Ný vikutíðindi - 19.09.1969, Blaðsíða 3

NÝ VIKUTÍÐINDI
3
það sem sjálfsagðan hlut, að
við teldum skyldu okkar að
sjá lienni stöðugt fyrir ung-
um mönnum. Meðaumkvun
vina hennar snerist upp í
andúð í hennar garð vegna
þessarar sjálfselsku hennar.
Áður en varði stóð hún ein
uppi nálega vinalaus, þar til
hún tók í sig kjark og fór að
hjarga sér sjálf á nýjan lcik.
VERIÐ DÁLÍTIÐ VAR-
FÆRNAR
Verið ekki um of lirein
skilin. Mjög lífsreynd kona
sagði mér þá skoðun sína,
nokkru áður en ég gifti mig,
að meira að segja á milli
eiginmanns og eiginkonu geti
aldrei verið um algert, gagn-
kvæmt traust að ræða. Lcssi
kenning á þó enn betur við
í sambandi við venjulega vin-
áttu en um hjónabandið.
I fyrstu geta vinir yðar
verið fullir samúðar og hlut-
tekningar. En cf þér takið
u|)p á því að segja ævisögu
yðar hverjum og einum, sem
vill hlusta á yður, þá skulið
þér vera viðbúnar því, að sá
tími komi, er enginn vill
hlusta á yður.
TEMJIÐ YÐUR AÐ SKILJA
OG VIRÐA AÐRA
Ef til vill látið þér það yð-
ur engu varða, þótt frænka
frú Potts bafi útskrifazt frá
menntaskólanum með fyrstu
ágætiseinkunn, eða þá að
litli drengurinn hennar Susie
hafi orðið að berjast áfram
hjálparlaus í átta mánuði. En
ef þér farið að hugleiða mál
eins og þessi, komizt þér að
raun um, að þau hreyfa
strengi í brjósti yðar. Yður
getur fundizt þetta hálfgerð
hræsni fyrst í stað, en ef þér
gerið yður að skyldu að vera
ekki steinrunnar gagnvart
öðrum, munið þér fljótlega
komast að raun um, að á bak
við þetla er djúpur hljóm-
grunnur í eðli yðar og að
hluttekning yðar í tilfinn-
ingalífi annarra gerir yður
sjálfa hamingjusamari.
Ég þekkti eitt sinn unga
konu, urigfrú X skulum við
kalla hana. Hún varð vinsæl-
asla unga stúlkan, sem ég
hef kynnzt, einmitt af því
að hún eignaðist þann eigin-
leika í ríkum mæli að geta
sett sig í spor annarra.
Eyrst þegar ég hafði spurn-

Jólaferð Gullfoss
Feröizt í jólaleyfinu. - Njófiö hátjðarinnar og áramótanna uni borö
í Gullfossi. - Áramófadansleikur um borö í skipinu á siglingu
í Kielarskuröi. - Skoöunar- og skcmmtiícröir í hverri viökomuhöín.
16 DAGA FERÐ - FARGJALD FRÁ KR.13.008,oo TIL KR. 21.393,00
Söluskattur.fæöi og þjónustugjald innifaliö.
FERÐAÁÆTLUN:
FRA reykjavík
23. des. 1969
í AMSTERDAM
27. og 28. des.
í HAMBORG
29., 30. og 31. des.
IKAUPMANNAHÖFN
1., 2. og 3. jan. 1970
TIL REYKJAVÍKUR
7. jan. 1970
Njótið þess að ferðast
Feröizt ódýrt - Ferðizt með GuIIfossi
ALLAR NÁNARI UPPLY'SINGAR VEITIR:
FERÐASKRIFSTOFA EIMSKIPS, SÍMI 21460
H.E EIMSKIPAFÉLAG ÍSLANDS
KOMPAN
Til fyrirmyndar. - Laumukommi? -
Reykjavíkurbókin. - Fordhúsið. -
Hreindýraveiðar.
Kominn er tími til að Islendingar
fari að taka Færeyinga sér til fyrir-
rnyndar hvað útgerð snertir. Á tiltölu-
lega stuttum tíma hafa Færeyingar
keypt þrjá stóra verksmiðjutogara, og
eiga raunar von á þeim fjórða.
Þriðji togarinn var afhentur í ágúst-
mánuði, er 203 fet á lengd og hefur
frystilest fyrir ca. 700 tonn. Aðalvél
skipsins er 2,200 hestafla M.W.M., en
auk þess hjálparvél 450 hestöfl.
Skipið, sem hlotið hefur nafnið „Stella
Karína“ hefur 48 manna áhöfn og er
ráðgert, að það verði bæði með flot-
vörpu og botnvörpu.
