Ný vikutíðindi - 03.11.1972, Blaðsíða 5

NÝ VIKUTÍÐINDI
5
HefflaitíkurAjcnVarptf
SUNNUDAGUR 5. nóv.
10.30 Big Picture
11.00 Sacred Heart
11.15 Christophers
11.30 This Is The Life
12.00 Andy Griffith
12.30 CBS Golf Classic
13.15 Football Scoreboard
14.00 NFL: Dallas vs.
Washington
16.15 This Week In Pro Foot-
ball
17.00 MU Champions/Wide
World Of Sports
18.00 Sports Challenge
18.30 Evening News
19.00 Walt Disney
20.00 John Connolly Speech
McGovern Speech
21.00 Mod Squad
22.00 Twelve O’Clock High
22.55 Final Edition
23.00 Northern Lights Play-
house —
Charge of the Lancers
MÁNUDAGUR 6. nóv.
blinóhiið og ofsarok, sem enn
hafði orðið á leið skipsins —
frostið var komið niður í 68
stig.
— ★“
ÞEGAR storminn og hríðina
lægði, klifraði Voronin upp
mastnð, og kom þá, sér tii
stórrar furðu, auga á óvenju
íslaust svæði skammt framund-
an. Hann gerði sér vonir um
að komast alla leið út í Kyrra-
haf, aðeins ef honum tækist að
láta skipið brjótast út að þess-
ari breiðu 'vök.
Skrúfa skipsins lamdi af
veikum mætti íshrönglið um-
hverfis, og eitthvað lítils háttar
þokaðist skipið áleiðis. Svo
losnaði það skyndilega út úr
ísnum og þaut út á auðan sjó,
en var þó ekki fyrr laust und-
an okinu en stóra ísbreiðu rak
að kinnung þess skáhallt. Högg
ið var svo mikið, að minnstu
munaði að skipið leggðist á
hliðina; það snérist næstum
heilan hring og rakst á trjónu-
myndaðan jaka. ísspjótið
smaug í gegnum stálþilið eins
og ekkert væri, þrem fetum
fyrir ofan sjó.
Á meðan skipið mjakaðist
í áttina að Beringssundi, strit-
aðist áhöfnin við að þétta upp
í gatið á kinnungnum, áður en
komið væri út í Kyrrahafið.
Óhugnanleg þögn grúfði yfir
íshafinu í þann mund, sem hið
laskaða flutningaskip var að
nálgast sundið, sex mílum frá
hafinu sunnan við.
Þá gerðist það, af ótrúlegri
skyndingu, að hið hvíta víti
norðurhjarans umhverfðist fyr-
irvararlaust í hemjulausa, eyð-
andi storm-iðu. ísinn rak í
fylkingum að skipinu, og vind-
sveiparnir báru hann að úr
öllum áttum; skipsskrúfan erf
iðaði til ónýtis. —
ÍSFJÖTRARNIR, sem þrýstu
að skipinu, tóku hæga en sig
andi steínu noröur á bóginn,
og í fjórar klukkustundir —
meðan straumurinn geisaði —
kynntus' farþegar cg skipshöfn
Chelyuskin ógninni og hætt-
unni eins og hún verst getur
orðið. Þegar síðasti stormsveíp-
urinn þagnaði og Voronin svip-
15.00 Partridge Family
15.30 Open House
16.15 Sesame Street
17.15 Daniel Boone
18.05 Doris Day
18.30 Evening News
19.00 Laugh-In
20.00 Monday Night Movie —
21.30 Arnie
22.00 Monday Night Football
00.20 Moment Of Reflection
00.15 Final Edition
00.20 Tonight Show
ÞRIÐJUDAGUR 7. nóv.
15.00 Terrible Ten
15.05 Dusty’s Treehouse
15.30 Open House
16.30 Theater 8 —
Honorable Murder
17.40 Felony Squad
18.05 On Campus
18.30 Evening News
19.00 Rawhide
20.00 Pre-Election Special
20.30 Juiia
21.00 Carol Burnett
22.00 Hawaii 5—0
22.55 Moments Of Reflection
23.00 Fmal Edition
23.05 Forum Boxing
00.00 Election Special: „The
Count-72“ Films to be
Announced
MIÐVIKUDAGUR 8. nóv.
