Ný vikutíðindi - 01.11.1963, Blaðsíða 8

Leynímakk 0
Verður gripið til kúgunarlaga til að
kveða niður verkföll — eða komm-
únistar keyptir til
sig?
Það hefur vakið furðu
manna, hversu lítinn áhuga
kommúnistar hafa sýnt verk
föllum þeim, sem nú eru að
skella yfir. Ekkert þeirra
félaga, sem þeir hafa undir
stjóm sinni, hefur enn sagt
upp samningum sínum við
\1nnuveitendur, en forsprakk
ar þeirra, svo sem Hennibal
Valdimarsson, Eðvarð Sig-
urðsson og Bjöm Jónsson,
hafa setið á tíðum fundum
^ið Ólaf Thors, þótt lágt
hafi farið, og engar fregnir
borizt af því, hvað þar hafi
aS hafa hægt um
verið bmggað. Hins vegai
gengur sú spuming fjöllun-
um hærra, hvort Ólafur
Thors hafí í hyggju að
taka kommúnista upp í
stjóm sína til að tryggja
„viðreisnarstefnunni“ áfram
haldandi vinnufrið!
FURÐULEG KOK-
HREYSTI
Það vakti athygli raanna í
útvarpsumræðunum um fjár
lagafrumvarp ríkisstiórnar-
innar, að enginn stjórnar-
herranna fékk sig til að bera
MARGIR urðu til þcí:s að
gleðja dr. Pál Isólfsson á
sjötugsafmæli hans og lá
við að sumir bæm á hann
oflof. A. m. k. vitum við
um einn, sem sagði í af-
mælisgrein um hann í Tím-
anum, að þótt dr. Páll
hefði aldrei gert annað en
að semja „Maríubænina“,
„Sáuð þið hana systur
mína“ og „Þú komst í hlað
ið á hvítum hesti“, þá hefði
hann orðið þjóðfrægur.
Síðastnefnda lagið er
nefnilega alls ekki eftir dr.
Pál, heldur erlent Iag. Ef
til vill hefur höfundur
greinarinnar ætlað að minn
ast á annað lag eftir tón-
skáldið, þ. e. a. s. „Víst ert
þú Jesús kóngur ldár.“ Þar
er líka minnst á hest, eins
og kerlingin sagði.
Höfundur afmælisgrein-
arinnar var þjóðleikhússtj.
Guðlaugur Rósinkranz.
! -------
ISLENZKA „Dennings"-
skýrslan um Þjórsárdals-
skrílslætin í sumar, barst
nýlega í tal yfir kvöldkaffi
í húsi einu hér í borg.
Lagði þá ein raunsæ skýr-
leikskona það til málanna,
að stór brennivínsáma yrði
sett á laggirnar á Lækjar-
götuna fyrir neðan
Menntaskólalóðina og öll-
um veitt úr henni ókeypis
og af’ *eigm”lyBt.--—
,,En,“ bætti hún við, „að
sjálfsögðu yrði ekki veitt
vín þar á miðvikudö°um.“
j ______
BÓNDI nokkur á Skógar-
ströndinni var vanur að
sofa með fölsku tennumar
sínar nndir koddanum. Eitt
vorkvöld fékk hann sér
talsvert neðan í því, og um
morguninn, þegar hann ætl
aði að taka tennumar und-
an koddanum eins og
venjulega fann hann þær
ekki. Hann sneri öllu \ið
í rúminu og leitaði um íbúð
ina í marga daga, en ekki
fundust tennumar.
Leið nú sumarið og
haustið og fram á Þorláks-
messukvöld, án þess tenn-
umar kæmu í leitirnar.
Þetta kvöld var maðurinn
vanur að fara í bað, og
hélt þeirri venju. En þeg-
ar hann fór úr nærbuxun-
um varð hann heldur en
ekki glaður, því í annarri
buxnaskálminni, ofanvert
við kálfann, levnd"st þá
tennuraar eftir
; ______
ÚTVARPS-hlusterdn; biðu
með óþreyju eftir Sunnu-
dagsþætti Flosa Ólafsson-
ar um síðustu helgi, því a.
m. k. einu sinni hefur út-
varpsstjóri áður tilkynnt
á móti því, að ástandið væri
engan veginn gott, að ekki
sé sterkara að orði kveðið
Skuldimar ykjust í sífellu,
ekki tekið þeim stökkbreyt-
ingum til batnaðar, að hag-
ur almennings gæti batnað
frá því sem nú er, jafnvél
og þjóðarbúskapurinn alls! yrði almenningur enn að
taka á sig þyngri byrðar.
En hitt duldist engmn, aS
kokhreysti þeirra var sömu-
leiðis með mesta móti, rétt
Framhald a 3. síðu
Sprenging í Alþýðu-
flokki Hafnarfjarðar
Árni Gunnlmifssson hrl., fyrrvernndi
bæjnrfulltrúi segir skilið við
Emil oq Guðmund í.
Það hefur vakið mikla at-
hygli að ungur og efnilegur
að Flosi muni sjá um fast-
an dagskrárþátt, en það
orðið endasleppt, enda veit
enginn á hverju hann á
von frá Flosa, þótt venju-
lega eigi hann eitthvað i
pokahorninu.