Það er ótrúlegt en satt, að Færeying-
ar skuli telja fleiri togara en íslending-
ar, svo maður tali nú ekki um hvað
færeysku skipin eru betur búin í hví-
vetna. Ætli það sé ekki korninn tími
til að hætta að brosa að frændum vor-
um Færeyingum?
myndirnar eru 96 og mikið af litmynd-
um.
Þá er vert að geta þess, að bókin er
prentuð í einni virtustu prentsmiðju í
Evrópu, Joh. Enschedé en Zone í Holl-
andi.
Jónas Haralz er sem kunnugt er einn
af höfuðspámönnum ríkisstjómarinnar
um efnahagsmál og er áreiðanlega bæði
góður og gáfaður maður.
Jónas var á sínurn yngri árum eld-
heitur kommi, eins og svo algengt er,
þegar góðir og gáfaðir menn eiga í hlut
og var honurn jafnan teflt fram á urn-
ræðufundum og mannamótum, þegar
rnikið þótti við liggja að vel væri hald-
ið á málstað róttækra.
En sem aldurinn færðist yfir Jónas,
þá fór hann að komast á þá skoðun, að
Lenin og Karl Marx væru ekki alvitrir
og gekk sem sagt af trúnni — og þó. —
Gárungarnir í Reykjavík halda því
fram, að Jónas sé Maóisti á Iaun og sé
í rólegheitunum að sanna það í verki,
að kapítalisminn sé úrelt fyrirkomulag.
Mikill urgur er í mönnum út af vænt-
anlegum kaupum ríkisins á Fordhús-
inu við Suðurlandsbraut. Hús þetta
hefur staðið óhreyft og hálfbyggt síðan
1967, en nú hefur Gylfi Þ. Gíslason lýst
áhuga sínum á því að stofnsetja þar
einhvers konar skóla og heimavist. Þá
hefur komið til tals að ríkið hæfi þarna
einhvers konar hóteirekstur, og eru
hótelmenn í bænurn talsvert óhressir
út af þeirri hugmynd.
Sumir halda því jafnvel fram, að
þarna eigi ríkissjóður að hlaupa undir
bagga með einkaíTamtakinu, þegar allt
er komið í strand. Húsbákn þetta, sem
eins og áður segir er hálfkarað, er í
eigu dánarbús Kristjáns Kristjánssonar
frá Akureyri, en nú, þegar húsið verður
selt, hafa ýmsir aðilar verið nefndir
sem kaupendur. Ber Silla og Valda oft
á górna í því sambandi.
Hvað sem öðru líður er vonandi, að
ríkissjóður geti bjargað dánarbúi
Kristjáns Kristjánssonar frá því að fara
alveg yfirum.
Reykjavíkurbókin er aðstandendum
til hins rnesta sóma, fallega gerð og
vönduð. Þessi bók er að mestum hluta
myndabók, en þó er jafnframt í henni
sögulegt yfirlit um þróun höfuðborgar-
innar og lýsing á henni eins og hún er
nú. Höfundar bókaiinnar eru þeir
Björn Th. Björnsson, listfræðingur,
Leifur Þorsteinsson, ljósmyndari og
Gísli B. Björnsson, teiknari.
Heimskringla gefur bókina út, en
hún er 136 síður í stóru broti. Bókin
er gefin út á fjórum tungumálum, ís-
Ienzku, dönsku, ensku og þýzku, en
Ástæða er til að spyrja, hvort nægi-
legt eftirlit sé haft með hreindýraveið-
urn.
Lögum samkvæmt rná fella 600 dýr
árlega á tímabilinu 7. ágúst til 20. sept-
ember. Bændur í Múlasýslu eiga að hafa
eftirlit nieð veiðunum, en grunur leik-
ur á, að mikið vanti á, að þar sé nægi-
lega vel að verið. Hafa veiðinienn kom-
ið að særðum hreindýrum, sem skotin
hafa verið með alltof litlum skoturn og
er það að sögn oft æði óhugnanleg að-
korna.
Ef bændur eystra verða uppvísir að
jafn ógeðfelldu framferði og bví, að
skjóta hreindýr og særa þau án þess
að ná þeim, er full ástæða til að skipa
nýja eftirlitsmenn með veiðunum, því
það er ómannúðlegra en tali taki að
vesalings skepnurnar dragist um hrein-
dýraslóðir hálendisins helsárar eftir
einhverja fávita, sem varla kunna að
fara með skotvopn.
BÖKKUR
•vrtrfVtf^rt^A^w^wvrtrtrtrfw.wu^wwwwuwwwwivwwww^ww^^^wwwwwywvwwvi