15.00 Terrible Ten
15.05 Nanny & The Prof.
15.30 Open House
16.00 26th Annual Tony
Awards
18.00 Mary Tyler Moore
18.30 Evening News
19.00 Route 66
20.00 Information Special
20.30 Room 222
21.00 Dean Martin
22.00 Gunsmoke
22.55 Moment Of Reílection
23.00 Final Edition
23.05 Dick Cavett
FIMMTUDAGUR 9. nóv.
15.00 Terrible Ten
15.05 Animal World
15.30 Open House
16.10 Information Special
16.25 Theater 8 —
Charge of the Lancers
17.40 Colonel Flack
18.05 Doin It
18.30 Evening News
19.00 Wild Wild West
20.00 Northern Currents
20.30 AU In The Family
21.00 Flip Wilson
22.00 Fugitive
22.55 Moment Of Reflection
23.00 Final Edition
23.05 Crystal Ball
FÖSTUDAGUR 10. nóv.
15.00 Terrible Ten
15.05 Wild Kingdom
15.30 Open House
16.00 Theater 8 —
Dr. Goldfoot & The
Bikini
17.30 Addams Family
18.00 Johnny Mann
18.30 Evening News
19.00 Space In The Age Of
Aquarius
20.00 As It Happened
20.30 Sanford & Son
21.00 Sonny & Cher
22.00 Perry Mason
22.55 Moments Of Reflection
23.00 Final Edition
23.05 Northem Lights Play-
Segjum fólkinu sannleikann:
„Við erum dauðadæmd ...“
Skyndilegt hróp frá Krenkel
greip fram í fyrir Voronin.
„Ég hef náð sambandi við
Cape North!“ kallaði hann há-
stöfum og byrjaði að senda
skeyti í óðaönn. Hann heyrði
ógreinilegt svarið: „Skeyti ykk-
ar móttekið. Viðbúnir.“
Frá þeirri stundu hófst ein-
hver fjarstæðasta björgunartil-
raun, sem um getur í verald-
arsögunni.
Krenkel hlustaði á Wellen-
stöðina senda umheiminum
fréttir af ástandi og líðan 100
manna hópsins á isjakanum.
Washington sendi þegar í stað
skeyti til Moskvu og bauð
fram alla mögulega hjálp. Frá
London, París og Berlín bárust
samskonar skeyti til Rússlands,
þar sem boðin var fram að-
stoð íshafs-kunnugra manna til
að komast að staðnum, þar sem
fólkið var. Moskva svaraði,
að þar væri verið að útbúa
hina færustu flugmenn til
björgunarleiðangurs.
„Eina leiðin til að bjarga
þessu fólki er loftleiðin,“ svar-
aði Moskva, „og við sendum
sex okkar færustu menn. Ef
okkur mistekst, munum við
nota okkur þá hjálp, sem aðr-
ar þjóðir hafa boðið okkur.“
-★-
FYRIRSKIPANIR voru gefn-
ar út til sex fremstu fluggarpa
Rússa um að fara í för upp á
líf og dauða, til að bjarga fólk-
inu. Leiðtogi þessara tilvöldu
manna var Wassili Molokov,
og honum var falið að velja
menn sína úr þeim stóra flug-
mannahópi, sem hafði boðið
sig fram. Molokov valdi menn
þá, sem hér eru nefndir: Ivan
Doronin, Anatoli Lyapidevski,
Sigsimund Levanevski, Nikolai
Kamamin, Mikhail Vodopyan-
ov og Mavriki Shepnyov.
„Okkur hefur verið falið
næsta ógerlegt hlutverk,“
mælti Molokov til þessara
manna, þar sem þeir söfnuðust
saman á flugvelli einum
skammt frá Leningrad. „Ég
flýg fyrst til Wellen. Vél mín
er sú eina, sem þolir að fljúga
í frosti og ofviðri sem nokkru
nemur. Hinir ykkar fljúgið, eít
house —
Behind The Lights
00.00 NFL: LA vs. Cinn.
LAUGARDAGUR 11. nóv.