En Ólafur litli Flosason,
sem fram kom i þættinum.
er hreinasta gull og ætti
að vera í hverjum þætti.
Hann svíkur envari
Alþýðuflokksmaður í Hafn-
arfirði hefur sagt sig úr
flokknum og mun óánægja
með æðstu Krata kaupstað-
arins valda úrsögninni.
i Maður þessi er Ámi Gunn
laugsison, hrl., sem nýtur
hylli Hafnfirðinga og er tal-
inn vera upprennandi póli-
tísk stjarna þar i bæ. Hann
mun og vera trúr sinni
stjórnmálastefnu, en hinsveg
ar ekki ein? þægur ljár í
þúfu hinna eldri afla, sem
samanstanda af Emil Jóns-
syni, Guðmundi f. og fleir-
um.
En talið er öruggt að Ámi
muni ekki hverfa úr stjóm-
málabaráttunni. Hann hefur
verið bæjarstjórnarfulltrúi í
Hafnarfirði og á mikið fylgi
meðal bæjarbúa, svo að ekki
er víst nema hann komi með
sprengilista við næstu kosn-
ingar. Er þá hætt við að
eitthvað sögulegt gerist í
stjómmálum bæjarins.
Þeir mega vara sig, hafn-
firzku stórkratamir, sem
ráðið hafa miklu um stjóm
landsins að undanfömu, að
móðga ekki ungu kynslóð-
ina. Þeir em ekki á fram-
farabraut nema æskan rétti
þeim öiyandi hönd.
Annars er margt sögulegt
og h'tt eftirbreytnisvert, sem
gerzt hefur í málefnum
Hafnarf jarðar að undan-
fömu. Mun kunnur Hafn-
firðingur, Markús B. Þor-
geirsson skipstjóri, skrifa
nokkra pistla hér í blaðið
um stjómmálin þar og
helztu broddana, einkum
er varðar Alþýðuflokkinn.
NORÐLENZKUR stór-
bóndi, sem átti unga og
Iífsþyrsta konu, kom eitt
sinn heim af hrepnsnefnd-
arfundi fyrr en búizt hafði
verið við. Lét hann Skjóna
sinn inn í hesthús. án þess
að gera vart við sig, og
gekk síðan beint inn í
hjónaherbergi og sá þá að
þar var kominn köttur í
ból bjamar, því eiginkona
hans og vinnnmaður lágu
þar lítt klædd.
Vinnumanni brá ?ð von-
um heldur betur í brún.
klæddi sig hið snarasta.
tók saman niönknr sínar
og kvaðsf hé*r með iæra
farinn úr vistinni. Bóndi
tók hann þá afsíðis og
sagði:
„Hevrðu. hefta er allt <
lagi góðurínn. Ev ræð bara
annan vinmnnann. og há
rvo on’t.
ast þetta allir “
UM HETÆIN*
við eitt kvöld:A í p-in’fpt — *
ishús’ð — nei Sigtún. ætl-
aði ég að segja, þvi svo
heita veitingasalir Sjálf-
stæðishússins nú orðið.
Þar var margt um mann
inn, og andi Sigmars, hins
nýja veitingahússstjóra
sveif þar yfir vötnunum,
eða öllu heldur vínunum,
enda var þar allt 5 þessu
fína lagi, nema hvað þjón-
ustan við okkar borð gekk
fremur treglega.
En það sem okkur varð
minnisstæðast um kvöldið
■var hinn glæsilegi söngur
Guðmundar Guðjónssonar
og Sigurveigar Hialtested.
Sérstaklega hreif söngur
Sigurveigar okkur, og það
var athyglisvert hvað hún
hlaut gott hljóð og mikið
fagnaðarklapn á eftir —
eins og fólk var þarna
marsrt undir áhrifum áfeng
is. Hún beinlínis átti hug
og hjarta gesfi'--''
; ______
NU ER stórmy'’f' evi
Krists sýnd við góða að-
sókn í Gamla Bíó. f tilefni
af þ\á rifjast upp saga um
bónda, sem fór til Reykja-
vflíur í kaupstaðarferð og
átti m. a. að kaupa, sam-
kvæmt beiðni konu sinnar,
grammófónplötu með lag-
inu „Víst ertu Jesús kóng-
ur klár.“
Bóndinn trassaði kaupin
unz hann fór inn í hljóð-
færaverzlun seinni hluta
dagsins, sem hann ætlaði
heim— og var þá slompað-
ur. Þegar afgreiðslustúlk-
an ætlaði að fara að af-
greiða hann, varð honum
svo starsýnt á hið fagra
andlitsfall hennar og gimi-
Iegt vaxtarlag að nafninu
á nlötunni var alveg stol-
ið úr minni hans.
„Ja, ég átti að kaupa
söngplötu," sagði hann, „en
ég man ekki í svipinn hvað
hún heitir. En nafnið er á-
reiðanlega eitthvað varð-
andi hesta.“
Stúlkan stakk upp á ýms
um vinsælum plötum meí
hestavisum. og eftir langn
mæðu fór bóndinn út mef
..Ee berst á fáki fráum.‘
Hann fékk lítið þakk
læti fyrir kaupin frá kelli
sinni.