þurfa
ekki annað að gera en sinna sinni listgrein Þegar það er
nánar athugað komumst við að þeirri niðurstöðu, að þessir
rússnesku listamenn eru engu bættari þó þeir hafi rúbl-
urnar. í staðinn verða þeir að skrifa eins og valdliöfun-
um þóknast. Frjáls þroski listamannsins er ekki til þar,
með þeim afleiðingum að kyrkingurinn hefur tekið listir
Rússa heljartaki.
En um leið eru þessir listamenn lílía óbeint tæki stjórn-
arvaldanna til að sætta almenning við kjör sín. Þeir eiga
að blása þjóðinni það í brjóst, sem stjómmálamennirnir
geta ekki með pólitískum áróðri, í blöðum og útvarpi og
sjónvarpi.
Kjör iistamanna á Vesturlöndum eru misjöfn. En hvað
sem því líður hafa risið þar upp stærri og meiri einstakl-
Engar í hópi listamanna, en Rússar geta státað sig af
síðan kommúnistar tóku þar við völdum. Einstaka undan-
tekningar eru að finna, sbr. Pastemak, Sjolkof. En þessir
menn hafa hvorugur verið það tæki, sem þeir áttu að vera.
Gagn þeirra hefur hins vegar legið í því að vera mjög
þjóðernissinnaðir.
Svo haldið sé áfram með listamenn Vesturlanda. Enda
þótt margir eigi erfitt uppdráttar t. d. í Bandaríkjunum,
vegna stjómmálaskoðana sinna, þá má ekki gleyma því
að margir af frægustu rithöfundum þessarar þjóðar liafa
verið mjög vinstri sinnaðir, svo að jaðrar við komrnún-
isma. AUir þekkja þessi nöfn og þeir lifðu í vellystingum
eftir að óumdeilanlegir rithöfundahæfileikar þeirra komu
í ljós Pressan sem á þeim liggur er ekki frá stjórnar-
völdunum, lieldur almenningi Og það er nú einu sinni
svo að þeir sem fara sínar eigin götur, eru alltaf að
meira eða minna leyti undir hæl almennings, hversu full-
komið sem lýðræðið eða einræðið er
En bækur þessara manna eru samt keyptar í milljóna-
tali og hafa alltaf verið mikið lesnar Það hefur ekki þurft
neitt ríkisframfæri til að þessir menn næðu liátindinum,
á erfiðri göngu.
Listamenn á Islandi eru eins og aðrir íslendingar. Þeir
eru svo gegnumsýrðir af hugsanagangi sósíalista og
mömmudrengja, að allt verður að vera í stakasta lagi, allt
verður að vera lagt upp í hendur {æirra til að þeir geti
orðið menn og notið sín.
Þetta er ekkert annað en það karakterleysi, sem ein-
kennir íslendinga. — Aquila.
ó skemmbisbööu m
ANDRÉS
INGÓLFSSON
hefur endurskipulagt hljóm-
sveit sína, og leikur nú á
m'ánudags og þriðjudags-
kvöldum í Þórscafé. Eg
skrapp Iþangað fyrsta kvöld-
ið, sem þeir komu fram, og
hafði sannarlega gaman af
að Iheyra þessa ágætu hljóm-
sveit, og þá ekki sízt söngv-
arann Harald G. Haralds, er
átti ekki hvað minnstan þátt
í því að gestum Þórscafé
skuli falla hljómsveitin eins
vel í geð og raun hefur bor-
ið vitni. Nú skal upptalið:
Andrés Ingólfsson, saxófón-
leikari og (Mjómsveitarstj.
Óilafur Gaukur, gítar, Gunn
ar Sveinsson, vibrafón, Elv-
ar Berg, píanó, Gunnar Sig-
urðsson, bassi, og Alfreð Al-
freðsson, trommur. Eg er
ekki í nokkrum minnsta vafa
um, að þessi Mjómsveit eigi
eftir að afla sér vinsælda
meðal gesta Þórscafé, en
skemmtistaðurinn býður nú
upp á eihhverjar ihressileg-
ustu Mjómsveitir bæjarins,
þar sem iþeir eru auk Andrés
ar, Lúdósextettinn (ásamt
Stebba Jóns, sem aldi'ei ihef-
ur verið betri en nú) og
gömlu-dansa-Mjómsveit Guð
mundar Finnbjörnssonar, er
héldur uppi f jörinu tvo daga
í viku, fimmtudaga og laug-
ardaga, og er vart meira f jör
í polkunum og rælunum og
völsunum en hjá þeim strák-
unum og söngkonunni, Huldu
Emilsdóttur.
