Ný vikutíðindi - 12.10.1962, Qupperneq 1

RDTf WnmCLB
Föstudagur 12. okt. 1962 — 41 tbl. 2. árg. — Verð kr. 5.oo
InnráskommaíFramsókn
Hyggjasl koaimar ná ítök-
am í stjórn Framsóknar-
félaganna, þegar aðrir
valdadraumar eru brostnir?
Hið augljósa fylgistap
kommúnista í verkalýðsfélög
unmn hefur vakið menn til
umhugsunar um, hvað raun-
verulega sé á seyði innan
þess flokks, með sérstöku til
liti til hinnar furðulegu lagni
kommúnista við að smeygja
sér inn í livers kyns félaga-
starfsemi, ná ítökum þar og
mynda klofning, takizt þeim
ekki að ná undirtökunum.
Hallazt menn nú helzt að
þeirri skoðun, að þeir séu að
búa ijm sig í röðum Fram-
sóknarmanna, og sé þegar
orðið sæmilega ágengt.
Raunar þarf það ekki að
BHtGED BAZLEN hetir hún
þessi 17 ára bandaríska skóla
stúlka, og hún fer með hlut-
verk Salome í kvikmyndinni
„Konungur konunganna.“
Ömannúdleg
medferd á hrossum
íöka verður fyrir útflutning
^esta, nema aðbunaður sé
störfega bættur
Blaðið hefur liaft spumir '
^ því, að aðbúnaði hesta
beirra, sem seldir hafa verið
landi, hafi verið afar á-
®tavant, svo að þeir hafi
^ðið fyrij. versta hnjaski á
e'ðinni, troðizt undir í les-
Jh'uni, meiðzt og jafnvel hlot-
bana af þeim sökum. Er
^l'ugandi, hvort ekki ætti
lreinlega að banna slíkan
H'itn
hig, nema þær aðstæður
séu fyrir hendi, að hestam-
ir hljóti ekki meiðsl af.
Nokkur brögð hafa verið
að því að selja hesta úr
landi, en samkvæmt upplýs-
ingum, sem blaðið hefur afl-
að sér, mun aðbúnaður hest-
anna í lestum skipanna, sem
flutningana annazt, hafa ver
ið svo slæmur, að strax og
versnað’ hefur í sjó, hafa
hestarnir Iegið afvelta hver
koma neinum á óvari, og sízt
Framsóknarmönnum, þótt
innrásarlið hafi verið sent
inn í fylkingar þeirra- Hafa
framsýnir menn innan þess
flokks margoft bent á þessa
hættu og varað v!ð henni, en
flokksheildin skellt skolla-
eyrum við. Einkum mun það
(Fram'h. á bls. 4)
ótryggðir!
Blaðið hefur fengið
þær furðulegu upplýs-
ingar, að umferðarlög-
reglumenn séu ekki
slysatryggðir í starfi,
og bætur eftir þá, ef
þeir láta lífið við skyldu
störf, sáralitar. Enn-
fremur hefur vaknað sú
spurning, hvort lög-
reglumenn yfirleitt séu
það tryggðir, að þeir
fái slysa- eða örkumla-
bætur og fjölskyldur
þeirra bætur við fráfall
þeirra.
Hér er um alvörumál
að ræða- Starf lögreglu-
mannsins skapar honum
þá áhættu, að hann get-
ur búizt við ýmsu. Hon-
um ber full trygging
þess, að hann standi
ekki skyndilega uppi
bótalaus örkumlamaður,
eða f jölskylda hans fyr-
irvinnulaus, ef hann félli
frá. Þetta er eitt af at-
riðum, sem yfirstjóm
lögreglunnar ber tafar-
laast að endurskoða.
Ráðhúsiö á að vera
Grjótaþorpinu!
Eurí meU gomlu fimbur-
kymbaldana úr iitiibæiini!
innan um annan, marizt og
hrakizt og jafnvel látið lífið
af þessum völdum. Skipverj-
ar verða þó ekki sakaðir um
aðbúnaðinn, enda flestir ekki
talið eftir sér að taka á sig
frívaktir til að hlynna að
hestunum og reyna að koma
þeim á stjá.
Eftirlitsmenn hafa átt að
fylgja hestunum, en skip-
verjar hafa haft það á orði,
að þeir hafi lítið látið að sér
kveða, og dvalizt lengst af
annars staðar en hjá hestun-
um.
(Framh. á bls. 4)
Þar sem talið er líklegt að
fyrsti landnámsmaður Is-
lands hafi reist bæ sinn —
imdir brekkunni vestan við
núverandi Aðalstræti í Rvík
— eru nú einhverjir elztu
timburkmnbaldar landsins —
flestir í eign tveggja ötulla
kaupmanna borgarinnar.
Þarna, á rústum skála Ing
ólfs, er metnaðarmál allra
Reykvlkinga að reist verði
ráðhúsið. Þetta er auk þess
fögur brekka og húsið yrði
vel staðsett, ef timburhjall-
arnir beggja vegna Aðal-
strætis og upp að Garða-
stræti yrðu rifnir.
En það yrði dýrt spaug
fyrir Reykjavíkurbæ, að
kaupa allar lóðirnar, sem
færu undir slíkt stórhýsi, en
þó alls ekki ógerlegt, einkum
ef kaupmennirnir Sigurliði
Kristjánsson og Valdimar
Þórðarson, sem nú eiga mik-
ið af þessum lóðum og vita
ekki aura sinna tal, yrðu svo
rausmarlegir að gefa bænum
þessar eignir sínar, sem vel
er talið koma til greina.
Það væri a. m- k. sjálf-
sagt mál, að borgaryfirvöld-
in létu fara fram athugun á
því, hvaða útgjöld þetta;
hefði í för með sér. Hverí
veit nema Reykjavíkingar;
vildu greiða ofurlítinn auka-i
skatt í nokkur ár — ráðhúss1
skatt — ef þeir sæju fram á,
að borg þeirra yrði eina höf-:
uðborg heimsins, sem ætti
glæsilegt ráðhús á sama stað
og fyrsti landnámsmaðurinn
reisti hús sitt.
„Nútlminn' hefur það
eftir útlendum prófess-
or, að bindmdismenn
verði Ianglífari en þeir,
sem áfengis neyta. —
Það íifir lengst, sem ...