9.00 Cartoons
9.50 Captain Kangaroo
10.30 Sesame Street
11.30 Golden West Theater
12.00 Voyage To The Bottom
Of The Sea
13.00 Pro Bowlers Tour
14.00 Sports Special
16.00 College Football
Highlights
17.00 Kitty Wells
17.30 Buck Owens
18.00 Beverly Hillbillies
18.30 Evening News
18.45 Greatest Fights
19.00 American Sportsman
19.30 Information Special
20.00 Direction 72
20.30 Lloyd Bridges
21.00 High Chapparral
22.00 Defenders
22.55 Moment Of Reflection
23.00 Final Edition
23.05 Northern Lights Play-
house —
An Honorable Murder
ir því sem vélar ykkar verða
úrskurðaðar færar til; reynið
ekki að koma fyrr en ykkur
er sagt. Þetta verður nógu
hættulegt, þótt við tökum ekki
á okkur áhættu að óþörfu.“
Mennirnir urðu að fljúga yí-
ir þvera Síberíu og inn í myrk
ur heimsskautasvæðisins, reyna
síðan að hafa uppi á hinum
strandaða hópi og bjarga hon-
um.
Á þessum tíma, í febrúar
1934, hafði aldrei nokkur flug-
vél í heimi flogið inn á þetta
svæði að vetri til, og engin
flugvél staðizt meira frost en
50 stig. Flugvélunum var stefnt
að Wellen og Vankarem á Sí-
beríuströnd, u.þ.b. 90 mílum
þaðan, sem hinn bjargarlausi
hópur var, eftir því sem bezt
varð útreiknað, en erfitt var
að átta sig nákvæmlega á
stöðu hans, þar eð ísinn var á
sífelldri hreyfingu.
Hríðarbyljir, óhemju kuldi
og dagsbirta, sem varaði aðeins
tæpa klukkustund, gerðu Molo-
kov ljóst, að hreint sjálfsmorð
var að fljúga vélunum út yfir
þessa ís-auðn. Þegar hann síð-
ari hluta dags lenti í Vankar-
em, var frostið 80 stig.
Lyapidevski, sem var yngst-
ur flugmannanna, taldi réttast
að fara fyrstur — þar eð hann
væri yngstur að árum. Hann
fékk vilja sínum framgengt í
krafti málafylgju sinnar og rök
stuðnings.
— ★ —
OLÍAN á flugvél hans var
frosin, og varð að þíða hana,
áður en vatnskæld vélin gæti
náð þeim hraða að lyfta sér
upp af ísnum. Þegar hann
renndi sér eftir br.autinni, var
frostið komið niður í 61 stig.
„Minna en mínútu eftir að
ég hóf flugið,“ sagði Lyapid-
evski síðar, „frusu augnalok
mín næstum saman. Ég varð
næstum alveg blindur. Á með-
an vélin var að hefja sig til
flugs á brautinni, rakst hægra
skíðið í eitthvað, — en ein-
hvern veginn slapp ég við jörð-
ina og komst á loft. Ég fann
fyrir sárum sviða í andliti, og
um leið tók að bresta í vinstri
hreyfli, svo að ég sá ekki fram
á anað en neyðast til að lenda
aðist um frá stjórnpallinum
vissi hann, að leiðangurinn
hafði hlotið sinn dauðadóm.
Skipið var gersamlega króað
milli himingnæfandi ísjaka,
sem með óhugnanlegri hæð
þrýstust æ nær og voru þegar
teknir að pressa það saman.
Stýrið hafði losnað burt, á
framstefni var stórt gat, skrúi-
an var stórlega löskuð eftir
viðureignina við ísinn.
í 65 stiga frosti reyndi á-
höfnin að framkvæma bráða-
birgðaviðgerð, en ekki var út-
lit fyrir annað en að Chelyu-
skin og allir þeir, sem um borð
voru, mættu búa sig undir að
hljóta gröf í kaldri 'og hvítri
auðn norðursins.
