Sameiningin - 01.02.1939, Blaðsíða 18

32
af íslandi að leggja fram alt, sein honum er mögulegt þjóð-
inni til hinna sönnustu heilla.
Rétt að segja hálf öld er nú liðin síðan þessi orð voru
rituð. Breytingar verða stundum á skemmri tíma en 50
árum, enda hafa Vestur-íslendingar mikið breyzt á þessu
tímabili.
En hvað sem skyldum líður og hvað sein breytingum
liður hefir samband Austur- og Vestur-islendinga ekki enn
siitnað. Frá íslandi hafa menn komið til vor bæði sem
innflytjendur og- sem gestir. Nú er að vísu innflytjenda-
straumurinn hættur fyrir nokkru, en góðir gestir koma enn
til vor frá gamla Fróni. Vestur-íslendingar tala enn um
það að fara heim til íslands, og þær heimferðir eru ekki
enn hættar. Þeir, sem bezt eru megandi hér telja íslands-
ferðir sína beztu skemtun. Á síðari árum hafa jafnvel ekki
svo fáir farið til íslands til að setjasí þar að og eiga heima
þar nú. Lengi vel var mikið ai' bókum frá íslandi keypt
hér og lesið, og eitthvað af blöðum og bókum Vestur-ís-
lendinga náði til manna á íslandi. Enn er það tilfellið hér
vestra, að tæpast fá menn betri skemtun þegar þeir ekkert
geta ferðast, en að sjá myndir frá íslandi og heyra rætt um
ísland. Dálitil verzlunarviðskifti hafa einnig átt sér stað
þannig að íslenzkar vörur voru keyptar hér vestra.
Framh.
LEIÐRÉTTING
í síðasta blaði, varð, fyrir slys hjá prenturunum, rugl-
ingur á síðustu greininni í rftgjörð hr. Jóns J. Bíldfells um
Guðrúnu Lárusdóttur. Ritgjörðin, rétt og íi heilu lagi hefir
verið prentuð í “Lögbergi.” Síðasta greinin, þar sem
ruglingurinn átti sér stað, er birt hér eins og fylgir:
“Frú Guðrún var fædd að Valþjófsstað í Fljótsdal 8-
janúar 1880. Foreldrar hennar séra Lárus Halldórsson og
Kirstín Pétursdóttir Juðjóhnsen eru bæði þjóðkunn fyrir
rausn, höfðingsskap og gáfur. Hún ólst upp hjá foreldrum
sínum í Reyðarfirði þar sem faðir hennar var fríkirkju-
prestur í allmörg ár, en fluttist með þeim og systkinum
sínum til Reykjavikur 1899. Árið 1903 giftist hún cand.
theol. Sigurbirni Ástvakli Gíslasyni. Varð þeim tíu barna
auðið. Þrjú þeirra dóu ung, tvær dæturnar með móður
sinni í Tungufljóti. Fimm eru á lífi, fjórir synir: Lárus,
Halldór, Gísli og Friðrik, og ein dóttir, Lára Kirstin.