Ný vikutíðindi - 25.02.1966, Blaðsíða 1

Er eignakönnun og
nafnskráning skuida-
bréfa nautsynleg?
(Sjá bls. 8).
Bílasöiurog bílaleiguríerfiðleikum
Sumar gjaldþrota, aðrar berjast í bökkum. -Hvað veld-
ur? — Einkennilegir viðskiptahættir.
Eftir heimsstyrjöldina síð-
ari var algengt að bílar hækk
uðu í verði eftir því sem þeir
urðu eídri. Þetta var ein-
göngu vegna þess hve eftir-
spurnin var mikil, miðað við
framboðið.
Þá gátu menn auglýst bíla
sína í dagblöðunum og þaðmMum. Að hafa aðstöðu til
var slegist um að fá þá
keypta.
Haftastefna ríkisstjórnar-
innar — og þá auðvitað
gjaldeyrisskortur — gerðii
það að verkum, að óheilbrigt
ástand átti sér stað í þessum
að fá leyfi fyrir bifreið voru
hlunnindi, sem hægt var að
selja fyrir tugi þúsunda.
BÍLASALAKNIR
Á þessum öngþveitistímum
spratt upp ný atvinnustétt í
landinu: bílasalar. Þeir tóku
að sér að selja bílana á
hæzta verði yrir 2% af sclu-
verði, og notfærðiu margir
sér þeirra iþjónustu, sam
nienntu eikki að standa í aö
pranga bílnum út.
Það kom fljótlega í Ijcs,
að í hinni æðisgengnu sam-
keppni voriu nokkrir hinna
| f jölmörgu bílasala, sem
I gerðu allt til þess að selja
bíla og fá seljendur til að
taka víxladót, sem þeir vissa
að voru minna virði, en papp
rrinn, sem skrifað var á.
Kunnugir áláta að hér sé um
að ræðla tugi milljóna í ónýt-
um víxlum, sem liggi í skúff-
um hjá fjöhnörgum grömum
„kúnnum“ bílasala.
I dag eru flestar bílasöl-
ur í mjög miklum erfiðleik-
um. Menn eru búnir að fá
nóg af þeim og treysta ekki
lengur á heiðarleik þeirra.
Það hefur stóraukizt að
Framhald á bls. 4
vvvvvV
Sveifamennskan allsráðandi
í sjónvarpsmálum hér á landi
Konurnar kippa við sér. - Aðsent bréf
Hún þarf ekki að vinnaf
En í hverju brást hún eiginmanninum
Greinar þær, sem birst hafa í blaðinu að
undanförnu inn réttindaskort karlmanna gagn-
vart kvenfólki hér á landi, hafa vakið mikið
umtal og athygh, enda hafa bréf borist og
ýmsir hringt til ritstjórans vegna þeirra.
Hér birtum við eitt bréf frá fráskilinni konu
orðrétt, sem á að vera svar við þessum grein-
um, en er þvert á móti staðfesting á ýmsu, sem
þar hefur verið haldið fram.
Eg legg það ekki í vana sveifla sér í trjánum í þess-
^mn að standa í br’fa-
skriftum við ritstjóra eða
aðra skoðanaskapara, ssm
um fúla blað am ennskuf r um-
skógi, sem allt ætlar að
kæfa á þessu blessaða land
stall'bræður s'na gcgn iaus-
beizluðum konum, sem marg
ar hverjar hafa ágætt lag
En ég get ekki lengur orða S^ynnka á mcral- cg
bundizt, þegar þár sláið upp
4 forsíðu aðvörun — r.eyð -
ankalli til sterka kynsins að
fara nú að vara sig á kven-
fólkinu.
Eg er nú svo illa af guð:
gerð, að ég hélt í yrstu að
nú væri loksins risinn upp
spámaður meðal æðri tegund
arinnar og væri að aðvara
bankainnstæðu téðs konungs
dýranna. (Hér er ekki átt
við ljónið.)
En hvað sé c.g! Þcttá
háskalega kvendýr, — þessi
blóðsuga, — er þá fyrrver-
andi háttvirt og allra rnest
elskuð eiginkona og crica-
mamma allra undrabarn-
Framh. á bls. 4.
Menn eru þegar famir að
undrast, hve risið virðist
vera lágt á þeim mönnurn,
sem fjalla um hið væntan-
iega íslenzka sjónvarp.
Vitað er, að enginn þeirra,
Sern starfa eiga við sjónvarp-
ð, kann nokkuð að ráði til
þeirra hluta; því engum dett-
Ur í hug, í alvöru, að tveggja
eða þriggja mánaða kúrsus í
sjónvarpsfræðum geti orðið
þess að menn læri það,
Sem til þess þarf að útbúa
sómasamlega sjónvarpsdag-
skrá.
Þá er það og vitað mál, að
Eaniir eru síður en svo í
hópi þeirra þjóða, sem lengst
eru komnar, hvað sjónvarpi
viðvíkur, heldur ahnennt
taldir hreinir sveitamenn í
þessum efnum.
Þeir, sem lengst eru koma
ir, eru tvímælalaust Bretar,
enda hafa þeir frá upphafi
haft fonistu um öll nýmæli í
sjónvarpsefnum.
Það undarlega hefur skeð,
að engum af ráðamönnum
þessarar stofnunar hefur
dottið 1 hug að senda menn
til þeirra þjóða, sem lengst
eru komnar, heldur er lág-
kúran látin ráða, enda er
búiist við því að árangurinn
verði eftir því.
Gömul tæki hafa verið
fengin að gjöf frá Norðiur-
löndum, tæki, sem þessar
sjónvarpsstöðvar treysta sár
ekki til að nota lengur —
og sannast hið fornkveSna,
hér sem oftar, að allt er full
gott í landann.
Ekki iþarf að taka fram,
að hér er — eins og oftast
— farið í betliför til ann-
arra landa, ef eitthvað þarf
að gera.
Eigi alls fyrir löngu kvaddi
svo annar dagskrárstjóri ís-
lenzka sjónvarpsins sár
(Framhald á bls. 5)
Gitj.ianleikuriim Enda-
sprettnu' verður sýndur í
20. Sfc»n nk. .sunnndags-
kvöid. Aðsókn að leiknum
hefur venð góð. Sérstakiega
hefur valdð athygli túlkun
Þorsteins Ö. Stephensen á að
alhlutverkinu, Sam, hinum
áttræða rithöfundi og hefur
hann hlotið m jög góða dóma