Sameiningin - 01.11.1911, Blaðsíða 4
2Ú0
vera þeim öllum í liópi vorum, sem meir en að nafninu
liafa staðið liér í söfnuði, nokkurnveginn Ijóst. Og nú
sjáum vér það þá einnig, að einn mikilvægr þáttr í liin-
um kirkjulega arfi vorum — hinum lúterska kirkju-arfi
vorum—, er barátta, óþrotleg og óhjákvæmileg barátta
fyrir hinum helgu sannindum tniar vorrar á frelsarann,
drottin Jesúm Ivrist, orð lians og málefni. Og er vér nú,
svo sem skyldugt er, þökkum góðum guði fyrir reformazí-
ónina og þá blessan, sem með henni eða útaf henni liefir
streymt inní kristna kirkju, líka þá auðvitað inní hinn
litla íslenzka kirkjureit vorn. þá megum vér með engu
móti g-leyma að þakka fvrir þennan sérstaka þátt í arf-
inum, — baráttuna, sem vér vorum í liðinni tíð leiddir
útí, hvort sem oss var það leitt eða Ijúft. Því baráttan
jók oss andlegan mátt; baráttan feykti burt þokunni,
glœddi trúarsjón vora; baráttan knúði oss til að halda
dauðahaldi í frelsarann sjálfan, treysta honum einum
og leggja oss í biðjandi alvöru undir lieilaga konungs-
stjórn hans. — Lúter með liið guðlega málefni refor-
mazíónarinnar í höndum sér grœddi stórvægilega á
hverri einustu ofsóknarhríð, sem hann varð útí að ganga
í sinni kirkjulegu baráttu. Það blasir skýrt við oss í
æfisögu hans. Og vér höfum sannarlega einnig grœtt
;á vorri kirkjulegu baráttu í liðinni tíð, að sínn leyti eins-
'Og’ hann, hversu mikil smámenni sem vér að sjálfsögðu
erurn allir í samanburði við þá frábæru trúarhetju og
þann einstaklega vott drottins. Þetta er óhætt að full-
yrða útaf reynslu liðinna ára í sögu liins kristilega fé-
lagslífs vors hér. Og þó mun allt þetta sjást enn miklu
;skýrar í ókominni tíð eftir að kynslóð sú, sem nú stendr
nppi í baráttunni, er lmigin til moldar. Hvort myndi
nokkrum af oss eiga að geta gleymzt þetta? Og hvort
ætti þá ekki allir í hópi vorum að þakka drottni af lirœrð-
uin hjörtum fyrir þennan sérstaka þátt í hinum lúterska
arfi — baráttuna?
Og svo gœðin sjálf, sem í því eru fólgin, að hafa—
fyrir hina göfugu reformazíónar-baráttu Lúters og
samverkamanna hans fengið opna biblíu og þarmeð
opinberan kristindómsins í óskertri heild. Auðvitað er