Krenkel reyndi árangurs-
laust að ná sambandi við um-
heiminn, þar til 13. febrúar
1934, er hin næsta óvæntu
þáttaski! urðu.
Allir voru uppi á þiljum; ís-
inn hrannaðist upp alls staðar
umhverfis. Heljarstórir jakar
höfðu hlaðizt hver ofan á ann-
an og gátu hrunið yfir skipið
hvenær sem var. Og þá var
það, sem blindbylurinn skal!
á ....
íshrannirnar á bakborða
skipsins mjökuðust til. Skar
irnar veltust hver um aðra og
hlóðust upp í hrauka, allt að
því tuttugu og sex feta háa,
uppi yfir höfðum þeirra, sem
á þilfarinu voru.
Skvrdilega nötraði allur
skipsskrokkurinn, samskeyti
bruztu sundur og hnoðnaglarn-
ir köstuðust út úr grópunum,
um leið og ísflóðið skall á skip
inu. Sú fyrirætlan að yfirgefa
farkostinn skipulega fór út um
þúfur um leið og reiðarslagið
dundi yfir.
Skipið eyðilagðist gjörsam-
lega. í dögun, þegar blindbyl-
urinn '>ar að mestu liðinn hjá,
tóku menn að reisa hús úr
brakinu, handa kvenfólkinu og
þeim þrem börnum, sem þarna
voru i hópnum.
-★-
KRENKEL snéri sér að því
að reisa upp loftskeytamastur.
Er hann hafði komið tæki sínu
í samband, gat hann heyrt
Lloudmilla Schrader í Wellen-
stöðinni spyrja starfsmann
Cape North-stöðvarinnar, hvort
fréttir hefðu borizt af Chelyu-
skin.
„Engar,“ var svarað í Cape
North. „Við bíðum eftir merkj-
um frá skipinu og erum jafn-
framt að útbúa leiðangur með
hundasleða.“
Krenkel skipti óðara um og
reyndi að senda skeyti til ann-
arrar hvorrar stöðvarinnar, en
hann gat ekki sent nema á 300
metrum sökum þess, hve net
hans náði skammt, og varð að
gefast upp, þangað til hann
hefði lengt netið.
Daginn eftir hafði honum
tekizt að það; hann gat sent á
4500 metrum og í fimm klukku
stundir sendi hann ekkert ann-
að en SOS — SOS — SOS.
Þetta kvöld reyndu þeir Vor-
onin skipstjóri og prófessor
Schmidt að finna einhverja
hugsanlega leið út úr sjálí-
heldunni. Fæðisbirgðar voru
nægar til 50 daga, ef vel var
á haldið, en hættan lá ekki
mest i hungurdauða, heldur að
ísjaki þeirra myndi færast með
stærri jökum og berast hægt
og sígandi norður á bóginn,
stöðugt norðar og norðar.
„Meginlandið,“ sagði Voron-
in skipstjóri dapurlega, „er að-
eins 87 mílur í burtu. Konurn-
ar og börnin, og margir karl-
mannanna, eru ekki ekki færir
um að komast þá vegarlengd.
Hún gæti eins verið 800 mílur
þess vegna. Ég býst ekki við,
að jafnvel þeir harðgerðustu
okkar gætu komist það. Á leið-
inni eru sprungur og breiðar
vakir á milli jakanna og meg-
inlandsins.‘“
„Aðstaða okkar er sem sagt
vonlaus?“ spurði einhver í
myrkrinu.
„Við eigum aðeins eina und
ankomuleið,“ mælti Sshmidt.
„Með aðstoð flugvéla.“
— ★ —
VORONIN hló hljómlausum
hlátri. „Flugvélar! Það er eng-
in flugvél til, sem getur flogið
gegnum aftakaveður norður-
hjarans, ellegar landað nokk-
urs staðar í grennd við okkur.
Auk þess getum við ekki sagt
til um, hvar við erum, því við
erum á sífelldu reki og aux
þess lítil sqm engin dagsbirta.