Ný vikutíðindi - 31.08.1962, Blaðsíða 2

2
NY VIKUTIÐINDI
I
NY VIKUTIÐINDI j
koma út fyrir hverja helgi og kosta 4 kr. í lausas.
Framkvæmdastjóri: Geir Gunnarsson, sími 19150.
Ritstjóri Baldur Hólmgeirsson, viðtalst. kl. 10—12,
Auglýsimgastjóri: Emilía V. Húnfjörð, Sími 17333 —
Ritstjómarskrifst.: Höfðatúni 2, sími 14856 og 19150.
Frentun og útgáfa: Stórholtsprent h.f., Höfðatúni 2,
HÍTni 19150. — Áskriftargjald er 150 kr. árgangurinn
og gr. fyrirfram.
HÆKKUÐ FARMG3ÖLD EIMSKEPS
Eimskipafélag íslands hefur átt í vök að verjast
að undanförnu. Reksturinn hefur gengið skrykkjótt,
samkeppni mikil og farmgjöldum hefur verið lialdið
niðri.
Nú hefur hinn nýi forstjóri þess ráðið til félagsins
blaðafulltrúa, sem er auðvitað sjálfsagt fyrir svo viða-
mikið fyrirtæki. Og til þess að hafa blöðin
fremur með sér en móti, hefur félagið boðið ýmsiun
blaðamönnum í fría siglingu nú í sumar.
Svo kemur bomban. Farmgjöld eru hækkuð iim 35—
40 prósent! Þetta er spor í rétta átt! segir forstjór-
inn.
Það ætlast auðvitað enginn til þess að farmgjöld
með íslenzkum skipum séu lægri en gerist með öðrum
skipum. Við vitum, að það liafa verið alltof lág farm-
gjöld á stykkjavöru og sekkjavöru. En livaða afleið-
ingar hefur þetta?
Því er lýst yfir, að vísitalan hækki um 0,6% við
þessa farmgjaldahækkun. En það eru fleiri en vísi-
töluvörurnar, sem hækka af þessum sökum. Það væri
fróðlegt að fá upplýsingar urn, hvað t. d- timbur og
steypujám hækkar, og hvaða álirif þetta hefur á bygg-
ingakostnaðinn.
Eimskipafélagið er eitt af elztu og virðulegustu fyr-
írtækjum okkar lands, sem öll þjóðin hefur verið stolt
af frá byrjun. Við vonum að stjórn þess bregðist ekki
vonum landsmanna nú fremur en áður. En eitt er
víst. Forráðamenn hennar mega vita það, að þeim
er vandi á höndum, og að ekki nægir það eitt að fá
blaðafidltrúa, til þess að þeir verði óháðir lieilbrigðri
gagnrýni. — g.
„ VEI YÐURf HRÆSNARAR "
Verður ekki mörgum kommúnistanum það á að
spyrja: „Hvers vegna eru menn að flýja úr „alþýðu-
Iýðveldunum“ austan járntjalds yfir í „auðvaldsríkin“ ?
Og ef til vill furðar sá hinn sami sig á því, að reistur
skuli vera mannheldur múr milli Austur-Berlínar og
Vestur-Berlínar, og það af austanmönnum!
Flóttinn frá austri til vesturs er staðreynd, sem
ekki þýðir að véfengja. Múrinn um Berlín þvera hefði
annars ekki verið reistur.
Og það sannar, hvemig líðan manna þar eystra er,
að þeir yfirgefa fasta atvinnu, eignir og heimili til
þess að flýja allslausir yfir í annað land, þar sem
þeir hafa enga ömgga vissu um atvinnu eða dvalarstað.
Svo eru til menn í Vesturlöndum, sem eiga ekki
nógu sterk lýsingarorð yfir dásemd kommúnismans og
stjómarfarinu í einræðisríkjum hans!
Er þetta hægt?
Myndi nokkur sannur íslendingur óska þess í raun
og vem, að við yrðum nýlenda Rússa og kæmumst
í spor Austur-Þjóðverja? Og vita menn það ekki, að
með því að kjósa kommúnista (Alþýðubandalagið eða
hvað þeir kalla sig í það og það skiptið) eru þeir að
koma fulltrúum Rússa í valdastóla íslands?
En það vantar ekki, að þeir þykist vera að vinna að
hagsmunum alþýðunnar og efla sjálfstæði Islands, þess
ir grímuklæddu landráðamenn. — g.
Með vaxandi kynnum okk-
ar Islendinga af menningu
og háttum annara þjóða hef-
ur skilningur okkar og mat
á margvíslegum listgreimun
aukizt og þroskazt, og hjá
okkur skapazt víðsýni til að
meta og njóta ánægju þeirr-
ar, er listfengur flutningur
veitir áhorfandanum, enda
þótt eðli listarinnar sé sprott
ið úr jarðvegi frábmgðnum
þeim, er við þekkjum bezt.
Hingaðkoma og skemmt-
un spánska listafólksins, sem
undanfarið hefur laðað Reyk
víkinga til sín í þúsunda-
tali, er einn hinn merkasti
viðburður af slíku tagi, sem
hér hefur lengi gerzt.
Svo frábmgðinn sem
spánski skaphitinn er eðli
hins norræna kynstofns get-
ur ekki lijá því farið, að liríf
andi túlkun þessara suðrænu
farfugla heilli jnann á svip-
aðan hátt og glaðvært fugla
kvak í lofti, er maður ligg-
ur í einveru undir heiðum
himni á sumarmorgni og hef
ur engar áhyggjur í só'.skin-
inu.
Þannig var okkur innan-
brjósts, er við sátum í Þjóð-
leikhúsinu og horfðum á
José Greco og dansfiokk
hans. Það var óblandin unun
og ánægja, — ógleymanleg
kvöldstund.