JÓN SIGURÐSSON,
bassaleiikari og einhver snjall
asti útsetjarinn, sem við eig
um um iþessar mundir (kall-
aður nótabassi í ikunningja-
hópi), Ihefur verið ráðinn til
að útsetja fyrir nýju hljóm-
sveitirnar í Þórscafé og
ferst það starf prýðilega úr
hendi, svo að maður Iheyrir
naumast skemmtilegri út-
setningar en þar. Það er
gJæsilegt afrek hjá ehium
skemmtistað að hafa jafn
færan mann og Jón er á sín-
um snærum, og enda þótt
manni finnist Jón ætti að
vera ómissandi sem h'ljóð-
færaleikari, er það sannar-
lega ánægjuefni, að hans
miiklu ihæfileiikar fái að njóta
sín á þennan hátt.
|RAGNAR
BJARNASON
| söng ekki Ó, María, mig lang
ar heim, inn á plötu, eins og
ég isagði nýlega héma í þætt
inum, og þylíir mér fyrir því
að rugla svo saman ágætri
plötu og ágætum söngvara.
En ástæðan til þess er sú,
að óg er búinn að heyra
hann svo oft syngja þetta
lag með ágætum uppi í Lido,
en er hins vegar harla slak-
ur útvarpshlustandi og plötu
safnari, að „þarna fór allt í
graut“ ihjá mér eins og
Sveini Dúfu, og verð ég að
Iáta innilega afsökunarbeiðni
nægja Það var KK-sextett-
inn, sem lék lagið inn á
plötu, platan varð geysilega
vinsæl, eins og við mátti bú-
j ast, en í sambandi við Ragn-
ar hefði sannarlega ekki sak-
l
! að að geta Vorkvölds í Rvík,
■ sem vafalaust hefur verið
einhver vinsælasta platan.
Og þá hefur Ö, María, mig
langar heim og Kvöldljóð
Jónasar, sem sagt KK-plat-
an, ekki síður hlotið vinsæld-
ir, sem skylt og rétt er að
geta.
IIAUKUR
MORTHENS
er nú meiri galdrakarlinn.
Ekki hefur ihann aðeins stofn
, að eigin Mjómsveit og pepp-
, að upp f jörið í danssalnum í
Klúbbnum, heldur efnir hann
til Floor-show, sem á engan
sinn líka í höfuðborginni um
þessar mundir, og sýnir enn
betur en nofekru sinni áður
f jölhæfni þessa ágæta söngv-
ara okkar. Röddin, maður,
hún er siko efekert rusl, og
framkoman með þeim ágæt-
um, að við megum vera stolt
ir af að eiga annan eins
skemmtikraft. Þaifcka þér
fyrir sérlega ánægjulega
kvöldstund, Haukur, — og
haltii áfram á sömu braut.
Það er ailltaf fjör, þar sem
þú ert annars vegar.
LIDO
þarf sannarlega ekki á er-
lendum iskemmtiikröftum að
halda um þessar mundir. Þar
er ebki aðeins bezta hljóm-
sveitin og sfcemmtilegustu
söngvaramir, sem völ er á
í borginni, iheldur er þjón-
ustan hin glæsilegasta, sem
hægt er að ímynda sér. Það
er ánægjulegt til þess að
vita, að við skulum eiga þess
kost að geta skemmt ofck-
ur á jafn flottum stað og
Lido er i hvívetna, og það
er áreiðanlegt, að Lido a
hvað stærstan þátt í þeh*1
glæsibrag skemmtanalífsinS,
sem komizt ihefur á seinustu
árin. Hvilífcur munur er ekfci
á orðinn á aðeins örfáum ar_
um, frá vasapelafylleríunuM
og ösfcurölvuninni til þess
ánægjulega skemmtanalifs.
sem við njóturn í dag í glæsi-
legum salarkynnum við full-
komnustu þjónustu og veit-
ingar.
_ BH.
Eftirmiðdaffsmúsík
frá kl. 3,30.
*
Kvöldverðarmúsík
frá kl. 7,30.
*
Dansmúsík
frá kl. 9.
Hljómsveit
Björns B. Einarssonar
Ieikur.
*
| Borðpantanir í síma 11440.
*
Gerið ykkur dagamun
borðið og skemmtið
yður að
HÚTEL
BORG
ó skemnnbisböÖunLjm